Despot Stefan Lazarević bio je jedna od najvažnijih istorijskih figura u napretku Srbije i Beograda. Sin kneza Lazara i kneginje Milice vladao je Srbijom kao knez i despot od 1389. do 1427. godine.
Za vreme vladavine despota Stefana Lazarevića, Beograd je prvi put postao prestonica Srbije.
Od ugarskog kralja Žigmunda dobio je na upravljanje Beograd koji je 1405. godine proglasio prestonicom. Beograd je bio glavni grad samo 23 godine, odnosno do iznenadne smrti despota Stefana 1427. godine. Nakon despotove smrti, Beograd je vraćen Mađarima, a nova srpska prestonica je postalo Smederevo.
Despot Stefan Lazarević je poznat i kao graditelj, a njegova najpoznatija zadužbina je manastir Manasija.
Spomenik u Bulevaru despota Stefana je delo vajara Svetomira Arsića Basare i predstavlja uspomenu na znamenitog srpskog srednjovekovnog vladara. Bronzana skulptura je visoka 4 metra, a despot je predstavljen sa mačem i ratničkim šlemom, kao vitez, jer je bio pripadnik viteškog reda. U levoj ruci despot drži knjigu koja simbolično ukazuje na to da je bio književnik i zakonodavac.
Despot Stefan Lazarević bio je jedan od najvećih srpskih književnika u srednjem veku, a njegovo najznačajnije delo je „Slovo ljubve”.
Skulptura despota Stefana Lazarevića u istoimenom bulevaru jedan je od novijih simbola Beograda, koja čuva sećanje na velikog vojskovođu, viteza, književnika i graditelja.