Najstrožu sankciju za zločine crnogorski zakon baštinio je do 2002. godine.

Obavezivanje države brojnim međunarodnim konvencijama koje garantuju jednako pravo na život svakome rezultiralo je konačno i zvaničnom zabranom smrtne kazne Ustavom 2007. godine.

Ipak, smrtna kazna primenjena je poslednji put mnogo pre zabrane, odnosno 1981. godine, i to nad zločincem pred čijom je monstruoznošću zanemela Crna Gora.

Stručnjaci: Smrtna kazna je besmislena

Reč je o ozloglašenom Dragiši Ristiću, koji je osuđen za silovanje i ubistvo maloletne devojčice.

Zločin zbog kojeg je strijeljan 29. januara 1981. godine, dogodio se četiri godine ranije, u Podgorici.

Ristić je, naime, u podrumu tzv. G zgrade, u današnjoj Moskovskoj ulici, pokušao da siluje četvorogodišnju Lj. V.

Sirota devojčica pokušavala je da se izbori, otimala se i vrištala, zbog čega ju je monstrum svirepo zadavio, a zatim je njeno telo zapalio kako bi prikrio tragove.

Nedugo nakon zločina, Ristić je uhapšen i osuđen na smrt.

Smrtna kazna u Srbiji - evo zašto je nema

Međutim, tokom boravka u zatvoru u iščekivanju izvršenja kazne, on je uspeo da pobegne, ali je nakon kratke potere ponovo uhvaćen.

Ristić je pogubljen u Kotoru.

Pogubljen je po tadašnjem načinu sprovođenja smrtne kazne – bez prisustva javnosti, na njega je pucao vod od osam policajaca, od kojih je polovina imala puške s bojevom municijom, a polovina sa ćorcima. 

Sudovi u Crnoj Gori od 1991. do 2002. izrekli su osam smrtnih kazni, od kojih nijedna nije izvršena.

Dve posljednje smrtne kazne, koje nisu primenjene izrečene su 11. oktobra 2001, kada je Viši sud u Podgorici osudio Slavka Devića i Rada Arsovića za ubistvo slovenačkog šofera.