Bivši predsednik RSK Milan Martić, osuđen u Haškom tribunalu na 35 godina zatvora zbog ratnih zločina u Hrvatskoj 1991-95, prebačen je u estonski grad Tart, u jedan od najmodernijih zatvora u Evropi.
Bivši predsednik RSK Milan Martić, osuđen u Haškom tribunalu na 35 godina zatvora zbog ratnih zločina u Hrvatskoj 1991-95, prebačen je u estonski grad Tart, u jedan od najmodernijih zatvora u Evropi.
Zagrebački "Jutarnji list" piše da je Martić prošle nedelje posebnim policijskim konvojem dovezen u zatvor, koji je izgrađen 2002. godine, a estonske vlasti ponosno ističu da je to prva kaznionica koja je napravljena posle raspada SSSR u skladu s svim evropskim zatvorskim standardima.
O zatvoru je čak i snimljen estonski igrani film "Drugi", koji je inspisiran istinitim događajima o ljubavi između čuvara i zatvorenica odnosno čuvarki i zatvorenika.
Kompleks se prostire na površini od 9,5 hektara, a izgradnja je koštala oko 25 miliona evra, što zatvor u Tartu čini jednom od najskupljih građevina u Estoniji.
Bodljikava žica, betonski zid, rendgenska zaštita, oko 200 kamera i ostala tehnološka čuda, za 907 zatvorenika muškog i ženskog pola, koliko ih je u zatvoru u Taru, beg čine nemogućim, a o njima brine i oko 400 čuvara, četiri psihijatra, sedam socijalnih radnika i četiri sveštenika.
Tipičan dan Martića u zatvoru u Tartu počinjaće buđenjem u 6:30 sati, a posle jutarnje vežbe, lične higijene i telefoniranja (ima pravo na jedan telefonski poziv), njemu će, kao i ostalim zatvorenicima, oko 7:15 sati u ćeliji biti poslužen doručak.
Posle doručka i jutarnje prozivke, zatvorenici idu ili na nastavu ili na posao, koji je obavezan za sve mlađe od 64 godine, ako im to zdravlje dopušta.
Nakon jutarnjeg dela nastave ili rada zatvorenicima se oko 12:30 sati u ćelijama deli ručak, zatim sledi kraći odmor i ponovo povratak na nastavu ili posao.
Oko 16:30 nastavne i radne obveze prestaju, zatvorenici se vraćaju u ćelije, gde oko 17:00 dobijaju večeru, a do 20:30 sati, kada je večernja prozivka, mogu se opuštati u teretani ili čitati u čitaonici.
Kao i ostali zatvorenici, Martić će imati pravo da mu svakih šest meseci u trodnevnu posetu dođe supruga ili članovi porodice, a za te posete unutar zatvora je poseban prostor koji čine spavaonica, kuhinja i kupatilo.
Martić se, kako saznaje Jutarnji list, zbog poseta žene i porodice, usprotivio odlasku u Estoniju na izdržavanje kazne, jer smatra da je ta zemlja predaleko.
S obzirom na to da se predao 2002. godine, Martiću se taj period računa kao deo kazne koju je odslužio, pa mu tako ostaje još 28 godina zatvora, a nakon što odsluži dve trećine kazne, on će moći da zatraži puštanje na slobodu oko 2029, kad će imati 75 godina.
Prema Godišnjaku o estonskim zatvorima iz 2007. godine, zatvorenici koji su strani državljani mogu pristupiti i polaganju ispita za dobijanje državljanstva Estonije, pa teoretski i Martić na to ima pravo.
(www.mtsmondo.com/FoNet)
Zagrebački "Jutarnji list" piše da je Martić prošle nedelje posebnim policijskim konvojem dovezen u zatvor, koji je izgrađen 2002. godine, a estonske vlasti ponosno ističu da je to prva kaznionica koja je napravljena posle raspada SSSR u skladu s svim evropskim zatvorskim standardima.
O zatvoru je čak i snimljen estonski igrani film "Drugi", koji je inspisiran istinitim događajima o ljubavi između čuvara i zatvorenica odnosno čuvarki i zatvorenika.
Kompleks se prostire na površini od 9,5 hektara, a izgradnja je koštala oko 25 miliona evra, što zatvor u Tartu čini jednom od najskupljih građevina u Estoniji.
Bodljikava žica, betonski zid, rendgenska zaštita, oko 200 kamera i ostala tehnološka čuda, za 907 zatvorenika muškog i ženskog pola, koliko ih je u zatvoru u Taru, beg čine nemogućim, a o njima brine i oko 400 čuvara, četiri psihijatra, sedam socijalnih radnika i četiri sveštenika.
Tipičan dan Martića u zatvoru u Tartu počinjaće buđenjem u 6:30 sati, a posle jutarnje vežbe, lične higijene i telefoniranja (ima pravo na jedan telefonski poziv), njemu će, kao i ostalim zatvorenicima, oko 7:15 sati u ćeliji biti poslužen doručak.
Posle doručka i jutarnje prozivke, zatvorenici idu ili na nastavu ili na posao, koji je obavezan za sve mlađe od 64 godine, ako im to zdravlje dopušta.
Nakon jutarnjeg dela nastave ili rada zatvorenicima se oko 12:30 sati u ćelijama deli ručak, zatim sledi kraći odmor i ponovo povratak na nastavu ili posao.
Oko 16:30 nastavne i radne obveze prestaju, zatvorenici se vraćaju u ćelije, gde oko 17:00 dobijaju večeru, a do 20:30 sati, kada je večernja prozivka, mogu se opuštati u teretani ili čitati u čitaonici.
Kao i ostali zatvorenici, Martić će imati pravo da mu svakih šest meseci u trodnevnu posetu dođe supruga ili članovi porodice, a za te posete unutar zatvora je poseban prostor koji čine spavaonica, kuhinja i kupatilo.
Martić se, kako saznaje Jutarnji list, zbog poseta žene i porodice, usprotivio odlasku u Estoniju na izdržavanje kazne, jer smatra da je ta zemlja predaleko.
S obzirom na to da se predao 2002. godine, Martiću se taj period računa kao deo kazne koju je odslužio, pa mu tako ostaje još 28 godina zatvora, a nakon što odsluži dve trećine kazne, on će moći da zatraži puštanje na slobodu oko 2029, kad će imati 75 godina.
Prema Godišnjaku o estonskim zatvorima iz 2007. godine, zatvorenici koji su strani državljani mogu pristupiti i polaganju ispita za dobijanje državljanstva Estonije, pa teoretski i Martić na to ima pravo.
(www.mtsmondo.com/FoNet)
