Posle ubistva jednog bivšeg dobrovoljca u ratu u Hrvatskoj i hapšenja drugog prilikom policijskog razbijanja grupe plaćenika koji su pokušali atentat na bolivijskog predsednika Eva Moralesa, Hrvati u Boliviji su uznemireni jer ih optužuju za ustaštvo i razjedinjenje Bolivije, prenose hrvatski mediji.
Posle ubistva jednog bivšeg dobrovoljca u ratu u Hrvatskoj i hapšenja drugog prilikom policijskog razbijanja grupe plaćenika koji su pokušali atentat na bolivijskog predsednika Eva Moralesa, Hrvati u Boliviji su uznemireni jer ih optužuju za ustaštvo i razjedinjenje Bolivije, prenose hrvatski mediji.
Bolivijske snage bezbednosti ubile su Eduarda Rosu Floresa zvanog "Čiko" i uhapsile Marija F. Tadića, poreklom Hrvata, u razbijanju grupe atentatora pre dva dana u jednom hotelu u Boliviji.
Hrvatski mediji prenose da mnogi građani Santa Kruza smatraju da je Morales celu priču izrežirao da bi kompromitovao svog najvećeg političkog protivnika Branka Marinkovića, jednog od lidera bolivijske opozicije u Santa Kruzu.
Zbog Marinkovića je Morales pokrenuo direktnu kampanju protiv hrvatskih emigranata u okviru koje je državna televizija nedavno počela emitovati optužujuće spotove na račun Hrvata.
Počasni hrvatski konzul u gradu Santa Kruz de la Sijera Rober Jakubek za Jutarnji list je izjavio da se Marinković morao skloniti na bezbedno mesto.
Jakubek takođe objašnjava da je ubijeni "Čiko" rođen u Santa Kruzu i živeo u Mađarskoj, dok je Tadić takođe Bolivijac jer je rođen u gradu Kočabamba tako da, kako kaže, cela priča nema veze s Hrvatima.
Nakon događaja u kojima su ubijena trojica, a uhapšena dvojica navodnih terorista, ustanovilo se da svi oni imaju "šarenu" prošlost.
Flores, koji se sedamdesetih godina iz Bolivije preselio u Mađarsku i tamo bio na špijunskoj obuci, došao je 1991. u Jugoslaviju predstavljajući se kao novinar.
Nakon što je, kako je kasnije izjavio, bio zgrožen ratom JNA i srpskih pobunjenika protiv Hrvatske, javio se kao dobrovoljac u Osijek Branimiru Glavašu koji je bio glavni čovek hrvatskih snaga u gradu.
Flores je ubrzo postao komandir međunarodnog voda koga su činili Hrvati rođeni i odrasli u SAD, Australiji i Južnoj Americi, ali i plaćenici i ljudi, najblaže rečeno, kontroverzne prošlosti.
Kao komandir voda, Flores je bio vrlo blizak s Glavašem, da bi u maju 1992. bio ranjen, a krajem te godine povukao se iz aktivne službe dobivši hrvatsko državljanstvo i čin majora, preneli su hrvatski mediji.
Njegova jedinica, čiji su pripadnici nosili crne uniforme, učestvovala je u borbama kod sela Laslovo, ali je poznatija po masovnom miniranju srpskih kuća po Osijeku, prigradskom naselju Čepin, ali i drugim okolnim mestima.
Njegova jedinica umešana je i nerazjašnjena ubistva: švajcarskog novinara Kristijana Virtemberga i britanskog novinara Pola Dženksa.
Istraga o smrti Švajcarca koji je ubijen u blizini logora Floresove jedinice nikad nije provedena, a Flores ga je optužio da je bio srpski špijun i da je zaslužio sudbinu koja ga je zadesila.
Dženks koji je istraživao okolnosti o smrti švajcarskog kolege ubijen je nekoliko meseci kasnije, a smrt je pripisana snajperskom metku sa srpske strane.
Flores je posle rata napustio Osijek i živeo u Budimpešti, a u Osijek se vraćao dva puta - kad je pre nekoliko godina promovisana njegova zbirka poezije i kad je snimao film "Čiko", rađen prema njegovom scenariju čije je snimanje pomoglo i hrvatsko ministarstvo odbrane.
Tadić je u Hrvatsku došao iz Kočabambe 1991. da bi se priključio hrvatskim snagama, a do nedavno je živeo u Osijeku gde ima suprugu i dete.
(Tanjug/na slici Branko Marinković-Večernji list)
Bolivijske snage bezbednosti ubile su Eduarda Rosu Floresa zvanog "Čiko" i uhapsile Marija F. Tadića, poreklom Hrvata, u razbijanju grupe atentatora pre dva dana u jednom hotelu u Boliviji.
Hrvatski mediji prenose da mnogi građani Santa Kruza smatraju da je Morales celu priču izrežirao da bi kompromitovao svog najvećeg političkog protivnika Branka Marinkovića, jednog od lidera bolivijske opozicije u Santa Kruzu.
Zbog Marinkovića je Morales pokrenuo direktnu kampanju protiv hrvatskih emigranata u okviru koje je državna televizija nedavno počela emitovati optužujuće spotove na račun Hrvata.
Počasni hrvatski konzul u gradu Santa Kruz de la Sijera Rober Jakubek za Jutarnji list je izjavio da se Marinković morao skloniti na bezbedno mesto.
Jakubek takođe objašnjava da je ubijeni "Čiko" rođen u Santa Kruzu i živeo u Mađarskoj, dok je Tadić takođe Bolivijac jer je rođen u gradu Kočabamba tako da, kako kaže, cela priča nema veze s Hrvatima.
Nakon događaja u kojima su ubijena trojica, a uhapšena dvojica navodnih terorista, ustanovilo se da svi oni imaju "šarenu" prošlost.
Flores, koji se sedamdesetih godina iz Bolivije preselio u Mađarsku i tamo bio na špijunskoj obuci, došao je 1991. u Jugoslaviju predstavljajući se kao novinar.
Nakon što je, kako je kasnije izjavio, bio zgrožen ratom JNA i srpskih pobunjenika protiv Hrvatske, javio se kao dobrovoljac u Osijek Branimiru Glavašu koji je bio glavni čovek hrvatskih snaga u gradu.
Flores je ubrzo postao komandir međunarodnog voda koga su činili Hrvati rođeni i odrasli u SAD, Australiji i Južnoj Americi, ali i plaćenici i ljudi, najblaže rečeno, kontroverzne prošlosti.
Kao komandir voda, Flores je bio vrlo blizak s Glavašem, da bi u maju 1992. bio ranjen, a krajem te godine povukao se iz aktivne službe dobivši hrvatsko državljanstvo i čin majora, preneli su hrvatski mediji.
Njegova jedinica, čiji su pripadnici nosili crne uniforme, učestvovala je u borbama kod sela Laslovo, ali je poznatija po masovnom miniranju srpskih kuća po Osijeku, prigradskom naselju Čepin, ali i drugim okolnim mestima.
Njegova jedinica umešana je i nerazjašnjena ubistva: švajcarskog novinara Kristijana Virtemberga i britanskog novinara Pola Dženksa.
Istraga o smrti Švajcarca koji je ubijen u blizini logora Floresove jedinice nikad nije provedena, a Flores ga je optužio da je bio srpski špijun i da je zaslužio sudbinu koja ga je zadesila.
Dženks koji je istraživao okolnosti o smrti švajcarskog kolege ubijen je nekoliko meseci kasnije, a smrt je pripisana snajperskom metku sa srpske strane.
Flores je posle rata napustio Osijek i živeo u Budimpešti, a u Osijek se vraćao dva puta - kad je pre nekoliko godina promovisana njegova zbirka poezije i kad je snimao film "Čiko", rađen prema njegovom scenariju čije je snimanje pomoglo i hrvatsko ministarstvo odbrane.
Tadić je u Hrvatsku došao iz Kočabambe 1991. da bi se priključio hrvatskim snagama, a do nedavno je živeo u Osijeku gde ima suprugu i dete.
(Tanjug/na slici Branko Marinković-Večernji list)
