Nekada su na ovom prostoru bile cerove šume i vinogradi, pa je čitavo naselje po njima i dobilo ime.
Sve ulice su nazvane po vrsti drveta, tako da je ovo jedinstveno mesto u Beogradu gde imate Jasenovu, Kedrovu, Ulicu Lipa, Platana, Borovu, Cerovu ili Kestenovu ulicu.
Arhitekte Melanija i Darko Marušić i Nedeljko Borovnice za ovaj projekat su dobili i Oktobarsku nagradu Grada Beograda 1981. godine.
U ovom delu grada između stambenih objekata dominiraju zelene površine i pešačke staze, ima mnogo prostora za dečju igru, sportskih terena, a u sklopu naselja sve što je potrebno za jedan ugodan život, čak i dovoljno parking prostora ispred zgrada, što je danas retkost. U okviru naselja je i Osnovna škola „Ujedinjene nacije", zdravstvena ambulanta (VMC) i nekoliko vrtića. U neposrednoj blizini se nalazi „Vidikovačka pijaca".
Cerak je građen od 1979. do 1987. godine i predstavljao je nesvakidašnji projekat, jer je građen na jako nepristupačnom terenu.
Ovaj projekat je svoje mesto našao i u stalnoj postavci MOMA - Muzeja moderne umetnosti u Njujorku, a zbog jedinstvenog spoja zelenila, niskih zgrada, mira, sklada i tišine koja ovde vlada, 2019. godine je proglašen za kulturno dobro Beograda.
Tokom izgradnje ovog naselja otkriveno je značajno arheološko nalazište koje potiče iz doba neolita.
Na nekoliko lokacija u naselju su postavljene info table koje ukazuju na značaj i kvalitet ovog stambenog kompleksa.
Naselje je udaljeno nekoliko autobuskih stanica od Banovog brda iAde Ciganlije, a oko 10 kilometara od centra grada, dobro je povezano sa sa ostalim delovima Beograda autobuskim linijama.
Podizan je na prostoru gde ranije nije bilo građevina, od izgradnje nije menjao autentičan izgled, a već pola decenije Cerak vinogradi mogu da se se pohvale da su jedini stambeni komleks u celosti koji je proglašen kulturnim dobrom.