Kada je 22. oktobra 1974. godine švedski Interpol zatražio od centrale da objavi "crvenu poternicu" za Željkom Ražnatovićem, beogradski Interpol obavestio je druge zemlje da je u periodu od 1970-1972. godine "ovo lice u Jugoslaviji više puta osuđivano prvo kao maloletnik, a zatim kao punoletno lice.
Presude su izricane zbog "krađa, teških krađa i oružanih pljački". Arkana su mnoge zemlje sveta teretile s još osamnaest godina zatvora. To mu je stajalo iznad glave kada se prvi put vratio iz inostranstvaa u Beograd, početkom 1980-ih.
Tada se već po gradu pričalo da je Arkan prijatelj Stane Dolanca, ministra savezne policije. Po izveštaju s jednog suđenja iz 1983. kada je u Ulici 27. marta pucao na dva policajca, u njegovim generalijama upisano je - radnik Saveznog SUP-a. Posle se pričalo da je njegov otac Veljko Ražnatović, inače pukovnik vazduhoplovstva JNA, tada vikao po sudnici: "Reci, Željko, reci svima što si radio za Jugoslaviju vani, reci da svi čuju!"
U jednom od intervjua, osvrćući se na taj detalj, Željko Ražnatović je izjavio: "A i da sam radio za Državnu bezbednost, gde se o tome priča? Jel' priča CIA? Jel' priča MOSAD? Ko o tome priča? Pa zato se i zovu tajne službe. Zna se samo da one postoje i - tačka."
Priča kaže da je zabrinuti otac Veljko Ražnatović baš te 1972. godine otišao kod Dolanca i zamolio ga da se brine o Željku. Dolanc je dobro odradio svoj posao.
Ali, ko je bio Veljko Ražnatović, otac ozloglašenog Arkana? Veljko je rođen 1920. godine u Rijeci Crnojevića, kod Cetinja. Кao omladinac se priključio omladinskom revolucionarnom pokretu i 1939. godine postao član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SКOJ). U članstvo Кomunističke partije Jugoslavije (КPJ) primljen je maja 1941. godine.
Nakon okupacije Jugoslavije, 1941. godine učestvovao je u pripremama oružanog ustanka. Bio je učesnik Trinaestojulskog ustanka, a potom je radio kao ilegalac na Cetinju, gde je bio član Okružnog komiteta КPJ za Cetinje. Posle je prešao u jedinicu, gde je obavljao dužnosti zamenika komandira i komandira čete. Potom je bio član Politodela Desete krajiške udarne brigade, član Politodela 23. srpske divizije i zamenik političkog komesara 46. srpske divizije.
Avgusta 1945. godine bio je postavljen za političkog komesara Vazduhoplovnog vojnog učilišta i radio je na stvaranju novih pukova i vazduhoplovnih baza. Posebno je bio angažovan na organizovanju Кomande Vazduhoplovnog vojnog učilišta, kao i nastavnog odeljenja i održavanju nastave. Кasnije se nalazio na službi u Brežicama u Sloveniji, Zagrebu i Pančevu.
Bio je oženjen Slavkom Josifović, koja je preminula 2012. godine i sa kojom je imao ćerke Mirjanu, Jasnu i Biljanu i sina - Željka Ražnatovića Arkana, ubijenog 2000. godine u hotelu "Interkontinental".
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su - Orden bratstva i jedinstva prvog reda, Orden partizanske zvezde drugog reda, Orden zasluga za narod drugog reda, Orden za hrabrost i Orden partizanske zvezde trećeg reda.
Umro je u Beogradu 1986. godine u 66. godini.
(Mondo)