Pripadnici zemunskog klana planirali su dva neuspešna atentata na Zorana Đinđića u februaru 2003. godine, da bi 12. marta izveli akciju ispred zgrade Vlade Srbije, u kojoj je ubijen tadašnji premijer. Presudom Vrhovnog suda 2009. godine osuđeno je 12 učesnika u atentatu na ukupno 348 godina zatvora. Jedini osuđeni pripadnik zemunaca koji nije služio kaznu je Ninoslav Konstantinović koji je zvanično, još uvek u bekstvu.
Od njih 12, sedmorica se nalaze u zatvoru na čelu sa organizatorom atentata Miloradom Ulemekom Legijom i neposrednim izvršiocem ubistva Zvezdanom Jovanovićem. Trojica su izdržali kazne dok je Milan Jurišić ubijen, a Ninoslav Konstantinović je jedini osuđeni koji je zvanično “u bekstvu”. Vođe zemunskog klana i glavni organizatori zločina Dušan Spasojević i Mile Luković ubijeni su tokom policijske akcije “Sablja”, pre nego što je sudski proces započet.
Od konačne presude Vrhovnog suda prošlo je 15 godina, a od tada su samo četvorica osuđenih sve vreme u zatvoru - pored Ulemeka i Jovanovića iza rešetaka su konstantno i pripadnik zemunskog klana Aleksandar Simović i Branislav Bezarević, bivši radnik BIA. Ko su svi osuđeni za ubistvo premijera i šta se sa njima posle svih ovih godina dogodilo.
Milorad Ulemek Legija
Osuđen na 40 godina zatvora, kaznu služi u Posebnom odeljenju KPZ Požarevac
Penzionisani komandant Jedinice za specijalne operacije (JSO) je jedan od organizatora atentata na premijera, u dogovoru sa vođama zemunskog klana Dušanom Spasojevićem i Miletom Lukovićem. Obojicu vođa “Zemunaca” su pripadnici policije tokom pokušaja hapšenja ubili u selu Meljak kod Beograda, 15 dana nakon atentata.
Nakon godinu dana bekstva Ulemek se dobrovoljno predao policiji 2. maja 2004. godine, a sve vreme od atentata do predaje krio se u podrumu svoje kuće. Ulemek je osuđen i za pokušaj ubistva Milana Veruovića, šefa obezbeđenja premijera, kao i za udruživanje radi protivustavne delatnosti. Motiv atentata je bio zaustavljanje borbe protiv organizovanog kriminala i sprečavanje otkrivanja zločina u kojima su pripadnici grupe bili umešani.
Ulemek je jedan od najbitnijih svedoka u sudskom postupku optuženima za ubistvo Slavka Ćuruvije pošto su na osnovu njegove izjave optuženi i uhapšeni. Inače, baš zbog tog sudskog postupka Ulemek je prošle srede prvi put izašao iz ćelije nakon sedam godina kako bi svedočio pred Apelacionim sudom.
Kaznu služi u Posebnom odeljenju KPZ Požarevac koji je namenski izgrađen za osuđene ubice Đinđića. Pošto je dobio maksimalnu kaznu zatvora na slobodu bi trebalo da izađe tek 2. maja 2044. godine. Inače, u ovom najstrožijem zatvoru KPZ Požaravac sa njim kaznu služe još Zvezdan Jovanović i Miloš Simović.
Zvezdan Jovanović
Osuđen na 40 godina zatvora, kaznu služi u Posebnom odeljenju KPZ Požarevac. Zvezdan Jovanović je u vreme zločina bio potpukovnik JSO sa nadimkom Zmija, a osuđen je na maksimalnu zatvorsku kaznu od 40 godina jer je kao neposredni izvršilac atentata pucajući iz snajperske puške “hekler hok” usmrtio premijera i ranio Milana Veruovića.
Na suđenju se branio ćutanjem, a na kraju postupka je negirao da je ubio premijera. Jovanović će, ako odsluži celu kaznu, na slobodu izaći 2043. godine.
Aleksandar Simović
Osuđen na 35 godina zatvora, kaznu služi u Sedmom paviljonu KPZ Požarevac
Pripadnik zemunskog klana za učešće u ubistvu premijera osuđen je na 35 godina zatvora, a kasnije i na 20 godina zbog ubistva svedoka saradnika Zorana Vukojevića Vuka, kojeg je brutalno usmrtio tokom bekstva.
Simović je zajedno sa Jovanovićem i Ninoslavom Konstatinovićem bio 12. marta 2003. godine u praznoj kancelariji broj 55 na drugom spratu zgrade u Ulici admirala Geprata 14 odakle je Jovanović pucao na Đinđića iz snajperske puške. Simović je nakon atentata uzeo pušku i nosio je prilikom bekstva. Simović je uhapšen u novembru 2006. u stanu na Novom Beogradu u kome se krio.
Ninoslav Konstatinović
Osuđen na 35 godina zatvora - u bekstvu
Zvanično jedini osuđeni pripadnik zemunskog klana koji je još u bekstvu. Konstatinović je, bio zajedno sa Jovanovićem i Aleksandrom Simovićem pre, tokom i nakon atentata. Prilikom bekstva iz kancelarije zgrade u Ulici admirala Geprata 14 nosio je kalem sa kablovima. Konstatinović je pušku iz koje je ubijen premijer sakrio na Novom Beogradu, na terenu Bloka 26, u blizini mesta gde su se izvodili građevinski radovi. Tu je zatrpao u kamenjar torbu u kojoj se nalazila puška.
Policija veruje da je Konstantinović nakon bekstva ubijen, ali njegovo telo nikada nije pronađeno. Konstantinović se u prvim godinama nakon atentata na premijera krio sa odbeglim saradnicima, Sretkom Kalinićem i Milošem Simovićem, ali im je, kako se pretpostavlja, u jednom trenutku postao teret, pa su ga ubili.
Kalinić je posle hapšenja dao policiji lokaciju mesta na kome je Konstantinović ubijen i zakopan na njivi u blizini autoputa Beograd-Zagreb, ali iako je policija nekoliko puta prekopavala ovo mesto, telo Konstantinovića nije nađeno.
Vladimir Milisavljević - Vlada Budala
Osuđen na 35 godina zatvora, nalazi se u zatvoru u Španiji. Pripadnik zemunskog klana koji je bio zadužen da doveze “pasatom” Jovanovića, Simovića i Konstantinovića u zgradu u Ulici admirala Geprata 14 i da ih nakon atentata odveze prilikom bekstva.
Od svih odbeglih Zemunaca, Milisavljević je uspeo najduže da se skriva od pravde, ali ne zato što mu je intelekt u suprotnosti sa nadimkom, već zahvaljujući zaštiti Luke Bojovića, koji je posle ubistva Spasojevića i Lukovića preuzeo vođstvo nad zemunskim klanom. Milisavljević se sa Bojovićem krio u Španiji, gde su obojica uhapšeni u februaru 2012. godine. Njima je tamo ubrzo počelo suđenje za ubistvo Milana Jurišića, odbeglog Zemunca čije su telo saradnici samleli i bacili u reku Manzanares.
Bojoviću i Milisavljeviću, kao i još dvojici optuženih ubistvo Jurišića nije dokazano, ali ih je španski sud zbog zločinačkog udruživanja osudio na višegodišnje kazne. Bojovića na 18 godina, a Milisavljevića na 22 godine. Bojović je krajem 2022. godine deportovan iz Španije u Srbiju gde će biti na uslovnoj slobodi.
Milisavljević se nalazi u najčuvanijem zatvoru Zuera u Saragosi i jedan je od 50 najopasnijih osuđenika koji se nalaze pod strogim merama i konstantnim video nadzorom. U tom zatvoru se nalaze najozloglašeniji kriminalci, među kojima su i teroristi Islamske države.
Miloš Simović
Osuđen na 30 godina zatvora, kaznu služi u Posebnom odeljenju KPZ Požarevac.
Član zemunskog klana čije je zaduženje na dan atentata bilo da stoji kod bolnice “Rudo” i dojavi dolazak kolone premijerovih vozila. Nakon atentata uspeo je da pobegne od policije, ali je uhapšen u junu 2010. godine, dan nakon što je u Zagrebu ranio saradnika Sretka Kalinića. Kalinić se tada ranjen pojavio u zagrebačkoj bolnici i tom prilikom je otkrio svoj identitet i rekao da je u njega pucao Simović.
Svađa između dvojice begunaca izbila je zbog njihovog zaštitnika u Zagrebu, Cvetka Simića. Kalinić je, naime, bio u ljubavnoj vezi sa Simićevom suprugom Anom, a zatim je iz ljubomore ubio Simića, njegovo telo isekao i bacio u jezero Jarun. Simović se od tada plašio da ne prođe kao Simić, pa je zato pucao u Kalinića. Uhapšen je na granici između Hrvatske i Srbije.
Milan Jurišić
Osuđen na 30 godina zatvora, ubijen u Madridu.
Prema presudi, Jurišić je sa Zvezdanom Jovanovićem pronašao lokaciju za atentat, pratio Đinđića na Kopaoniku i obaveštavao vođe klana o tome. Na dan atentata bio je zadužen da obezbedi parking ispred zgrade u Ulici admirala Geprata. Jurišić se sa ostalim odbeglim pripadnicima klana krio pod zaštitom Luke Bojovića.
Tako se sa njima našao u Španiji. Španski sud je presudom utvrdio da je Jurišić ubijen u stanu u Madridu u kome su boravili Luka Bojović, Sretko Kalinić, Vladimir Mijanović i Vladimir Milisavljević, ali da se ne zna ko je od njih ubica. Njegovo telo je potom raskomadano, samleveno u mašini za meso i bačeno u reku Manzares. Kalinić je, kao svedok u ovom postupku, tvrdio da se Jurišić drogirao i da je Bojović odlučio da ga ubije jer je kao narkoman postao nepouzdan. Kalinić je čak tvrdio da su od delova Jurišićevog tela "napravili gulaš koji je kasnije pojeo Vladimir Milisavljević Budala"
Branislav Bezarević
Osuđen na 30 godina, kaznu služi u KPZ Beograd - Nova Skela
Bezarević je bivši radnik BIA, koji je osuđen jer je Zemuncima davao informacije o kretanju premijera. Policijsku karijeru Bezarević je započeo 1993. godine u OUP Zemun, gde je upoznao Zorana Vukojevića Vuka, kasnije svedoka-saradnika u ovom postupku.
Potom je prešao u MUP, pa u Šestu upravu BIA na poslove obezbeđenja ličnosti.
Sretko Kalinić
Osuđen na 30 godina zatvora, služi kaznu u Sedmom paviljonu KPZ Požarevac. Zajedno sa Miletom Lukovićem se u trenutku atentata na premijera nalazio u Ulici admirala Geprata gde su obojica bili naoružani automatskim oružjem. Imali su zadatak da pruže vatrenu podršku prilikom bekstva.
Kalinić, najbrutalniji pripadnik zemunskog klana, u bekstvu je bio do juna 2010. kada ga je u Zagrebu ranio najverniji saradnik Miloš Simović. Nakon što se ranjen prijavio u zagrebačku bolnicu, prebačen je u Srbiju gde je “otvorio dušu” o ostalim saradnicima iz klana, posebno Luki Bojović i okrivio ih za brojna zlodela. Zbog toga je u zatvoru izmešten od nekadašnjih saradnika i smešten u Sedmi paviljon Zabele.
Dušan Krsmanović
Osuđen na 20 godina, kaznu odslužio u KPZ Sremska Mitrovica i izašao na slobodu pre godinu dana.
Na dan ubistva premijera bio je zadužen da dojavi Jovanoviću kad kolona vozila sa premijerom uđe u dvorište vlade u Nemanjinoj ulici.
Pripadnik Zemunskog klana koji je uhapšen u akciji “Sablja”, jedini je koji je na suđenju izrazio kajanje, ali ne zbog ubistva premijera Đinđića, već, kako je sam izjavio “svega što ga je dovelo u situaciju u kojoj se našao”. Zbog tog “priznanja” stizale su mu pretnje, zbog kojih je odslužio kaznu u zatvoru u Sremskoj Mitrovici.
Željko Tojaga
Osuđen na 15 godina zatvora, kaznu odslužio u KPZ Požarevac. Tojaga zvani Žmigi ili “doktor za zolju” je nekadašnji pripadnik “crvenih beretki” koji je na zatvorsku kaznu osuđen zbog pokušaja ubistva premijera Zorana Đinđića kod “Kombank arene” 21. februara 2003. Kazna mu je istekla 2018. godine kada je pušten na slobodu.
Saša Pejaković
Osuđen na osam godina zatvora, odslužio kaznu. Prvi je osuđenik za ubistvo Đinđića koji je odslužio zatvorsku kaznu i već je 12 godina na slobodi. Bio je osam godina u zatvoru u Sremskoj Mitrovici. Inače, Pejaković je bivši pripadnik JSO koji je osuđen zbog toga što je pomagao atentatorima u skrivanju.