Godišnjica otmice i ubistva 16 Bošnjaka iz Sjeverina navršava se danas, a njihovi posmrtni ostaci nisu pronađeni ni 16 godina posle otmice.
Godišnjica otmice i ubistva 16 Bošnjaka iz Sjeverina navršava se danas, a njihovi posmrtni ostaci nisu pronađeni ni 16 godina posle otmice.
Meštani Sjeverina, među kojima je bilo 15 muškaraca i jedna žena krenuli su 22. oktobra 1992. godine redovnom autobuskom linijom u Priboj, kada ih je u selu Mioče u blizini Ruda zaustavila grupa vojnika Vojske Republike Srpske sa Milanom Lukićem na čelu.
Posle legitimisanja, vojnici su iz autobusa izveli samo Bošnjake i uveli ih kamion kojim su ih prevezli u Višegrad, u hotel Vilina Vlas.
Bošnjaci su tamo brutalno zlostavljani, a zatim su odvedeni na obalu reke Drine gde su streljani.
Fond za humanitarno pravo (FHP) podsetio je da je u julu 2005. godine Okružni sud u Beogradu osudio Milana Lukića, Olivera Krsmanovića, Dragutina Dragićevića i Đorđa Ševića zbog ratnog zločina protiv civilnog stanovništva i izrekao im višegodišnje kazne zatvora.
Vrhovni sud Srbije je u aprilu 2006. godine potvrdio presudu.
Optuženi Krsmanović je i dalje u bekstvu, dok se Lukiću pred Haškim tribunalom sudi za zločine počinjene u Bosni i Hercegovini.
FHP je kritikovao Srbiju što ne učestvuje u obeležavanju dana stradanja sjeverinskih Bošnjaka, "niti je spremna da porodicama žrtava dodeli novčano obeštećenje za patnje kroz koje prolaze svih ovih godine".
Ta NVO je pozvala vladu da istraži i javno saopšti lokaciju na kojoj su skriveni posmrtni ostaci sjeverinskih Bošnjaka i da prema porodicama ubijenih pokaže poštovanje izgradnjom spomenika.
Prema Zakonu o civilnim invalidima rata, porodice stradalih sjeverinskih Bošnjaka ne spadaju u kategoriju primalaca državne pomoći jer nisu stradali "od strane neprijatelja za vreme rata, izvođenja ratnih operacija, od zaostalog ratnog materijala ili neprijateljskih diverzantskih, odnosno terorističkih akcija".
Fond je zbog toga u junu 2007. u ime članova porodica žrtava podneo tužbu protiv Republike Srbije za naknadu štete, a do danas je sud saslušao dva svedoka.
(Beta)
Meštani Sjeverina, među kojima je bilo 15 muškaraca i jedna žena krenuli su 22. oktobra 1992. godine redovnom autobuskom linijom u Priboj, kada ih je u selu Mioče u blizini Ruda zaustavila grupa vojnika Vojske Republike Srpske sa Milanom Lukićem na čelu.
Posle legitimisanja, vojnici su iz autobusa izveli samo Bošnjake i uveli ih kamion kojim su ih prevezli u Višegrad, u hotel Vilina Vlas.
Bošnjaci su tamo brutalno zlostavljani, a zatim su odvedeni na obalu reke Drine gde su streljani.
Fond za humanitarno pravo (FHP) podsetio je da je u julu 2005. godine Okružni sud u Beogradu osudio Milana Lukića, Olivera Krsmanovića, Dragutina Dragićevića i Đorđa Ševića zbog ratnog zločina protiv civilnog stanovništva i izrekao im višegodišnje kazne zatvora.
Vrhovni sud Srbije je u aprilu 2006. godine potvrdio presudu.
Optuženi Krsmanović je i dalje u bekstvu, dok se Lukiću pred Haškim tribunalom sudi za zločine počinjene u Bosni i Hercegovini.
FHP je kritikovao Srbiju što ne učestvuje u obeležavanju dana stradanja sjeverinskih Bošnjaka, "niti je spremna da porodicama žrtava dodeli novčano obeštećenje za patnje kroz koje prolaze svih ovih godine".
Ta NVO je pozvala vladu da istraži i javno saopšti lokaciju na kojoj su skriveni posmrtni ostaci sjeverinskih Bošnjaka i da prema porodicama ubijenih pokaže poštovanje izgradnjom spomenika.
Prema Zakonu o civilnim invalidima rata, porodice stradalih sjeverinskih Bošnjaka ne spadaju u kategoriju primalaca državne pomoći jer nisu stradali "od strane neprijatelja za vreme rata, izvođenja ratnih operacija, od zaostalog ratnog materijala ili neprijateljskih diverzantskih, odnosno terorističkih akcija".
Fond je zbog toga u junu 2007. u ime članova porodica žrtava podneo tužbu protiv Republike Srbije za naknadu štete, a do danas je sud saslušao dva svedoka.
(Beta)
