Zabrana Crne Gore za intelektualce iz Srbije - šta kaže Predrag Marković
MONDO/Nikoleta Vukčević 



Marković smatra da je Crna Gora označavajući Matiju Bećkovića kao opasnost, a Čedu Antić kao teroristu, 'nadhrvatila Hrvate' i prevazišla komičan gest Hrvatske kada je pre nekoliko godina na listu nepoželjnih posetilaca stavila kantautora Boba Dilana.

''Ima nečeg šaljivog u strahu Montenegrina za svoju državnost. Nikad čudniji zaverenici nisu optuženi za ugrožavanje države'', kaže Marković za Tanjug i podseća da je Crna Gora optužila grupa penzionera za državni udar tokom izbora.

Marković zabranu ulaska srpskim intelektualcima u Crnu Goru tumači kao još prilog ''crnogorskoj komičnoj srbofobiji'' i ocenjuje da crnogorsko rukovodstvo očigledno ne veruje u svoju ozbiljnu državnost budući da, kako kaže, književne večeri doživljavaju kao opasnost po državu.

Na pitanje kako tumači to što se u Crnoj Gori zabranjuje obeležavanje Podgoričke skupštine kojom je doneta odluka o ujedinjenju sa Srbijom 1918.godine, te na podsećanje da je Đukanovićeva DPS najavila rezoluciju koja bi poništila tu odluku, Marković je naveo da je slično već urađeno 12.jula 1941.godine.

Tada su, podseća, saradnici italijanskih fašista na Cetinju ukinuli odluke Podgoričke skupštine.

''Zato godinama predlažem da Dan državnosti Crne Gore bude 12.jul kada je odbačeno ujedinjenje. Ustanak 13.jula bio je reakcija rodoljuba i komunista protiv ukidanja odluke o ujedinjenju'', navodi istoričar.

Marković navodi i da svako ima pravo da interpretira istoriju kako želi, ali da sve treba nazvati pravim imenom.

Prema njegovim rečima, ono što danas rade Crnogorci, u prošlosti su radili samo saradnici okupatora. 

''Dinastija Petrović nikada ne bi poricala svoje srpstvo. Jedini pravi politički preci današnjih crnogorskih independista su Sekula Drljević i Marković Štedimlija koji su sarađivali sa ustašama'', kaže Marković..

Dodaje da nema ničeg korektnog u odnosu Crne Gore prema Srbiji, te da se na osnovu spoljnopolitičkih odluka Crne Gore, kao što su učešće u proslavi Oluje ili ulazak u KFOR, zaključuje da su Podgorici danas bliži Zagreb ili Priština.

''Milo Đukanović je jednom rekao da nisu proglasili nezavisnost da bi Crna Gora bila provincija Beograda. Ali, izgleda da oni više vole da budu provincija Tirane, Prištine ili Zagreba'', primećuje istoričar.

Upitan kako objašnjava to što se sto godina nakon stvaranja Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, Srbija doživljava kao osvajač, a ne kao ujedinitelj, Marković ističe da većina država na prostoru bivše Jugoslavije danas ne bi postojale da na njihovu teritoriju, kaže, nije zgazio srpski vojnik.

Ujedinjenje sa Srbijom bilo je, kaže istoričar, za Makedoniju, Sloveniju i Hrvatsku bio jedini put opstanka.