KARAĐORĐE NIJE BIO PRVI VOŽD! Još značajnija ličnost pre njega nosila je ovu titulu

 Samo značenje reči danas je neprevodivo na srpski jezik. “Vožd” nije isto što i “vođa”, pre svega zato što vožd uvek ima samo pozitivno značenje. Reč je svakako o tituli predvodnika naroda, ali ona ima i mnogo dublje značenje. Vožd je onaj ko vodi narod bilo u duhovnom, bilo u ovozemaljskom, fizičkom smislu, onaj na koga se ugledaju i ko služi kao uzor u svakom aspektu života. Tako se u nekim crkvenim spisima kao kao “vožd” pominje i Mojsije, pa i sam Isus Hrist.

Osim ovog, pojavljuje se i titula “vožd otačastva”, a nju su nosili kraljevi Milutin i Stefan Dečanski, kao i car Dušan. Nakon najezde Turaka, vožd je još bio i Stefan Lazarević.

Ipak, u novijoj istoriji, titula je označavala vladarsko zvanje koje objedinjuje vojnu i civilnu vlast i upravo tako stižemo do “najpoznatijeg srpskog vožda” – Karađorđa Petrovića. On se od 1804. do 1808. potpisivao kao komandant, od 1808. do 1811. kao predvoditelj, i na kraju kao vožd od 1811. godine.

Nakon njega, pokušano je i da se titula vožda pripiše Milošu Obrenoviću i ona se pominje uz njegovo ime u jednom letopisu iz 1815. godine. Ipak, bilo da se u narodnu jednostavno “nije primila” ili ju je Miloš svojevoljno uskoro odbacio kada se proglasio za kneza, nakon Karađorđa Srbi više nisu imali voždove… samo manje ili više uspešne vođe.

(MONDO/Istorijski zabavnik)

Budite bolje informisani od drugih, PREUZMITE MONDO MOBILNU APLIKACIJU.