Pozorište „Dadov” najstarije je omladinsko pozorište u prestonici i u njemu su ponikle mnoge legende srpskog i jugoslovenskog glumišta. Iako omladinsko i amatersko, pozorište ima svoj određen stalni repertoar i školu glume i govora koju čine priznati predavači. Generalno gledano, Beograd spada u red evropskih gradova koje odlikuje bogatstvo kulturno-umetničkog života, a svakako u toj riznici posebno mesto zauzima „Dadov” kao nepresušni izvor dramskog stvaralaštva.

Ovo pozorište dalo je priliku mnogim glumcima da se iskažu i svojim stvaralaštvom doprinesu nacionalnom kulturnom blagu, te je njegova rekonstrukcija za kulturu našeg grada koji ponosno čuva kulturno-umetničku baštinu, od velikog značaja.

Promo Dadov

Takođe, obnova pozorišta koje je svakako jedan od simbola Beograda i koje postoji još od 1958. godine, još jedna je stepenica ka cilju da Beograd postane kulturna prestonica ovog dela Evrope.

Mnogo predstava, čak većina u određenim periodima, koje su se igrale na sceni pozorišta” Dadov”, nije izvođena nigde drugde u Beogradu, a često je to bilo prvo izvođenje određenih autora u našoj zemlji. Sem otkrivanja bisera u moru dramaturških tekstova, u “Dadovu” su se prvi kod nas igrali svetski pozorišni klasici poput “Čaj i simpatija” Robertra Andersona, “Spasene” Edvadra Bonda, “Bitange” Barija Rekorda, “Obavezno – krompir” Arnolda Veskera, “Fragmenti” Mareja Šizgala i mnogi drugi.