U Spomen-hramu Svetog Save na Vračaru obeležen je praznik Spaljivanja moštiju prvog srpskog arhiepiskopa, krsna slava hrama i 70 godina od osveštanja temelja, a Svetu arhijerejsku liturgiju služio je mitropolit crnogorsko-primorski Amfilohije.
Mošti prvog arhipeiskopa autokefalne srpske crkve spaljene su 1594. godine odlukom turskog Sinan paše, prema čijem su naređenju prenete na Vračar iz manastira Mileševe kod Prijepolja.
Amflihije je presekao slavski kolač Spomen-hrama uz sasluživanje episkopa hvostanskog Atansija i australijsko-novozelandskog Irineja, u prisustvu predstavnika države, opštine Vračar, dobrotvora i ktitora.
U jednom od najvećih pravoslavnih hramova na svetu mitropolit crnogorsko-primorski je istakao da iz praha Svetog Save izrasta veličanstvena građevina srpskog naroda, koji je imao sreću da za utemeljivače države ima svece - Svetog Savu i Svetog Simeona Mirotočivog.
Amfilohije je u besedi istakao da slavni potomci obavezuju srpski narod i da se nijedan narod ne može smatrati zrelim dok ne počne da rađa svete božje ljude.
"Radujemo se što nas je Bog obdario svim tim velikim-divnim plodovima i izdancima, ali posebno se radujemo što nas je obdario svecima, pravednicima, prepodobnima, mučenicima i što je među njih kao drvo plodonosno zasadio svetog oca našega Savu i sve nas sabrao oko njega", kazao je on.
Mošti svetog Save imale su u srednjevekovnoj Srbiji veliki značaj, naročito u vreme turskog ropstva, a osnovni razlog za spaljivanje svetitelja je, kako navode istoričari, ustanak Srba u Banatu 1594. godine pod vođstvom mitropolita vršačkog Teodora.
Zabeleženo je da su ustanici nosili zastavu sa likom svetog Save, pa je pojava njegovog lika na ratnim zastavama uslovila odluku turskog paše.
Telo svetitelja je spaljeno, ali je iz tog plamena iznikla nova snaga koja je i danas prisutna u srpskom narodu i njegovom pristupu pravoslavnoj veri.
Hram na Vračaru, posvećen svetitelju je izraz i najveći graditeljski simbol srpskog pravoslavlja čija je izgradnja počela 1936. godine.
Radovi su prekinuti već naredne godine zbog smrti patrijarha Varnave i nastavljeni posle izbora patrijarha Gavrila u čije su vreme, 10. maja 1939, godine osveštani temelji.
U vreme komunističkog režima u Jugoslaviji prekinuti su radovi koji su nastavljeni 1985. posle gotovo pola veka, a novi početak svečano je obeležen arhijerejskom liturgijom koju je služio patrijarh German.
Novi nastavak radova krenuo je u proleće 2000. godine kada je za protoneimara imenovan profesor Vojislav Milovanović, a novi predsednik Društva za izgradnju postao je naredne godine premijer Zoran Đinđić.
Izgradnju Spomen-hrama danas vodi graditeljski tim sa protoneimarom Milovanovićem na čelu, a na čelu Društva za izgradnju harma je predsednik Srbije Boris Tadić.
Društvo za izgradnju hrama Svetog Save na Vračaru je osnovano 1895. godine, a njegov prvi predsednik bio je mitropolit srpski Mihailo.
(Tanjug)
Mošti prvog arhipeiskopa autokefalne srpske crkve spaljene su 1594. godine odlukom turskog Sinan paše, prema čijem su naređenju prenete na Vračar iz manastira Mileševe kod Prijepolja.
Amflihije je presekao slavski kolač Spomen-hrama uz sasluživanje episkopa hvostanskog Atansija i australijsko-novozelandskog Irineja, u prisustvu predstavnika države, opštine Vračar, dobrotvora i ktitora.
U jednom od najvećih pravoslavnih hramova na svetu mitropolit crnogorsko-primorski je istakao da iz praha Svetog Save izrasta veličanstvena građevina srpskog naroda, koji je imao sreću da za utemeljivače države ima svece - Svetog Savu i Svetog Simeona Mirotočivog.
Amfilohije je u besedi istakao da slavni potomci obavezuju srpski narod i da se nijedan narod ne može smatrati zrelim dok ne počne da rađa svete božje ljude.
"Radujemo se što nas je Bog obdario svim tim velikim-divnim plodovima i izdancima, ali posebno se radujemo što nas je obdario svecima, pravednicima, prepodobnima, mučenicima i što je među njih kao drvo plodonosno zasadio svetog oca našega Savu i sve nas sabrao oko njega", kazao je on.
Mošti svetog Save imale su u srednjevekovnoj Srbiji veliki značaj, naročito u vreme turskog ropstva, a osnovni razlog za spaljivanje svetitelja je, kako navode istoričari, ustanak Srba u Banatu 1594. godine pod vođstvom mitropolita vršačkog Teodora.
Zabeleženo je da su ustanici nosili zastavu sa likom svetog Save, pa je pojava njegovog lika na ratnim zastavama uslovila odluku turskog paše.
Telo svetitelja je spaljeno, ali je iz tog plamena iznikla nova snaga koja je i danas prisutna u srpskom narodu i njegovom pristupu pravoslavnoj veri.
Hram na Vračaru, posvećen svetitelju je izraz i najveći graditeljski simbol srpskog pravoslavlja čija je izgradnja počela 1936. godine.
Radovi su prekinuti već naredne godine zbog smrti patrijarha Varnave i nastavljeni posle izbora patrijarha Gavrila u čije su vreme, 10. maja 1939, godine osveštani temelji.
U vreme komunističkog režima u Jugoslaviji prekinuti su radovi koji su nastavljeni 1985. posle gotovo pola veka, a novi početak svečano je obeležen arhijerejskom liturgijom koju je služio patrijarh German.
Novi nastavak radova krenuo je u proleće 2000. godine kada je za protoneimara imenovan profesor Vojislav Milovanović, a novi predsednik Društva za izgradnju postao je naredne godine premijer Zoran Đinđić.
Izgradnju Spomen-hrama danas vodi graditeljski tim sa protoneimarom Milovanovićem na čelu, a na čelu Društva za izgradnju harma je predsednik Srbije Boris Tadić.
Društvo za izgradnju hrama Svetog Save na Vračaru je osnovano 1895. godine, a njegov prvi predsednik bio je mitropolit srpski Mihailo.
(Tanjug)
Pridruži se MONDO zajednici.
