Bivši predsednik Srbije i SR Jugoslavije, Slobodan Milošević preminuo je u subotu ujutro u Sheveningenu, pritvorskoj jedinici Haškog tribunala, gde mu se sudilo za ratne zločine u bivšoj Jugoslaviji.

Haški tribunal prosledio je novinarima saopštenje u kojem potvrdjuje smrt Miloševića i navodi da je njegovo njegovo telo u subotu pronadjeno u ćeliji u pritvorskoj jedinici.

Njegovu smrt potvrdila je i Socijalistička partija Srbije, čiji je Milošević bio lider.

Milošević je bolovao od visokog pritiska i tražio je od Tribunala da mu omogući lečenje u Rusiji, što je sud odbio.

Predsednik Tribunala Fausto Pokar naredio je da se sprovede istraga o Miloševićevoj smrti. Biće obavljena autopsija i toksikološka analiza, precizirao je Tribunal.

Miloševićeva porodica je obaveštena o njegovoj smrti.

Holandski ministar spoljnih poslova Bernard Bot izjavio je u Hagu da je Milošević umro prirodnom smrću.

Ovo je druga smrt u Haškom tribunalu u poslednjih 10 dana, jer je nedavno samoubistvo izvršio bivši predsednik i premijer Republike Srpska Krajina Milan Babić.

Milošević je rodjen u Požarevcu 20. avgusta 1941. godine. Završio je Pravni fakultet u Beogradu, a prvi značajniji posao imao je u Beogradskoj banci. Posle poznanstva sa Ivanom Stambolićem ulazi u politiku krajem 80-ih godina prošlog veka.

Na talasu srpskog nacionalizma dobija široku narodnu podršku, pogotovo posle posete Kosovu i Metohiji, gde je Srbima obećao da će ih štititi od rastućeg albanskog ekstremizma.

Na čuvenoj 8. sednici Centralnog komiteta srpske komunističke partije Milošević je sa pristalicama svrgnuo Ivana Stambolića i od tada počinje njegova era vladavine.

Skupština Srbije izabrala je Miloševića za predsednika Republike 1989. godine. Na Kongresu Komunističke partije Jugoslavije 1990. godine Milošević je tražio reviziju Ustava iz 1974. godine, što je naišlo na otpor drugih jugoslovenskih republika.

Na prvim višestranačkim parlamentarnim izborima decembra 1990. godine, Miloševićeva Socijalistička partija, koja je proistekla iz Komunističke partije Srbije, odnela je ubedljivu pobedu (80,5 odsto glasova). Kosovski Albanci bojkotovali su te izbore.

Milošević je potom još ubedljivije pobedio na predsedničkim izborima.

Sredinom 1991. godine počeo je raspad SFRJ i rat koji je obeležio 90-godine na ovom području. Rat je završen 1995. godine potpisivanjem Dejtonskog mirovnog sporazuma, a jedan od potpisnika bio je Milošević, koji je, kao predsednik Srbije zastupao bosanske Srbe.

Medjunarodna zajednica tada je Miloševića proglasila za faktor stabilnosti na Balkanu, ali su godine promenile stav zapadnoevropskih zemalja prema njemu.

Pad Miloševića počeo je praktično posle lokalnih izbora 1996. godine, kada je odlučio da ne prizna pobedu opoziciji. Počeli su višemesečni protesti gradjana i studenata, koji su rezultirali popuštanjem Miloševića i konačnim priznavanjem poraza 4. februara 1997. godine.

Nakon što je dva puta biran za predsednika Srbije, Milošević je iste godine odlučio da nastavi političku karijeru kao predsednik SR Jugoslavije.

Njegova vladavina dovela je zapadnoveropske zemlje i NATO do odluke da 1999. godine bombarduju SRJ zbog Kosova. Bombardovanje je trajalo 78 dana, a epilog je bio povlačenje srpskih snaga sa Kosova i dolazak NATO trupa koje su i danas na tom području.

Njegov konačan pad usledio je godinu dana kasnije, 5. oktobra 2000. godine kada je izgubio na izborima od udružene opozicije, personifikovane u Vojislavu Koštunici.

Vlada premijera Zorana Djindjića uhapsila je Miloševića 28. juna 2001. godine i izručila ga Haškom tribunalu koji ga je teretio za ratne zočine u bivšoj Jugoslaviji i Kosovu.

Miloševićeva vladavina ostaće upamćena kao jedna od najtotalitarnijih u istoriji zemlje. Koristeći sile moći, koje je sam stvorio, progonio je političke protivnike, ubijao ih (Ivan Stambolić, novinar Slavko Ćuruvija), tukao sopstvene gradjane, mnoge je doveo do ivice egzistencije, lažirao izborne rezultate i činio sve da što duže opstane na vlasti.

(MONDO)