Predsednik Srbije Boris Tadić položio je danas u Aleksincu venac na Spomen obeležje žrtvama bombardovanja u kojem poginuo veliki broj civila.
"Naša je zemlja previše bila uronjena u ratove u čitavom 20. veku i sve što činimo u budućnosti treba da bude sazdano na taj način da više nikada ne budemo uključeni u bilo kakav rat, čuvajući iznad svega ljudske živote i našu zemlju", rekao je Tadić novinarima posle polaganja venaca na spomenik poginulima u napadu NATO na Aleksinac.
Srbija će, kako je istakao, godišnjicu početka vazdušnih udara NATO uvek obeležavati sećajući se postradalih, ali i iskazujući veru da se država Srbija može postavimo na noge.
"Na žalost, ne možemo da vratimo poginule, ali sećanjem možemo da produžimo na neki način njihovo postojanje među nama", rekao je Tadić, i podsetio da je u Srbiji mnogo mesta poput Aleksinca, u kojima su civili ginuli pod NATO bombama.
"Taj rat je bio zločin protiv naše zemlje i našeg naroda, i tome nemam šta da dodam", naglasio je Tadić, citirajući stih poeme pročitane u okviru komemorativnog programa, da se rat vodio "od Milice do Grdelice".
Povodom Dana sećanja na stradale u NATO bombardovanju vence su položili ministar odbrane Dragan Šutanovac i načelnik Generalštaba Vojske Srbije general-potpukovnik Ljubiša Diković.
Komemoraciji je prisustvovao veliki broj građana Aleksinca, kao i Vojske Srbije, garde i kadeta Vojne akademije.
Aleksinac, gradić sa 17.000 stanovnika u dolini Južne Morave, 5. aprila 1999. u 21.35 avijacija NATO gađala je sa šest projektila velike razorne moći, koji su pogodili sam centar mesta, i u tom napadu poginulo je 11 a ranjeno 50 građana.
Potpredsednik vlade i ministar unutrašnjih poslova Ivica Dačić položio je venac na Spomenik radnicima MUP-a koji su poginuli tokom NATO bombardovanja u bazi Specijalne antiterorističke jedinice u Zemunu.
Dačić je pre toga posetio i brdo Straževica u beogradskoj opštini Rakovica, koje je u više navrata bombradovano.
Episkop Atanasije Rakita služio je u podne parastos u beogradskoj crkvi Svetog Marka za nastradale u NATO bombardovanju, kojem je prisustvovao i predsednik Vlade Mirko Cvetković.
Gradonačelnik Beograda Dragan Đilas položio je danas, na 13. godišnjicu početka bombardovanja Srbije, cveće i upalio sveće na spomenik poginulim radnicima RTS, uz poruku da se porodicama nastradalih i javnosti duguje istina o tome ko je naredio da oni ostanu u zgradi RTS.
Napadi NATO snaga su trajali 11 nedelja i u njima je, prema procenama iz različitih izvora, poginulo između 1.200 i 2.500 ljudi.
U bombardovanjima, koja su bez prekida trajala 78 dana, teško su oštećeni infrastruktura, privredni objekti, škole, zdravstvene ustanove, medijske kuće, spomenici kulture...
Napadi na Jugoslaviju počeli su 24. marta 1999. nešto pre 20 časova na osnovu naređenja tadašnjeg generalnog sekretara NATO-a Havijera Solane, a jugoslovenska vlada iste noći proglasila je ratno stanje.
Akcija NATO-a, koju su Vlada SRJ, ali i brojni pravni stručnjaci nazvali agresijom, usledila je posle neuspešnih pregovora o rešenju krize na Kosovu u Rambujeu i Parizu, februara i marta 1999. godine.
O materijalnoj šteti koja je naneta Jugoslaviji tokom bombardovanja izneti su različiti podaci.
Tadašnje vlasti u Beogradu procenile su štetu na oko stotinu milijardi dolara i zatražile nadoknadu od članica NATO-a.
Grupa ekonomista G17 štetu je procenila na 29,6 milijardi dolara.
Bombardovanje Jugoslavije okončano je 10. juna, usvajanjem Rezolucije 1244 Saveta bezbednosti UN.
Dan ranije, predstavnici VJ i NATO-a potpisali su u Kumanovu Vojno-tehnički sporazum, kojim je precizirano povlačenje snaga VJ sa Kosova i ulazak u pokrajinu međunarodnih vojnih trupa.
NATO je izvodio napade na SRJ sa brodova u Jadranu, iz četiri vazduhoplovne baze u Italiji, a u nekim operacijama učestvovali su i strateški bombarderi koji su poletali iz baza u zapadnoj Evropi, pa i iz SAD.
Nakon nekoliko neuspešnih diplomatskih pokušaja, kriza je okončana posredničkom misijom finskog predsednika Martija Ahtisarija i bivšeg ruskog premijera Viktora Černomirdina, specijalnog izaslanika tadašnjeg ruskog predsednika Borisa Jeljcina.
Najpre je tadašnji predsednik SRJ Slobodan Milošević, početkom juna, prihvatio njihov plan za razmeštanje međunarodnih trupa na Kosovu, a potom je taj dogovor verifikovala Skupština Srbije.
Jedinice VJ povukle su se sa Kosova nakon donošenja rezolucije UN, a prve međunarodne trupe ušle su na teritoriju Kosova iz Makedonije već 12. juna 1999. godine.
To je do tada bila najveća operacija Alijanse, a najviše vojnika je došlo iz Nemačke, Francuske, Italije i SAD.
U sastavu Kfora na Kosovo je došlo 37.200 vojnika iz 36 zemalja, od čega je 30.000 iz zemalja članica NATO-a.
U međuvremenu je broj tih snaga smanjen na oko 6.000.
Prema podacima UNHCR-a, Kosovo je od dolaska mirovnih snaga napustilo oko 230.000 Srba i Roma, a u pokrajinu se vratilo oko 800.000 izbeglih Albanaca.
U mnogobrojnim incidentima u istom periodu ubijeno je oko 500 ljudi, ranjeno više desetina i oteto 200, prema albanskim izvorima.
Prema srpskim izvorima, od početka bombardovanja kidnapovano je oko 1.500 nealbanaca.
Od ukupno raseljenih sa Kosova, prema podacima UNHCR-a koje je u januaru 2008. godine izneo tadašnji ministar za povratak i zajednice u vladi Kosova Branislav Grbić, na Kosovo se vratilo 16.500 raseljenih, od kojih su 45 odsto pripadnici srpske zajednice.
U prvoj polovini 2010. godine ministar za povratak i zajednice u Vladi Kosova Saša Rašić je izjavio da se tokom 2009. na Kosovo vratilo 1.553 raseljenih.
Prema izjavi šefa misije UNHCR-a na Kosovu Hermana Sturvolda oko 200.000 iseljenih sa Kosova i dalje se nalazi van njegovih granica.
Srbi čine ogromnu većinu izbeglica sa Kosova, ali ima i nekoliko hiljada Roma, Crnogoraca, Bošnjaka i drugih.
Vlasti u Prištini, pak, ističu da se na Kosovo do sada vratilo više od 18.000 ljudi, pripadnika svih zajednica.
"Naša je zemlja previše bila uronjena u ratove u čitavom 20. veku i sve što činimo u budućnosti treba da bude sazdano na taj način da više nikada ne budemo uključeni u bilo kakav rat, čuvajući iznad svega ljudske živote i našu zemlju", rekao je Tadić novinarima posle polaganja venaca na spomenik poginulima u napadu NATO na Aleksinac.
Srbija će, kako je istakao, godišnjicu početka vazdušnih udara NATO uvek obeležavati sećajući se postradalih, ali i iskazujući veru da se država Srbija može postavimo na noge.
"Na žalost, ne možemo da vratimo poginule, ali sećanjem možemo da produžimo na neki način njihovo postojanje među nama", rekao je Tadić, i podsetio da je u Srbiji mnogo mesta poput Aleksinca, u kojima su civili ginuli pod NATO bombama.
"Taj rat je bio zločin protiv naše zemlje i našeg naroda, i tome nemam šta da dodam", naglasio je Tadić, citirajući stih poeme pročitane u okviru komemorativnog programa, da se rat vodio "od Milice do Grdelice".
Povodom Dana sećanja na stradale u NATO bombardovanju vence su položili ministar odbrane Dragan Šutanovac i načelnik Generalštaba Vojske Srbije general-potpukovnik Ljubiša Diković.
Komemoraciji je prisustvovao veliki broj građana Aleksinca, kao i Vojske Srbije, garde i kadeta Vojne akademije.
Aleksinac, gradić sa 17.000 stanovnika u dolini Južne Morave, 5. aprila 1999. u 21.35 avijacija NATO gađala je sa šest projektila velike razorne moći, koji su pogodili sam centar mesta, i u tom napadu poginulo je 11 a ranjeno 50 građana.
Potpredsednik vlade i ministar unutrašnjih poslova Ivica Dačić položio je venac na Spomenik radnicima MUP-a koji su poginuli tokom NATO bombardovanja u bazi Specijalne antiterorističke jedinice u Zemunu.
Dačić je pre toga posetio i brdo Straževica u beogradskoj opštini Rakovica, koje je u više navrata bombradovano.
Episkop Atanasije Rakita služio je u podne parastos u beogradskoj crkvi Svetog Marka za nastradale u NATO bombardovanju, kojem je prisustvovao i predsednik Vlade Mirko Cvetković.
Gradonačelnik Beograda Dragan Đilas položio je danas, na 13. godišnjicu početka bombardovanja Srbije, cveće i upalio sveće na spomenik poginulim radnicima RTS, uz poruku da se porodicama nastradalih i javnosti duguje istina o tome ko je naredio da oni ostanu u zgradi RTS.
Napadi NATO snaga su trajali 11 nedelja i u njima je, prema procenama iz različitih izvora, poginulo između 1.200 i 2.500 ljudi.
U bombardovanjima, koja su bez prekida trajala 78 dana, teško su oštećeni infrastruktura, privredni objekti, škole, zdravstvene ustanove, medijske kuće, spomenici kulture...
Napadi na Jugoslaviju počeli su 24. marta 1999. nešto pre 20 časova na osnovu naređenja tadašnjeg generalnog sekretara NATO-a Havijera Solane, a jugoslovenska vlada iste noći proglasila je ratno stanje.
Akcija NATO-a, koju su Vlada SRJ, ali i brojni pravni stručnjaci nazvali agresijom, usledila je posle neuspešnih pregovora o rešenju krize na Kosovu u Rambujeu i Parizu, februara i marta 1999. godine.
O materijalnoj šteti koja je naneta Jugoslaviji tokom bombardovanja izneti su različiti podaci.
Tadašnje vlasti u Beogradu procenile su štetu na oko stotinu milijardi dolara i zatražile nadoknadu od članica NATO-a.
Grupa ekonomista G17 štetu je procenila na 29,6 milijardi dolara.
Bombardovanje Jugoslavije okončano je 10. juna, usvajanjem Rezolucije 1244 Saveta bezbednosti UN.
Dan ranije, predstavnici VJ i NATO-a potpisali su u Kumanovu Vojno-tehnički sporazum, kojim je precizirano povlačenje snaga VJ sa Kosova i ulazak u pokrajinu međunarodnih vojnih trupa.
NATO je izvodio napade na SRJ sa brodova u Jadranu, iz četiri vazduhoplovne baze u Italiji, a u nekim operacijama učestvovali su i strateški bombarderi koji su poletali iz baza u zapadnoj Evropi, pa i iz SAD.
Nakon nekoliko neuspešnih diplomatskih pokušaja, kriza je okončana posredničkom misijom finskog predsednika Martija Ahtisarija i bivšeg ruskog premijera Viktora Černomirdina, specijalnog izaslanika tadašnjeg ruskog predsednika Borisa Jeljcina.
Najpre je tadašnji predsednik SRJ Slobodan Milošević, početkom juna, prihvatio njihov plan za razmeštanje međunarodnih trupa na Kosovu, a potom je taj dogovor verifikovala Skupština Srbije.
Jedinice VJ povukle su se sa Kosova nakon donošenja rezolucije UN, a prve međunarodne trupe ušle su na teritoriju Kosova iz Makedonije već 12. juna 1999. godine.
To je do tada bila najveća operacija Alijanse, a najviše vojnika je došlo iz Nemačke, Francuske, Italije i SAD.
U sastavu Kfora na Kosovo je došlo 37.200 vojnika iz 36 zemalja, od čega je 30.000 iz zemalja članica NATO-a.
U međuvremenu je broj tih snaga smanjen na oko 6.000.
Prema podacima UNHCR-a, Kosovo je od dolaska mirovnih snaga napustilo oko 230.000 Srba i Roma, a u pokrajinu se vratilo oko 800.000 izbeglih Albanaca.
U mnogobrojnim incidentima u istom periodu ubijeno je oko 500 ljudi, ranjeno više desetina i oteto 200, prema albanskim izvorima.
Prema srpskim izvorima, od početka bombardovanja kidnapovano je oko 1.500 nealbanaca.
Od ukupno raseljenih sa Kosova, prema podacima UNHCR-a koje je u januaru 2008. godine izneo tadašnji ministar za povratak i zajednice u vladi Kosova Branislav Grbić, na Kosovo se vratilo 16.500 raseljenih, od kojih su 45 odsto pripadnici srpske zajednice.
U prvoj polovini 2010. godine ministar za povratak i zajednice u Vladi Kosova Saša Rašić je izjavio da se tokom 2009. na Kosovo vratilo 1.553 raseljenih.
Prema izjavi šefa misije UNHCR-a na Kosovu Hermana Sturvolda oko 200.000 iseljenih sa Kosova i dalje se nalazi van njegovih granica.
Srbi čine ogromnu većinu izbeglica sa Kosova, ali ima i nekoliko hiljada Roma, Crnogoraca, Bošnjaka i drugih.
Vlasti u Prištini, pak, ističu da se na Kosovo do sada vratilo više od 18.000 ljudi, pripadnika svih zajednica.
FHP: Bilans žrtava – 9.401 osoba
Episkop raško-prizrenski Teodosije služio je danas, ispred Spomen-krsta u centru Gračanice koji simbolizuje stradanje i vaskrsenje, parastos žrtvama NATO bombardovanja, kao i svim stradalima poslije povlačenja srpske vojske i policije sa Kosova i Metohije.
Parastos je služen u prisustvu stotinjak mještana Gračanice i rukovodstva izmještene srpske opštine Priština.
Podsećajući prisutne da se navršilo 13 godina od početka NATO agresije na tadašnju SR Jugoslaviju u kojoj je stradalo na hiljade nedužnih civila, vladika Teodosije je rekao da završetkom bombardovanja nije došao kraj stradanju Srba na Kosovu i Metohiji koje je "intenzivirano u prisustvu međunarodne zajednice".
"Nije trenutak za političke govore, ali moram kazati da istorija mora odgovoriti kako je ono što je bilo motiv za početak agresije postalo izgovor za stradanje Srba i svega onog što je srpsko", poručio je episkop raško-prizrenski.
On je upozorio da su zločini nad Srbima nastavljeni i da se nastavljaju.
"Tu smo da odamo poštu onima koji su stradali samo zato što su Srbi,onima koji su stradali u periodu takozvanog mira, onima koji su stradali poput oca Haritona, onima čija tijela još nisu pronađena, onima koji su kidnapovani i nestali, za kojima njihove porodice tragaju i traže istinu. Tu smo da uputimo poziv svima koji odlučuju da pred sud pravde izvedu zločince, jer zločin nikad ne zastareva", rekao je vladika Teodosije.
Podaci Fonda za humanitarno pravo (FHP) i Fonda za humanitarno pravo Kosovo (FHP Kosovo) pokazuju da je u periodu od 24. marta do 10.juna. 1999. godine, u toku međunarodnog oružanog sukoba na Kosovu, ubijena, stradala ili prisilno nestala 9.401 osoba, od kojih je 758 stradalo od dejstva NATO.
Podaci FHP se zasnivaju na analizi preko 6.000 dokumenata - izjava svedoka i preživelih članova porodica žrtava, sudske dokumentacije, državnih izveštaja, izveštaja domaćih i međunarodnih organizacija za ljudska prava, forenzičkih izveštaja, novinskih tekstova, knjiga, monografija i drugih izvora podataka o periodu NATO bombardovanja.
Kako se navodi u današnjem saopštenju FHP, od ukupnog broja stradalih i nestalih, 6.511 su albanski civili, a među njima, 220 je stradalo od NATO bombi.
Dana 14. aprila 1999. godine u napadu aviona NATO na izbegličku kolonu u Bistražinu, opština Đakovica, stradalo je 63 Albanaca.
U napadu 13. maja 1999. godine na napušteni objekat VJ u selu Koriša u koji su, po naredbi VJ/MUP, neposredno pre bombardovanja ušli albanski seljaci koji su putovali prema albanskoj granici, stradalo je 77 Albanaca.
U ova dva napada stradalo je 40 dece mlađe od 16 godina, navodi FHP.
"Više od 6.200 albanskih civila ubijeno je ili prisilno nestalo u kampanji nasilja i terora koju su sprovele snage VJ/MUP Republike Srbije. Među žrtvama je 400 dece mlađe od 16 godina", navodi se u saopštenju FHP.
Na Kosovu je, u vreme međunarodnog sukoba, u periodu od 24. marta do 10. juna 1999. godine ubijeno 189 Srba i drugih nealbanaca, civila, među kojima je 26 dece mlađe od 16 godina.
Ukupno 46 Srba i drugih nealbanaca ubijeno je u napadima NATO snaga, dok je za smrt ili nestanak 143 Srba i drugih nealbanaca odgovorna OVK, ističe se u saopštenju.
Na osnovu dosadašnjeg istraživanja, FHP je ustanovio da je u periodu od 24.marta do 10.juna 1999. godine, u Srbiji, od dejstva NATO stradalo 187 civila, čija su imena i okolnosti pod kojima su stradali poznati FHP. Među njima je 11 dece mlađe od 16 godina.
Najviše civila, njih 28, ubijeno je 12. aprila 1999. godine, kada je NATO gađao putnički voz u Grdeličkoj klisuri.
Prilikom bombardovanja zgrade Radio Televizije Srbije u Beogradu, 23. aprila 1999. stradalo je 16 ljudi.
U Crnoj Gori, od dejstva NATO poginulo je sedam civila - šest je stradalo prilikom bombardovanja sela Murino u opštini Plav, 30.aprila 1999.
U kampanji NATO snaga protiv snaga VJ/MUP Srbije stradalo je 269 pripadnika VJ i MUP Srbije.
Od toga, 174 ih je stradalo na Kosovu, 93 u Srbiji, a dvojica u Crnoj Gori, navodi FHP.
Najveći broj vojnika i policajaca, njih 12, stradao je 3.maja 1999. na Savinim Vodama (opština Peć).
U istom periodu, na Kosovu, u borbama sa OVK, stradalo je 346 vojnika i 142 policajca.
U napadima NATO avijacije poginulo je 27 pripadnika OVK, od kojih je 15 poginulo 19. i 21. maja 1999. godine, kada je NATO bombardovao KPZ Dubravu, na Kosovu.
U istom periodu, 1.125 pripadnika OVK je stradalo u borbi sa pripadnicima srpskih snaga.
Prema dosadašnjem istraživanju FHP, uključujući i poređenje podataka iz više relevantnih izvora kao što su liste udruženja žrtava i vladini izveštaji, nakon povlačenja VJ/MUP Republike Srbije, na Kosovu je, u periodu od 11.juna 1999. do 31.decembra 2000. godine, ubijeno ili nestalo u vezi sa oružanim sukobom 1.108 osoba.
Od tog broja 752 su pripadnici srpske nacionalnosti, 210 Roma, Crnogoraca, Bošnjaka, Goranaca i 146 Albanaca, od kojih se za 45 pouzdano zna da su ubijeni kao saradnici srpskih vlasti, navodi se u saopštenju FHP. (kraj) lj 11:20
(agencije/MONDO)
Parastos je služen u prisustvu stotinjak mještana Gračanice i rukovodstva izmještene srpske opštine Priština.
Podsećajući prisutne da se navršilo 13 godina od početka NATO agresije na tadašnju SR Jugoslaviju u kojoj je stradalo na hiljade nedužnih civila, vladika Teodosije je rekao da završetkom bombardovanja nije došao kraj stradanju Srba na Kosovu i Metohiji koje je "intenzivirano u prisustvu međunarodne zajednice".
"Nije trenutak za političke govore, ali moram kazati da istorija mora odgovoriti kako je ono što je bilo motiv za početak agresije postalo izgovor za stradanje Srba i svega onog što je srpsko", poručio je episkop raško-prizrenski.
On je upozorio da su zločini nad Srbima nastavljeni i da se nastavljaju.
"Tu smo da odamo poštu onima koji su stradali samo zato što su Srbi,onima koji su stradali u periodu takozvanog mira, onima koji su stradali poput oca Haritona, onima čija tijela još nisu pronađena, onima koji su kidnapovani i nestali, za kojima njihove porodice tragaju i traže istinu. Tu smo da uputimo poziv svima koji odlučuju da pred sud pravde izvedu zločince, jer zločin nikad ne zastareva", rekao je vladika Teodosije.
Podaci Fonda za humanitarno pravo (FHP) i Fonda za humanitarno pravo Kosovo (FHP Kosovo) pokazuju da je u periodu od 24. marta do 10.juna. 1999. godine, u toku međunarodnog oružanog sukoba na Kosovu, ubijena, stradala ili prisilno nestala 9.401 osoba, od kojih je 758 stradalo od dejstva NATO.
Podaci FHP se zasnivaju na analizi preko 6.000 dokumenata - izjava svedoka i preživelih članova porodica žrtava, sudske dokumentacije, državnih izveštaja, izveštaja domaćih i međunarodnih organizacija za ljudska prava, forenzičkih izveštaja, novinskih tekstova, knjiga, monografija i drugih izvora podataka o periodu NATO bombardovanja.
Kako se navodi u današnjem saopštenju FHP, od ukupnog broja stradalih i nestalih, 6.511 su albanski civili, a među njima, 220 je stradalo od NATO bombi.
Dana 14. aprila 1999. godine u napadu aviona NATO na izbegličku kolonu u Bistražinu, opština Đakovica, stradalo je 63 Albanaca.
U napadu 13. maja 1999. godine na napušteni objekat VJ u selu Koriša u koji su, po naredbi VJ/MUP, neposredno pre bombardovanja ušli albanski seljaci koji su putovali prema albanskoj granici, stradalo je 77 Albanaca.
U ova dva napada stradalo je 40 dece mlađe od 16 godina, navodi FHP.
"Više od 6.200 albanskih civila ubijeno je ili prisilno nestalo u kampanji nasilja i terora koju su sprovele snage VJ/MUP Republike Srbije. Među žrtvama je 400 dece mlađe od 16 godina", navodi se u saopštenju FHP.
Na Kosovu je, u vreme međunarodnog sukoba, u periodu od 24. marta do 10. juna 1999. godine ubijeno 189 Srba i drugih nealbanaca, civila, među kojima je 26 dece mlađe od 16 godina.
Ukupno 46 Srba i drugih nealbanaca ubijeno je u napadima NATO snaga, dok je za smrt ili nestanak 143 Srba i drugih nealbanaca odgovorna OVK, ističe se u saopštenju.
Na osnovu dosadašnjeg istraživanja, FHP je ustanovio da je u periodu od 24.marta do 10.juna 1999. godine, u Srbiji, od dejstva NATO stradalo 187 civila, čija su imena i okolnosti pod kojima su stradali poznati FHP. Među njima je 11 dece mlađe od 16 godina.
Najviše civila, njih 28, ubijeno je 12. aprila 1999. godine, kada je NATO gađao putnički voz u Grdeličkoj klisuri.
Prilikom bombardovanja zgrade Radio Televizije Srbije u Beogradu, 23. aprila 1999. stradalo je 16 ljudi.
U Crnoj Gori, od dejstva NATO poginulo je sedam civila - šest je stradalo prilikom bombardovanja sela Murino u opštini Plav, 30.aprila 1999.
U kampanji NATO snaga protiv snaga VJ/MUP Srbije stradalo je 269 pripadnika VJ i MUP Srbije.
Od toga, 174 ih je stradalo na Kosovu, 93 u Srbiji, a dvojica u Crnoj Gori, navodi FHP.
Najveći broj vojnika i policajaca, njih 12, stradao je 3.maja 1999. na Savinim Vodama (opština Peć).
U istom periodu, na Kosovu, u borbama sa OVK, stradalo je 346 vojnika i 142 policajca.
U napadima NATO avijacije poginulo je 27 pripadnika OVK, od kojih je 15 poginulo 19. i 21. maja 1999. godine, kada je NATO bombardovao KPZ Dubravu, na Kosovu.
U istom periodu, 1.125 pripadnika OVK je stradalo u borbi sa pripadnicima srpskih snaga.
Prema dosadašnjem istraživanju FHP, uključujući i poređenje podataka iz više relevantnih izvora kao što su liste udruženja žrtava i vladini izveštaji, nakon povlačenja VJ/MUP Republike Srbije, na Kosovu je, u periodu od 11.juna 1999. do 31.decembra 2000. godine, ubijeno ili nestalo u vezi sa oružanim sukobom 1.108 osoba.
Od tog broja 752 su pripadnici srpske nacionalnosti, 210 Roma, Crnogoraca, Bošnjaka, Goranaca i 146 Albanaca, od kojih se za 45 pouzdano zna da su ubijeni kao saradnici srpskih vlasti, navodi se u saopštenju FHP. (kraj) lj 11:20
(agencije/MONDO)
Teodosić ovakav meč nije imao 14 godina! Navijači Partizana pamte kad je poslednji put imao nula asistencija!
"Obradović više ne računa na njega, Partizan traži drugog igrača": Otkriveno kakvo pojačanje žele crno-beli
Nemačka se priprema za rat sa Rusijom! Napravljen tajni plan, evo kako će postupiti u slučaju eksalacije sukoba
Uspavana Zvezda nije došla na derbi: Protiv Partizana ovakav nemaš šta da tražiš na terenu
Obradović izašao pred Grobare, pa čuo šta mu skandiraju: Podigao prst i tražio samo jedno, pogledajte