Pored Egipta i Francuske i Srbija ima svoju Dolinu kraljeva koja se nalazi u dolini reke Ibar od Kraljeva, preko Raške do Novog Pazara. Poznata je i pod imenom Dolina vekova i Dolina jorgovana.
U Dolini kraljeva prvi manastri sagrađeni su još u XIV veku kao što su Crna Reka i Nova Pavlica. Tu se nalazi i najstariji spomenik crkvene arhitekture u Srbiji iz IX veka, i jedino je preostalo crkveno zdanje prednemanjićke Srbije, crkva svetih Apostola Petra i Pavla. Ova crkva, zajedno sa manastrima Sopoćani i Đurđevi stupovi, nalazi se od 1979. godine pod zaštitom UNESCO-a.
Sliku o neprocenjivom istorijskom značaju Doline kraljeva upotpunjuju manastiri Gradac, Končulić, Studenica koji se na listi svetske kulturne baštine UNESCO-a nalaze od 1986. godine kao i manastir Žiča u kojem je krunisano sedam srpskih kraljeva i koji je bio prvo sedište Srpske arhiepiskopije.
Da bude još lepše dolina reke Ibar, od Kraljeva do Raške, priča i jednu divnu ljubavnu priču. Nekada davno, srpski kralj Uroš I Nemanjić zasadio je jorgovane duž cele klisure u znak ljubavi prema svojoj ženi Jeleni Anžujskoj. Ona je bila Francuskinja Elen Anžu, ali kada se udala za našeg kralja prozvali su je Jelena Anžujska. Pred njen dolazak na srpski dvor, kralj je naredio da putem kojim će ona doći zasade jorgovane ne bi li makar malo pripitomio surovi ambijent stenovite doline Ibra, i tako i bi.
Zbog toga, i od tada ovaj deo doline naziva se i Dolina jorgovana. Baš tu, ni na nebu, ni na zemlji podignuta je tvrđava, srednjovekovni grad Maglić koji se nekih stotinak metara uzdiže od dna klisure i jedinog karavanskog puta koji je povezivao Moravsku dolinu i Kosovo Polje.
BONUS VIDEO:
(MONDO/Telegraf.rs)