Na stotine građana, koji nemaju porodicu, ni zaostavštinu, sahranjuje se o trošku države. Samo u Beogradu, od prošle godine, 238 umrlih nije imao ko da sahrani
Stotine naših građana svake godine umre u teškoj nemaštini, a sahranu, umesto njihovih najbližih, plaća opština. Samo u glavnom gradu godišnje se na ovaj način ukopa najmanje 150 preminulih osoba, u Novom Sadu 130, Subotici oko 100, Nišu 20, Kragujevcu 12...
"U slučajevima kada umrli nema srodnike ili srodnici nemaju novca da plate sahranu, sanduk, krst sa obeležjem, grobno mesto, ukop i troškove održavanja grobnog mesta plaćuju lokalne samouprave", objašnjava mr Nada Satarić, iz "Amitija", najveće humanitarne organizacije za pomoć ranjivim grupama.
"Nema preciznih podataka o iznosima, jer se oni razlikuju od opštine do opštine. Prema našim procenama, na ovaj način se sahrani najmanje hiljadu preminulih godišnje, a prosečna sahrana košta oko 30.000 dinara."
U pogrebnim preduzećima velikih gradova objašnjavaju da je uglavnom reč o socijalnim slučajevima, bilo onima koji imaju naslednike ili su potpuno sami. Nije malo ni onih čiji je identitet potpuno nepoznat, pišu "Novosti".
"U 2010. godini naša kapela je organizovala sahranu bez ispraćaja za 154 umrlih. Među njima je bilo 35 penzionera, pa su troškovi refundirani od Penzionog fonda, a 35 ih je sahranjeno kao nepoznata lica (N.N.).
Sve ove, takozvane socijalne sahrane, obavljene su na groblju Zbeg - objašnjava Zoran Marković, iz JKP "Pogrebne usluge Beograd", i dodaje da su za prvih šest meseci ove godine bez ispraćaja sahranjene 84 osobe, a za čak njih 17 nije utvrđeno ni ime ni prezime.
"Umrlo lice bez ličnih dokumenata preuzima Institut za sudsku medicinu Kliničkog centra Srbije, gde se vrši obdukcija i utvrđuje identitet. U zavisnosti od toga da li se identitet utvrdi, podaci se šalju u Gradsku kapelu i osoba se sahranjuje pod imenom i prezimenom. U suprotnom, sahranjuje se kao "N.N. lice", dodaje Marković
I prema rečima Vesne Prćić, direktorke "Pogrebnog" u Subotici, u ovom gradu se na račun budžeta svake godine sahrani između 80 i 100 osoba. U Nišu je prošle godine sahranjeno 16, a u ovoj 19. U Kragujevcu beleže jedan slučaj mesečno.
"Troškovi sahrane iznose oko 40.000 dinara, ali se oni refundiraju sa kašnjenjem. Od početka godine do sada nismo uspeli da nadoknadimo trošak nijedne sahrane, pa nam opština duguje milion dinara", kažu u Pogrebnom preduzeću Kragujevca.
U prvih šest meseci ove godine Fond PIO je porodicama umrlih penzionera isplatio ukupno 1,118 miliona dinara za troškove sahrane. Iz nekadašnje kategorije zaposlenih preminulo je 30.364 penzionera, pa je njihovim porodicama isplaćeno, u proseku, po 33.336 dinara.
Iz kategorije samostalnih delatnika preminuo je 1.131 penzioner, a prosečne naknade za sahranu su iznosile 32.609 dinara. U prvom polugodištu je sahranjeno i 6.037 bivših poljoprivrednika, a prosečan iznos za pogrebne troškove bio je 13.113 dinara, pišu "Novosti".
(MONDO)
"U slučajevima kada umrli nema srodnike ili srodnici nemaju novca da plate sahranu, sanduk, krst sa obeležjem, grobno mesto, ukop i troškove održavanja grobnog mesta plaćuju lokalne samouprave", objašnjava mr Nada Satarić, iz "Amitija", najveće humanitarne organizacije za pomoć ranjivim grupama.
"Nema preciznih podataka o iznosima, jer se oni razlikuju od opštine do opštine. Prema našim procenama, na ovaj način se sahrani najmanje hiljadu preminulih godišnje, a prosečna sahrana košta oko 30.000 dinara."
U pogrebnim preduzećima velikih gradova objašnjavaju da je uglavnom reč o socijalnim slučajevima, bilo onima koji imaju naslednike ili su potpuno sami. Nije malo ni onih čiji je identitet potpuno nepoznat, pišu "Novosti".
"U 2010. godini naša kapela je organizovala sahranu bez ispraćaja za 154 umrlih. Među njima je bilo 35 penzionera, pa su troškovi refundirani od Penzionog fonda, a 35 ih je sahranjeno kao nepoznata lica (N.N.).
Sve ove, takozvane socijalne sahrane, obavljene su na groblju Zbeg - objašnjava Zoran Marković, iz JKP "Pogrebne usluge Beograd", i dodaje da su za prvih šest meseci ove godine bez ispraćaja sahranjene 84 osobe, a za čak njih 17 nije utvrđeno ni ime ni prezime.
"Umrlo lice bez ličnih dokumenata preuzima Institut za sudsku medicinu Kliničkog centra Srbije, gde se vrši obdukcija i utvrđuje identitet. U zavisnosti od toga da li se identitet utvrdi, podaci se šalju u Gradsku kapelu i osoba se sahranjuje pod imenom i prezimenom. U suprotnom, sahranjuje se kao "N.N. lice", dodaje Marković
I prema rečima Vesne Prćić, direktorke "Pogrebnog" u Subotici, u ovom gradu se na račun budžeta svake godine sahrani između 80 i 100 osoba. U Nišu je prošle godine sahranjeno 16, a u ovoj 19. U Kragujevcu beleže jedan slučaj mesečno.
"Troškovi sahrane iznose oko 40.000 dinara, ali se oni refundiraju sa kašnjenjem. Od početka godine do sada nismo uspeli da nadoknadimo trošak nijedne sahrane, pa nam opština duguje milion dinara", kažu u Pogrebnom preduzeću Kragujevca.
U prvih šest meseci ove godine Fond PIO je porodicama umrlih penzionera isplatio ukupno 1,118 miliona dinara za troškove sahrane. Iz nekadašnje kategorije zaposlenih preminulo je 30.364 penzionera, pa je njihovim porodicama isplaćeno, u proseku, po 33.336 dinara.
Iz kategorije samostalnih delatnika preminuo je 1.131 penzioner, a prosečne naknade za sahranu su iznosile 32.609 dinara. U prvom polugodištu je sahranjeno i 6.037 bivših poljoprivrednika, a prosečan iznos za pogrebne troškove bio je 13.113 dinara, pišu "Novosti".
(MONDO)
