Saobraćajni institut CIP u Beogradi završava idejni projekat novog mosta koji bi kod Bačke Palanke i Neština spojio Bačku i Srem.
Ideja o izgradnji želeničko-drumskog mosta između Bačke Palanke i Čelareva sa bačke, a Neština i Suseka sa sresmke strane stara je četvrt veka, a prvi idejni projekat odavno je urađujen, kao i neka stručna ispitivanja.
Međutim, ova priča je aktuelizovana ulaskom Hrvatske u EU, a tada je, odnosno početkom ove godine značajno pooštren režim prelaska preko postojećeg dunavskog mosta koji neposredno povezuje Bačku Palanku i Ilok u Hrvatskoj.
Bačkopalanačka Skupština opštine podnela je inicijativu Vladi Republike Srbije o izgradnji novog mosta preko Dunava i to nekoliko kilometara nizvodno od postojećeg koji pripada pola Srbiji, a pola Hrvatskoj i koji bukvalno predstavlja tvrdu državnu granicu sa carinskim prelazima.
Palančani podsećaju da je novi most predviđen i planskim dokumentima AP Vojvodine, a da bi predstavljao najbolju vezu Bačke i Srema, ali i vezu sa Republikom Srpskom.
Saobraćaj bi se odvijao mnogo brže, bez crinskih kontrola za sve, a posebno bi se ubrzao protok ljudi i roba koji sada moraju da tranzitno prolaze par kilometara kroz Hrvatsku, a nekada gube i po nekoliko sati.
Svakako da se ideja o novom mostu preko Dunava ne može brzo realizovati, jer nadležni kažu da samo za projektnu dokumentaciju treba čitava godina. Normalno, da će se kasnije postaviti i problem novca, jer ni jedna ćuprija preko
Upućeni kažu da se ni danas ne zna u čijoj je nadležnost polovina mosta koja pripada Srbiji. Sada je naša polovina mosta noću u mraku, a hrvatska blješti. Razlog – lopovi su pokrali 800 metara bakarnog kabla koji je vodio do 20 bandera sa naše strane mosta. Tako je više od četiri meseca, navodi "Dnevnik".
Dunava nije jeftina posebno za nas u Srbiji koji smo pored višegodišnje svetske ekonomske krize zahvaćeni decinojskom domaćom ekonomskom i svakom drugom krizom, pa je i most preko potoka krupna investicija.
Palanačani, između ostalog, a čuje se među dobro upućenima za realizaciju ove ideje, lobiraju i kod komšijskih opština u Bačkoj i Sremu. Odbacuju tvrdnju da bi se novi most gradio samo zbog komunikacijskih problema meštana Neština i Vizića, dva sela koja administrativno pripadaju Bačkopalanačkoj opštini, a geografski su u Sremu.
Novim mostom bi se rešio i njihov problem, ali most se nikako ne bi gradio samo zbog njih već zbog dobrobiti svih. S druge strane čuju se i oni koji prozivaju državni vrh Srbije, ali i Hrvatske, jer vele da bi se komunikacijski problem preko postojećeg dunavskog mosta mogao rešiti sa dva parafa Beograda i Zagreba ako stvarno žele dobre komšijske odnose o kojima i jedni i drugi javno puno pričaju.
Postojeći most preko Dunava zamišljen je da spaja Bačku Palanku i Ilok, odnosno Srbiju i Hrvatsku, a pušten je u upotrebu 1974. godine, ali po mnogima predstavlja "prokletu ćupriju" koja više razdvaja nego što povezuje. S obzirom da je most svojevremeno građen sredstvima Bačkopalanačke i Vukovarske opštine, kao i uz učešće nekih firmi putne privrede odmah je počela naplata mostarine.
Kada je ukinuta u njegove stubove su udarale barže i brodvi, pomerali ga, a izmenjena matica reke ispirala je dno oko jednog stuba pa su radili kesonci. Potom je došao raspad SFRJ...
