Vladika Kačavenda bio je pouzdani saradnik Državne bezbednosti i nosio je ime Pablo, piše u tajnom dosijeu o Kačavendi koji je objavio "Blic."
Prema podacima, vladika Kačavenda je više od 50 godina bio saradnik domaćih i inostranih obaveštajnih službi koje su ga vrbovale kompromitujućim fotografijama i materijalima o njegovim homoseksualnim nastupima.
U tajnom dosijeu navodi se da je Kačavenda 60. godina prošlog veka bio "vrbovan" od tadašnje jugoslovenske službe bezbednosti, dok je od 70-tih pod operativnim delovanjem DB BiH "zbog delovanja sa kleronacionalističkih pozicija".
Tokom rata za njega su, zbog političkog delovanja, za njega zaintresovale pojedine bezbednosne strukture u BiH, ali i deo međunarodne policijskih i multinacionalnih snaga, posebno američkih, stacioniranih u Tuzli.
Prema podacima iz 2010, vladika Kačavenda je u Odeljenju ratnih zločina u Centru OSA u Brčkom tretiran operativno kao pomagač optuženima za ratne zločine, konstatovane su njegove bliske veze sa političarima BiH, a registrovano je da ostvaruje kontakte sa Nebojšom Lazićem Zengom, pripadnikom MUP RS, stoji u dosijeu.
Kačavenda se navodi kao "nosioc homoseksualnih aktivnosti unutar SPC", a pominju se još i vladika mileševski Fileret i vladika Pahomije, kome je već suđeno za seksualno zlostavljanje dečaka u Vranju.
Objašnjava se da je sve izraženijim homoseksualnih sklonosti vladika SPC doprineo sve tolerantniji stav stav Grčke pravoslavne crkve prema ovom pitanju.
Kačavenda je 93. godine bio u hmoseksualnoj vezi sa izvesnim B.K. iz SAD. Bivši đakon Bojan Jovanović, posle optužbi za seksualno uznemiravanje, podneo je krivičnu prijavu tužilaštvu u Bijeljini u kojoj Kačavendu optužuje za učešće u ubistvu đakona Milića Blažanovića s kojim je vladika navodno održavao seksualnu vezu, a koji se pod nerazjašnjenim okolnostima ubio u manastiru Papraća BiH.
Rade Marković, tužilac Kantonalnog tužilaštva u Tuzli krajem 2012. godine najavio je pokretanje postupka protiv Kačavende zbog ubistva njegove supruge 1994. godine.
Vladika je u žižu javnosti ponovo dospeo u aprilu ove godine, kada su objavljeni snimci njegovih bludnih radnji sa mladićima.
(MONDO, foto: printscreen)
U tajnom dosijeu navodi se da je Kačavenda 60. godina prošlog veka bio "vrbovan" od tadašnje jugoslovenske službe bezbednosti, dok je od 70-tih pod operativnim delovanjem DB BiH "zbog delovanja sa kleronacionalističkih pozicija".
Tokom rata za njega su, zbog političkog delovanja, za njega zaintresovale pojedine bezbednosne strukture u BiH, ali i deo međunarodne policijskih i multinacionalnih snaga, posebno američkih, stacioniranih u Tuzli.
Prema podacima iz 2010, vladika Kačavenda je u Odeljenju ratnih zločina u Centru OSA u Brčkom tretiran operativno kao pomagač optuženima za ratne zločine, konstatovane su njegove bliske veze sa političarima BiH, a registrovano je da ostvaruje kontakte sa Nebojšom Lazićem Zengom, pripadnikom MUP RS, stoji u dosijeu.
Kačavenda se navodi kao "nosioc homoseksualnih aktivnosti unutar SPC", a pominju se još i vladika mileševski Fileret i vladika Pahomije, kome je već suđeno za seksualno zlostavljanje dečaka u Vranju.
Objašnjava se da je sve izraženijim homoseksualnih sklonosti vladika SPC doprineo sve tolerantniji stav stav Grčke pravoslavne crkve prema ovom pitanju.
Kačavenda je 93. godine bio u hmoseksualnoj vezi sa izvesnim B.K. iz SAD. Bivši đakon Bojan Jovanović, posle optužbi za seksualno uznemiravanje, podneo je krivičnu prijavu tužilaštvu u Bijeljini u kojoj Kačavendu optužuje za učešće u ubistvu đakona Milića Blažanovića s kojim je vladika navodno održavao seksualnu vezu, a koji se pod nerazjašnjenim okolnostima ubio u manastiru Papraća BiH.
Rade Marković, tužilac Kantonalnog tužilaštva u Tuzli krajem 2012. godine najavio je pokretanje postupka protiv Kačavende zbog ubistva njegove supruge 1994. godine.
Vladika je u žižu javnosti ponovo dospeo u aprilu ove godine, kada su objavljeni snimci njegovih bludnih radnji sa mladićima.
(MONDO, foto: printscreen)
