Arheolozi kažu da glave tih skulptura izgledaju kao mešavina ljudskih i ribljih obeležja, što im dodaje na neobičnosti, piše list, navodeći da neki dizajni izgledaju poput kostura ribe, što se povezuje sa klisurama i bazenima u ovom delu Dunava, gde su dugo jesetra i druge velike ribe bile osnovna životna namirnica.

Istraživači još raspravljaju o preciznom datiranju različitih naselja na Lepenskom Viru i obližnjim lokalitetima, ali slažu se sa suštinskom činjenicom da ta nalazišta svedoče o susretu i mešanju dve kulture i naroda, odnosno poljoprivrednika sa Bliskog Istoka i lovaca i sakupljača koji su u to vreme živeli tu, piše Njujork Tajms.

Te navode, između ostalog, potvrđuju i posmrtni ostaci koji pripadaju dvojici farmera sa Bliskog istoka, kako je utvrđeno DNK analizom, a još dokaza pružaju i načini sahranjivanja, pogotovo kada se uzme u obzir da su neki od došljaka sahranjivani po običajima domorodaca, navodi se u tekstu.

Dr Dušan Borić, jedan od sagovornika njujorškog lista i saradnik na Italijanskoj akademiji za napredne studije Univerziteta Kolumbija, kao i arheolog koji je detaljno proučavao lokalitet, rekao je da je Lepenski Vir važniji nego ikad za istraživanje.

U tekstu se navodi da je ribolov bio važan na Dunavu pre nego što su farmeri došli i nastavio je to da bude još dugo nakon njihovog dolaska, i da su u susednim naseljima, takođe ribarskim, gde je isto dolazilo do kontakta meštana sa lovcima-skupljačima nađene skulpture sa dizajnom poput onih koji se nalaze na kamenim glavama Lepenskog vira, ali da nijedna od njih nema lice.

"Samo jako i bez mozga"

"Znamo da ih poljoprivrednici nisu doneli sa sobom, lovci-sakupljači ih nisu napravili pre nego što su farmeri došli i nisu se proširili na ostatak Evrope", piše Njujork Tajms, ističući misterioznu prirodu kulture Lepenskog Vira i neobičnih skulptura koje su samo tu otkrivene.