U ekonomski prosperitetnim zemljama ljudi već žive u proseku 85 godina, što je nekada bilo nezamislivo.

Krajem 20. veka životni vek je skoro duplo duži u poređenju sa početkom veka. Razlozi su različiti - čovek je naučio da se suprotstavlja spoljnoj sredini. Tačnije, najveći broj ljudskih života bio je spašen tehnologijom hlorisanja vode, otkrićem vakcine, antibiotika i razvojem medicine u celini.

U razvijenim zemljama dužina životnog veka uvećava se brzinom od oko tri meseca godišnje.

U Rusiji u poslednjih pet godina bio je postavljen rekord – fiksirano je uvećanje za devet meseci godišnje.

Ipak, povećanje čovekovog životnog veka ne može biti beskrajno. Resursi organizma imaju granice određene prirodom.

Moguće je, ali i teško, dostići maksimalni životni vek. Jedan od uslova jeste da čovek živi u zemlji sa razvijenom ekonomijom, gde su medicina i socijalne usluge na odličnom nivou.

Drugim riečima, potrebna je sredina u kojoj čovek ne mora da se brine za svaku sitnicu. Jer, nervoza oduzima godine života. I kao drugo, obavezni su zdrav način života, pre svega ishrane, ne konzuimarnje duvana i alkohola.

Među faktore koji mogu da produže životni vek spadaju i ograničenje kaloričnosti hrane, primena antioksidanata, određenih vitamina, peptidnih bioregulatora i preparata poput metformina - lekova za smanjenje nivoa šećera.

Važno je produžiti čoveku ne samo život, već i njegovu aktivnu fazu. Da bi period koji se obično naziva starost nastupio tek u 90. ili 100. godini. Uvođenjem novih tehnologija to je moguće, tvrde naučnici.

U Rusiji se perspektivnim pravcem smatra razrada preparata "aktivatora telomeraze" – fermenta koji omogućava ćelijama da se brzo razmnožavaju, kao i sredstava koja mogu da aktiviraju sopstvene matične ćelije čoveka.