U izveštaju Dika Martija, Ljimaj se pominje kao jedan od vođa "Dreničke grupe“ Hašima Tačija, a tokom 1998. i 1999. godine bio je komandant logora Lapušnik i zbog ratnih zločina u tom logoru našao se i na optuženičkoj klupi Haškog tribunala - ali je posle procesa, održanog u senci zastrašivanja svedoka, oslobođen.
Osim ratnih zločina, Ljimaj se - sa pozicije ministra za saobraćaj - pominje i u korupcionaškoj aferi o kojoj su početkom godine pisali mediji u Prištini.
Ljimaj je optužen pred Haškim tribunalom za ratne zločine nad Srbima na Kosovu 1998. i 1999, zajedno sa Haradinom Baljom i Isakom Muslijuom.
"Trojka“ je uhapšena februara 2003, a optužnica ih je teretila za smrt 22 zatočenika, deset Srba i 12 Albanaca iz logora Lapušnik, kod Glogovca.
Prvo haško suđenje pripadnicima Oslobodilačke vojske Kosova počelo je novembra 2004, a još uoči suđenja tadašnja glavna haška tužiteljka, Karla del Ponte, upozoravala je na zastrašivanje svedoka u tom predmetu.
Ljimaj i Musliu su, kao upravnici logora, prema optužnici, zatvarali srpske civile i "kolaboracioniste" koji su "odbijali da sarađuju sa OVK" iz opština Štimlje, Glogovac i Lipljan u zarobljenički logor Lapušnik.
U završnoj reči na ovom suđenju, avgusta 2005, tužilac Aleks Vajting je tvrdio da je Ljimajeva krivica dokazana.
Dokazi su pokazali da je Fatmir Ljimaj od maja do jula 1998. godine bio komandant borbene zone OVK u području Lapušnik, a time i logora u tom selu, u kojem su mučeni, premlaćivani i ubijani kako srpski civili, tako i Albanci proglašeni srpskim kolaboracionistima.
Svi preživeli svedoci izjavili su da su svu trojicu viđali u logorskom krugu, a da su Ljimaj i Musliu, kao komandne ličnosti, odlučivali o sudbini zatočenika.
U logor Lapušnik su zatvarani srpski civili koji su bili uhvaćeni na barikadama OVK na putu Peć-Priština kao putnici u autobusu, a o krivici "kolaboracionista" nije vođena nikakva istraga.
Kad su snage MUP Srbije ponovo preuzele kontrolu nad tom zonom, zatočenici su odvedeni na obližnju planinu Beriša, a Ljimaj je izdao naređenje Balji da desetoricu pusti, a desetoricu strelja.
Dokazi su, po oceni sudskog veća, potvrdili da je postojao logor u Lapušniku, utvrđen je identitet 27 zatočenika i trojice koja su ubijena u logoru, kao i devetorice na planini Beriša.
Za ostale ubijene utvrđeno je samo da od vremena zatočavanja u logoru Lapušnik porodice za njih više nisu čule.
Tužilac Haškog tribunala je na kraju tražio za prvooptuženog Ljimaja kaznu od 20 godina zatvora, a za suoptužene Isaka Musliua i Haradina Balju 15, odnosno, 18 godina.
Veće je zaključilo da su Ljimaj i Musliu bili članovi OVK, ali da nema direktnih dokaza o njihovoj ulozi u zločinima u logoru Lapušnik, pa ih je oslobodilo krivice, dok je trećeoptuženom Haradinu Balji izreklo kaznu zatvora od 13 godina.
Ljimaj i Musliu su se tako, već 1. decembra 2005, našli na slobodi.
Odluku Žalbenog veća - potvrdu prvostepenih presuda - Ljimaj je dočekao kao potpredsednik Demokratske partije Kosova.
Ljimajevo ime pominje se, takođe, u izveštaju Dika Martija o trgovini ljudskim organima, gde se on navodi kao jedan od vodećih ljudi "Dreničke grupe“ Hašima Tačija.
Godine 2005, otkrivene su masovne grobnice Mališevo i Volujak.
Orahovac je od Mališeva udaljen 15 kilometara, a jama Volujak desetak kilometara, ali sa druge strane brda.
U neposrednom okruženju je i Klečka, jama u kojoj su još 1998. godine pronađeni pobijeni Srbi.
Čitavo to područje je bila zona odgovornosti tadašnjeg komandanta terorističke OVK Ramuša Haradinaja, čiji je centar bio u Jablanici, dok je komandant OVK za Klečku u to vreme bio Fatmir Ljimaj.
Prema ranijim navodima izvora iz srpskog pravosuđa, detalje o zločinima na ovom području na saslušanju su otkrili braća Bekim i Ljuan Mazreku, bivši pripadnici OVK.
Oni su, još avgusta 1998, na saslušanju pred istražnim sudijom detaljno ispričali sve o zločinima nad civilnim stanovništvom u Klečki.
Ljuan Mazreku je pomenuo da je u to vreme čuvao stražu u zatvoru Lapušnik, čiji je komandant, takođe bio Ljimaj.
Braća Mazreku do detalja su ispričali sve o srpskim civilima otetim iz Orahovca, među kojima su bili žene, deca i muškarci.
Svi su zatim prebačeni u Mališevo, a odatle u selo Klečka, gde se nalazio štab OVK čiji je komandant bio Ljimaj, po čijem naređenju su civili zlostavljani, a zatim i ubijeni.
Braća Mazreku su posvedočili da je desetoro civila streljano, a tri žene silovane.
Posle OVK i Haga, politički angažovani Ljimaj se u februaru našao usred korupcionaškog skandala.
Euleks policija je, naime, tri dana pretresala kancelarije šefa nabavke u Ministarstvu za saobraćaj i telekomunikacije Kosova, Nedžata Krasnićija, zbog sumnji za korupciju i zloupotrebu položaja zajedno sa ministrom Fatmirom Ljimajem, a potom i u Ljimajevoj kancelariji.
Juna ove godine u Okružnom sudu u Prištini započelo je suđenje grupi pripadnika bivše OVK koji su osumnjičeni za ratne zločine 1998. godine u selu Klečka kod Mališeva.
Među osumnjičenima našao se Fatmir Ljimaj, koga štiti poslanički imunitet.
Ljimaj je sredinom marta uhapšen u svojoj kući u naselju Čaglavica u Prištini, ali je ubrzo pušten posle dvočasovnog saslušanja.
On je tada navodno izjavio da je u cilju istrage spreman da se odrekne poslaničkog imuniteta.
(Tanjug)
Osim ratnih zločina, Ljimaj se - sa pozicije ministra za saobraćaj - pominje i u korupcionaškoj aferi o kojoj su početkom godine pisali mediji u Prištini.
Ljimaj je optužen pred Haškim tribunalom za ratne zločine nad Srbima na Kosovu 1998. i 1999, zajedno sa Haradinom Baljom i Isakom Muslijuom.
"Trojka“ je uhapšena februara 2003, a optužnica ih je teretila za smrt 22 zatočenika, deset Srba i 12 Albanaca iz logora Lapušnik, kod Glogovca.
Prvo haško suđenje pripadnicima Oslobodilačke vojske Kosova počelo je novembra 2004, a još uoči suđenja tadašnja glavna haška tužiteljka, Karla del Ponte, upozoravala je na zastrašivanje svedoka u tom predmetu.
Ljimaj i Musliu su, kao upravnici logora, prema optužnici, zatvarali srpske civile i "kolaboracioniste" koji su "odbijali da sarađuju sa OVK" iz opština Štimlje, Glogovac i Lipljan u zarobljenički logor Lapušnik.
U završnoj reči na ovom suđenju, avgusta 2005, tužilac Aleks Vajting je tvrdio da je Ljimajeva krivica dokazana.
Dokazi su pokazali da je Fatmir Ljimaj od maja do jula 1998. godine bio komandant borbene zone OVK u području Lapušnik, a time i logora u tom selu, u kojem su mučeni, premlaćivani i ubijani kako srpski civili, tako i Albanci proglašeni srpskim kolaboracionistima.
Svi preživeli svedoci izjavili su da su svu trojicu viđali u logorskom krugu, a da su Ljimaj i Musliu, kao komandne ličnosti, odlučivali o sudbini zatočenika.
U logor Lapušnik su zatvarani srpski civili koji su bili uhvaćeni na barikadama OVK na putu Peć-Priština kao putnici u autobusu, a o krivici "kolaboracionista" nije vođena nikakva istraga.
Kad su snage MUP Srbije ponovo preuzele kontrolu nad tom zonom, zatočenici su odvedeni na obližnju planinu Beriša, a Ljimaj je izdao naređenje Balji da desetoricu pusti, a desetoricu strelja.
Dokazi su, po oceni sudskog veća, potvrdili da je postojao logor u Lapušniku, utvrđen je identitet 27 zatočenika i trojice koja su ubijena u logoru, kao i devetorice na planini Beriša.
Za ostale ubijene utvrđeno je samo da od vremena zatočavanja u logoru Lapušnik porodice za njih više nisu čule.
Tužilac Haškog tribunala je na kraju tražio za prvooptuženog Ljimaja kaznu od 20 godina zatvora, a za suoptužene Isaka Musliua i Haradina Balju 15, odnosno, 18 godina.
Veće je zaključilo da su Ljimaj i Musliu bili članovi OVK, ali da nema direktnih dokaza o njihovoj ulozi u zločinima u logoru Lapušnik, pa ih je oslobodilo krivice, dok je trećeoptuženom Haradinu Balji izreklo kaznu zatvora od 13 godina.
Ljimaj i Musliu su se tako, već 1. decembra 2005, našli na slobodi.
Odluku Žalbenog veća - potvrdu prvostepenih presuda - Ljimaj je dočekao kao potpredsednik Demokratske partije Kosova.
Ljimajevo ime pominje se, takođe, u izveštaju Dika Martija o trgovini ljudskim organima, gde se on navodi kao jedan od vodećih ljudi "Dreničke grupe“ Hašima Tačija.
Godine 2005, otkrivene su masovne grobnice Mališevo i Volujak.
Orahovac je od Mališeva udaljen 15 kilometara, a jama Volujak desetak kilometara, ali sa druge strane brda.
U neposrednom okruženju je i Klečka, jama u kojoj su još 1998. godine pronađeni pobijeni Srbi.
Čitavo to područje je bila zona odgovornosti tadašnjeg komandanta terorističke OVK Ramuša Haradinaja, čiji je centar bio u Jablanici, dok je komandant OVK za Klečku u to vreme bio Fatmir Ljimaj.
Prema ranijim navodima izvora iz srpskog pravosuđa, detalje o zločinima na ovom području na saslušanju su otkrili braća Bekim i Ljuan Mazreku, bivši pripadnici OVK.
Oni su, još avgusta 1998, na saslušanju pred istražnim sudijom detaljno ispričali sve o zločinima nad civilnim stanovništvom u Klečki.
Ljuan Mazreku je pomenuo da je u to vreme čuvao stražu u zatvoru Lapušnik, čiji je komandant, takođe bio Ljimaj.
Braća Mazreku do detalja su ispričali sve o srpskim civilima otetim iz Orahovca, među kojima su bili žene, deca i muškarci.
Svi su zatim prebačeni u Mališevo, a odatle u selo Klečka, gde se nalazio štab OVK čiji je komandant bio Ljimaj, po čijem naređenju su civili zlostavljani, a zatim i ubijeni.
Braća Mazreku su posvedočili da je desetoro civila streljano, a tri žene silovane.
Posle OVK i Haga, politički angažovani Ljimaj se u februaru našao usred korupcionaškog skandala.
Euleks policija je, naime, tri dana pretresala kancelarije šefa nabavke u Ministarstvu za saobraćaj i telekomunikacije Kosova, Nedžata Krasnićija, zbog sumnji za korupciju i zloupotrebu položaja zajedno sa ministrom Fatmirom Ljimajem, a potom i u Ljimajevoj kancelariji.
Juna ove godine u Okružnom sudu u Prištini započelo je suđenje grupi pripadnika bivše OVK koji su osumnjičeni za ratne zločine 1998. godine u selu Klečka kod Mališeva.
Među osumnjičenima našao se Fatmir Ljimaj, koga štiti poslanički imunitet.
Ljimaj je sredinom marta uhapšen u svojoj kući u naselju Čaglavica u Prištini, ali je ubrzo pušten posle dvočasovnog saslušanja.
On je tada navodno izjavio da je u cilju istrage spreman da se odrekne poslaničkog imuniteta.
(Tanjug)
Zvezdina proslava jesenje titule sa stilom: Nova goleada na Marakani!
Završen protest studenata u Beogradu: Saobraćaj bio blokiran u centralnim gradskim ulicama
Ameri hoće Stojakovića da bi nas pobedili: Srbija i Grčka u strahu, SAD hoće da otme Andreja!
Određene sudije za večiti derbi: Srbin i Hrvati sude Crvena zvezda - Partizan!
Mondo ukrštenica za 23. decembar: Jutarnja zabava i "razgibavanje" mozga!