Prve kafane u Beogradu pojavile su se još u vreme kada je grad bio u rukama osmanske vlasti. Nedugo nakon pada pod vlast Osmanlija, 1522. godine otvorena prva kafana u Beogradu koja se nalazila na Dorćolu.
Zanimljivo je da se u toj kafani služila samo crna kafa. Tokom 18. i 19. veka kafane su "nicale" u Beogradu kao pečurke posle kiše i postajale glavna mesta okupljanja putnika, trgovaca i zanatlija. Kasnije, kafane su postale i centri društvenog i političkog života prestonice.
Među najpoznatijim starim beogradskim kafanama bile su Dardaneli, Znak pitanja i Kod Albanije. Titulu jedne od najpoznatijih u 19. veku sa ponosom je ponela kafana Zeleni venac koja je "kumovala" naselju, pijaci i glavnom saobraćajnom čvorištu u centru grada.
Nalazila se na mestu današnjeg Mekdonaldsa i nastala je na interesantan način.
Naime, osnovala ju je Nemica, gospođa Herman, koja je sa mužem šeširdžijom i troje dece došla u Srbiju u potrazi za boljim životom. Nažalost, njen suprug se usput razboleo i preminuo.
Hrabra i jaka, gospođa Herman ga je sahranila i nastavila dalje da se bori za bolji život njihove dece. S obzirom na to da je od muža naučila šeširdžijski zanat, pokušala je da se od toga izdržava u Beogradu. Ipak, to joj nije pošlo za rukom, pa je odlučila da pokrene novi posao od kojeg će izdržavati sebe i decu.
Tada je zakupila kafanu od poznatog političara i ustavobranitelja Alekse Simića i od nje napravila boemski centar prestonice. Ovde su se okupljali svi beogradski boemi i mnoge značajne ličnosti tog vremena. Na spratu kafane nalazile su se i sobe za noćenje.
Naziv lokalu dala je na neuobičajen način tako što je istakla limenu tablu sa vencem od zeleno obojenog lišća. I, tako je “rođen” Zeleni venac.
Postoji nekoliko legendi o tome zašto je gđa Herman izabrala baš venac umesto klasičnog načina davanja naziva svojoj kafani. Jedna od legendiima veze sa vencima koji se ostavljaju na grobovima i grobljem koje se nekada nalazilo u blizini. Kada je 1920. godine pored kafane otvorena pijaca bilo je logično da njenom imenu "kumuje" omiljeno stecište mnogih Beograđana.
Zanimljivo je i to da je kafana preživela oba svetska rata, a srušena je šezdesetih godina prošlog veka. Ipak, duh ovog mesta i danas živi u sećanjima Beograđana.
BONUS VIDEO:
