Tokom rata u bivšoj Jugoslaviji učestvovao je u pregovorima o razmeni zarobljenika, a nakon rata zastupao je Hrvatsku pred Međunarodnim sudom pravde i Međunarodnim krivičnim sudom sudom za bivšu Jugoslaviju.
Novi hrvatski predsednik Ivo Josipović, koji je danas, polaganjem zakletve i zvanično preuzeo dužnost, dolazi na Pantovčak s karijerom uglednog pravnika i muzičara, a ne profesionalnog političara.
Treći hrvatski predsednik, koji bi zemlju trebalo da uvede u EU, na izborima je bio kandidat opozicione Socijaldemokratske partije i dva puta je biran za poslanika u Saboru.
Josipović u sedište predsednika na Pantovčaku dolazi kao profesor na Pravnom fakultetu zagrebačkog univerziteta, gde je predavao krivično procesno pravo, međunarodno krivično pravo i prekršajno pravo. Objavio je 85 naučnih i stručnih radova u hrvatskim i stranim časopisima i član je više domaćih i međunarodnih pravničkih udruženja.
Ivo Josipović rođen je u Zagrebu 28. avgusta 1957. godine, gde se školovao i gde je 1980. završio pravni fakultet i položio sudski ispit. Magistrirao je na postdiplomskim studijama krivičnopravnih nauka 1985. godina i doktorirao s temom "Pravo o hapšenju i pritvoru u krivičnom procesnom pravu" 1994. godine. Sarađivao je u nekoliko međunarodnih projekata, a kao ekspert Saveta Evrope učestvovao je u valorizaciji zatvora u Ukrajini, Mongoliji i Azerbejdžanu.
Tokom rata u bivšoj Jugoslaviji učestvovao je u pregovorima o razmeni zarobljenika, a nakon rata zastupao je Hrvatsku pred Međunarodnim sudom pravde i Međunarodnim krivičnim sudom sudom za bivšu Jugoslaviju. Jedan je od autora tužbe za genocid protiv Srbije, što je objasnio činjenicom da Srbija u to vreme, krajem 1990-ih, nije ispunjavala ni minimum obaveza koje je postavila međunarodna zajednica, a koje su se bavile uklanjanjem posledica rata.
Što se tiče budućih odnosa Hrvatske i Srbije, Josipović je naglasio da tužbe nisu same sebi svrha i da će se odnosi dve zemlje morati razvijati i uz njih, ne odbacujući mogućnost da se od tužbi odustane.
Na treba zaboraviti ni to da je Josipović muzičar i kompozitor. Završio je studije komponovanja na Muzičkoj akademiji u Zagrebu i komponovao je oko 50 melodija za raznovrsne instrumente koje izvode eminentni hrvatski i strani umetnici. Direktor je Zagrebačkog bijenala, renomirane muzičke manifestacije koja je ove godine proslavila 25. održavanje od 1961. godine i koja je omogućila učešće i jednom broju umetnika iz Srbije. Za svoje melodije dobio je mnogo hrvatskih i međunarodnih nagrada.
Josipović je 1980. postao član Saveza komunista Hrvatske, a početkom 1990-ih učestvovao je u njegovoj transformaciji u Socijaldemokratsku partiju, kad je napisao i prvi stranački statut.
SDP je napustio 1994. i posvetio se pravu i umetnosti, ali se 2003. godine, na poziv tadašnjeg šefa SDP Ivice Račana, vraća u politiku, postajući nezavisni poslanik SDP-a i potpredsednik poslaničkog kluba.
Od 2005. bio je poslanik u gradskoj skupštini Zagreba, a 2007. godine ponovo je izabran u Hrvatski sabor.
U 2008. godini se i formalno vratio u članstvo SDP-a.
Josipović govori engleski jezik, a služi se i nemačkim.
U braku je sa suprugom Tatjanom, univerzitetskom profesorkom prava, s kojom ima 18-godišnju ćerku Lanu.
(Tanjug/MONDO)
Treći hrvatski predsednik, koji bi zemlju trebalo da uvede u EU, na izborima je bio kandidat opozicione Socijaldemokratske partije i dva puta je biran za poslanika u Saboru.
Josipović u sedište predsednika na Pantovčaku dolazi kao profesor na Pravnom fakultetu zagrebačkog univerziteta, gde je predavao krivično procesno pravo, međunarodno krivično pravo i prekršajno pravo. Objavio je 85 naučnih i stručnih radova u hrvatskim i stranim časopisima i član je više domaćih i međunarodnih pravničkih udruženja.
Ivo Josipović rođen je u Zagrebu 28. avgusta 1957. godine, gde se školovao i gde je 1980. završio pravni fakultet i položio sudski ispit. Magistrirao je na postdiplomskim studijama krivičnopravnih nauka 1985. godina i doktorirao s temom "Pravo o hapšenju i pritvoru u krivičnom procesnom pravu" 1994. godine. Sarađivao je u nekoliko međunarodnih projekata, a kao ekspert Saveta Evrope učestvovao je u valorizaciji zatvora u Ukrajini, Mongoliji i Azerbejdžanu.
Tokom rata u bivšoj Jugoslaviji učestvovao je u pregovorima o razmeni zarobljenika, a nakon rata zastupao je Hrvatsku pred Međunarodnim sudom pravde i Međunarodnim krivičnim sudom sudom za bivšu Jugoslaviju. Jedan je od autora tužbe za genocid protiv Srbije, što je objasnio činjenicom da Srbija u to vreme, krajem 1990-ih, nije ispunjavala ni minimum obaveza koje je postavila međunarodna zajednica, a koje su se bavile uklanjanjem posledica rata.
Što se tiče budućih odnosa Hrvatske i Srbije, Josipović je naglasio da tužbe nisu same sebi svrha i da će se odnosi dve zemlje morati razvijati i uz njih, ne odbacujući mogućnost da se od tužbi odustane.
Na treba zaboraviti ni to da je Josipović muzičar i kompozitor. Završio je studije komponovanja na Muzičkoj akademiji u Zagrebu i komponovao je oko 50 melodija za raznovrsne instrumente koje izvode eminentni hrvatski i strani umetnici. Direktor je Zagrebačkog bijenala, renomirane muzičke manifestacije koja je ove godine proslavila 25. održavanje od 1961. godine i koja je omogućila učešće i jednom broju umetnika iz Srbije. Za svoje melodije dobio je mnogo hrvatskih i međunarodnih nagrada.
Josipović je 1980. postao član Saveza komunista Hrvatske, a početkom 1990-ih učestvovao je u njegovoj transformaciji u Socijaldemokratsku partiju, kad je napisao i prvi stranački statut.
SDP je napustio 1994. i posvetio se pravu i umetnosti, ali se 2003. godine, na poziv tadašnjeg šefa SDP Ivice Račana, vraća u politiku, postajući nezavisni poslanik SDP-a i potpredsednik poslaničkog kluba.
Od 2005. bio je poslanik u gradskoj skupštini Zagreba, a 2007. godine ponovo je izabran u Hrvatski sabor.
U 2008. godini se i formalno vratio u članstvo SDP-a.
Josipović govori engleski jezik, a služi se i nemačkim.
U braku je sa suprugom Tatjanom, univerzitetskom profesorkom prava, s kojom ima 18-godišnju ćerku Lanu.
(Tanjug/MONDO)
