MITROPOLIJA: Koriste svaku priliku da se okome na Crkvu

Kako navode iz Mitropolije javnosti se obraćaju zbog niza javnih istupa koji Crkvu povezuju sa nepoštovanjem mera uvedenih radi suzbijanja epidemije virusa korone.

Ovaj sveštenik je prva osoba koja je zadržana za navodno kršenje ove mere, a da joj je navedeno zanimanje i državljanstvo. U drugim jučerašnjim saopštenjima se govori o zadržavanju lica za koje se sumnja da su kršili druge slične mere, ali se u njima ne govori niti o njihovom zanimanju ni o državljanstvu. Dakle, u slučaju ovog sveštenika se očigledno radi o zlonamernom naglašavanju zanimanja i državljanstva, koje se ne praktikuje za druga lica. Ne vidimo koja može biti druga svrha takvog postupka osim da se pokuša naneti neka šteta Crkvi. To je postupak nedostojan institucije koja bi trebalo da bude u službi svih građana. Istine radi, javnost treba da zna da je sveštenik radi službenih crkvenih potreba putovao do Sabornog hrama u Podgorici.

Ostaje i pitanje za Upravu policije kako je taj sveštenik prošao sedamdeset kilometara od Ulcinja do Berislavaca i čak dve opštinske granice? Zar ne bi bilo logično da policija jednostavno ne dopušta izlaz iz mesta prebivališta svima koji nemaju potvrde za svoja putovanja? Ovakvo “pokazivanje mišića” samo kruni autoritet policije i stvara dodatno nepoverenje, a potvrđuje ono što je mnogima u Crnoj Gori odavno jasno – iz određenih krugova se policija, između ostalog, koristi za postizanje ideološko-političkih i partijskih ciljeva.

U konkretnom slučaju – za slabljenje uticaja Crkve i njeno blaćenje među građanima Crne Gore.

Ne možemo da ne izrazimo negodovanje i svoje duboko neslaganje sa postupkom Instituta za javno zdravlje i epidemiološkog tima, koji je, nažalost, podlegao medijskom anticrkvenom pritisku i javno saopštio svoju stručnu pretpostavku da je na verskom skupu u Doljanima došlo do stvaranja klastera virusa korona. Dosad nismo čuli izvore svih drugih klastera (samo neki od njih 25 su javno saopšteni), ali, eto, ovaj je izgleda morao da bude pomenut. Međutim, pri njegovom pominjanju se nije smela izostaviti činjenica da je taj skup koji je sumnjiv epidemiolozima bio održan šest dana pre nego što je Nacionalno koordinaciono telo izreklo meru kojom se verske zajednice obavezuju da obezbede da se verski obredi vrše bez prisustva vernika (zaboravljajući, možda iz nepoznavanja materije i nedostatka bilo kakve konsultacije sa verskim zajednicama, da su u verskim obredima ravnopravni učesnici i sveštena lica i vernici). Te nedelje, kao uostalom i svake druge, služile su se stotine liturgija u crkvama i manastirima u Crnoj Gori, pa nije zabežen ni jedan drugi klaster potekao od tih verskih skupova. U nekim zapadnoevropskim demokratijama, gde je epidemija čak i raširenija nego u Crnoj Gori, verski skupovi nisu tako strogo ograničeni, kako se to ovde čini. U jednoj od država regiona, bogosluženja se vrše na potpuno uobičajen način i nije uočena veza između njih i broja obolelih."

Još jednom podsećamo da je Crkva svoje aktivnosti svela na minimum: služi se sa malim brojem sveštenika i crkvenih poslužitelja neophodnih za tok bogosluženja i dnevnog rasporeda, bogoslovija je zatvorena, nema održavanja časova veronauke, proba hora, raznih radionica i slično, ne organizuju se predavanja, otkazano je i nekoliko monaških sabranja, koji okupljaju veći broj monaha i monahinja, litije zbog nepravednog, nepravičnog i bespravnog zakona o slobodi veroispovijesti su obustavljene. Sve je to urađeno, ali se, na volšeban način, Crkva i dalje nalazi u fokusu javnosti i neprestano se preispituje njena uloga u navodnom širenju ovoga virusa. Iskreno se nadamo da će državni organi, javne ustanove i mediji u državnom vlasništvu (a trebalo bi i svi drugi koji su otvoreno anticrkveni) promeniti svoj odnos prema Crkvi i pažljivije se odnositi prema zajednici koja okuplja najveći broj vernika u Crnoj Gori." 

Kritika je, kažu, dozvoljena, ponekad i poželjna, ali ona mora biti izrečena sa ljudskom merom, bez iznošenja neistina i brutalnog izvrgavanja ruglu osnovnih istina vere, ističu iz Mitropolije.