Ovaj svetac je život okončao u tamnici 306. godine kao borac za hrišćansku veru.

Dimitrije je rođen u Solunu u trećem veku posle Hrista za vreme cara Maksimilijana. Kada je od cara dobio naređenje da progoni hrišćane, on se na to nije obazirao već je javno propovedao veru. Cara su obavestili o neposlušnosti Dimitrijevoj, koji je preobraćao narod u hrišćanstvo.

Kada je car čuo da je solunski komandant i sam hrišćanin, naredio je da ga bace u tamnicu gđe je mučen, a potom pogubljen. Solunski hrišćani su ga tajno sahranili, a na mestu njegovog groba kasnije je podignuta crkva.

Sveti Dimitrije je proglašen zaštitnikom grada Soluna.

Crkveni spisi navode da se Sveti Dimitrije mnogo puta javljao i spasavao grad od zemljotresa i nesreća. I danas se veruje da je čudotvorna snaga njegovih moštiju izlečila mnogobrojne bolesnike.

Prema narodnom predanju i žitijima svetaca, Dimitrijev grob je odisao bosiljkom i smirnom, pa je zato taj svetac nazvan Mirotočivi.

Kult Svetog Dimitrija veoma je živ i kod Srba, a u srednjovjekovnoj Srbiji posvećeni su mu mnogobrojni hramovi, uključujući i crkvu u Pećkoj Patrijaršiji i kapelu u manastiru Visoki Dečani.