Ovaj praznik pomen je na stradanje Svetih apostola Petra i Pavla, koje se dogodilo u Rimu 67. godine nove ere, a prema nekim izvorima 69. godine nove ere.

Petar je rođen u mestu Vitsaida, na obalama Galilejskog jezera, i bio je jedan od dvanaestorice apostola i nerazdvojni Hristov prijatelj i sledbenik.

Njegovo pravo ime bilo je Simon, a Petar koje na grčkom znači kamen ili na hebrejskom Kifa, dao mu je Hristos zbog njegove tvrde vjere.

"Ti si, Petre, stena na kojoj ću sagraditi crkvu svoju i vrata paklena neće joj ništa moći", kaže Jevanđelje po Mateju.

Nakon Hristovog vaznesenja i silaska Svetog Duha na apostole, propovedao je veru po Palestini, Siriji, Antiohiji, Maloj Aziji i Rimu, gde je dva puta boravio.

Kao episkop proveo je sedam godina u Antiohiji i tada je za sledbenike Hristovog učenja nastao pojam hrišćani.

Za vreme vladavine imperatora Nerona u progonu hrišćana je uhvaćen i bačen u tamnicu.

Pavle, koji se prije krštenja zvao Savle, rođen je u Tarsu. Bio je veoma obrazovan i imao je status građanina Rima. Pavle nije spadao u grupu prve dvanaestorice apostola, već u tzv. sedamdeset drugih apostola.

U mladosti je bio revnosan progonitelj hrišćana, vere koju su tadašnji Judejci smatrali jeresi.

Kada je krenuo u Damask, na putu je sevnula munja i začuo se glas s neba: "Savle, Savle, zašto me progoniš" nakon čega je oslepeo.

Savle je tri dana bio slep, ali mu se vid vratio posle krštenja.

Uzevši ime Pavle, od reči paulus što znači mali, propovedao je hrišćanstvo na većem područiju Mediterana.

Dvanaest poslanica Svetog Pavla čini dio Novog Zaveta.

Pavle je uhapšen u Rimu i bačen u tamnicu. Pogubljen je zajedno sa Petrom. Pavlu je odrubljena glava, a Petar je raspet na krst naopačke.

Na ikonama ova dva sveca predstavljaju se zajedno - Petar drži ključeve u ruci, a Pavle mač.

Prema običaju, uoči Petrovdana pale se petrovske vatre - lile.

Paljenje lila simbolizuje sagorevanje svih ljudskih ovozemaljskih grehova, kako u srcu, tako i u duši.

(Srna)