Haški tribunal osudio je penzionisane oficire Armije BiH Envera Hadžihasanovića na pet godina zatvora zbog zločina u srednjoj Bosni 1993., a Amira Kuburu na dve i po godine.
Sudsko veće predsedavajućeg Žan-Klod Antonetija proglasilo je krivim Hadžihasanovića što nije sprečio, niti kaznio ubistva i okrutno postupanje prema Srbima i Hrvatima na više lokacija u srednjoj Bosni 1993.
Hadžihasanović (56) je u to vreme bio komandant Trećeg korpusa Armije BiH. Proglašen je krivim i za ubistva koja su u jesen 1993. počinili pripadnici jedinice "El mudžahid" koja je bila u sastvu njegove jedinice, uključujući i "ritualno odrubljivanje glave".
zarobljeniku.
Veće je ocenilo on nije kriv po tačkama optužnice koje su ga teretile za bezobzirno razaranje naselja, pljačku i uništavanje verskih objekata.
U izdržanu kaznu, veće je Hadžihasanoviću uračunalo 828 dana.
Hadžihasanoviću potčinjeni komandant Sedme brdske brigade Kubura
(42) je proglašen krivim što nije sprečio pljačku srpskih i hrvatskih sela, a po ostalim tačkama je oslobodjen.
I Kuburi je u izdržanu kaznu uračunato 828 dana koje je proveo u pritvoru Haškog tribunala. On će odmah moći da zatraži prevremeno oslobadjanje, pošto mu puna kazna ističe za mesec dana.
Hadžihasanoviću i Kuburi sudjeno je po optužnici u šest tačaka za kršenje zakona i običaja ratovanja, uključujući: ubistva, okrutno postupanje, bezobzirno razaranje naselje i pljačkanje javne i privatne imovine.
Hadžihasanović je sedmom tačkom bio optužen i za uništavanje i namerno oštećivanje verskih objekata.
Oni su bili optuženi za akcije u kojima je ubijeno oko 200 civila, kao i za protivpravno pritvaranje, mučenje i zlostavljanje stotina Hrvata i Srba, te bezobzirno razaranje naselja i pljačku imovine.
Hadžihasanoviću i Kuburi stavljano je na teret i to što kao zapovednici nisu sprečili zločine, niti su, kada su za njih saznali, kaznili počinioce.
Sudjenje je počelo 2. decembra 2003. godine. Hadžihasanović i Kubura dobrovoljno su se predali Tribunalu 2. avgusta 2001, a na privremenoj slobodi bili su od 13. decembra iste godine do 27.
novembra 2003.
(Beta)
Sudsko veće predsedavajućeg Žan-Klod Antonetija proglasilo je krivim Hadžihasanovića što nije sprečio, niti kaznio ubistva i okrutno postupanje prema Srbima i Hrvatima na više lokacija u srednjoj Bosni 1993.
Hadžihasanović (56) je u to vreme bio komandant Trećeg korpusa Armije BiH. Proglašen je krivim i za ubistva koja su u jesen 1993. počinili pripadnici jedinice "El mudžahid" koja je bila u sastvu njegove jedinice, uključujući i "ritualno odrubljivanje glave".
zarobljeniku.
Veće je ocenilo on nije kriv po tačkama optužnice koje su ga teretile za bezobzirno razaranje naselja, pljačku i uništavanje verskih objekata.
U izdržanu kaznu, veće je Hadžihasanoviću uračunalo 828 dana.
Hadžihasanoviću potčinjeni komandant Sedme brdske brigade Kubura
(42) je proglašen krivim što nije sprečio pljačku srpskih i hrvatskih sela, a po ostalim tačkama je oslobodjen.
I Kuburi je u izdržanu kaznu uračunato 828 dana koje je proveo u pritvoru Haškog tribunala. On će odmah moći da zatraži prevremeno oslobadjanje, pošto mu puna kazna ističe za mesec dana.
Hadžihasanoviću i Kuburi sudjeno je po optužnici u šest tačaka za kršenje zakona i običaja ratovanja, uključujući: ubistva, okrutno postupanje, bezobzirno razaranje naselje i pljačkanje javne i privatne imovine.
Hadžihasanović je sedmom tačkom bio optužen i za uništavanje i namerno oštećivanje verskih objekata.
Oni su bili optuženi za akcije u kojima je ubijeno oko 200 civila, kao i za protivpravno pritvaranje, mučenje i zlostavljanje stotina Hrvata i Srba, te bezobzirno razaranje naselja i pljačku imovine.
Hadžihasanoviću i Kuburi stavljano je na teret i to što kao zapovednici nisu sprečili zločine, niti su, kada su za njih saznali, kaznili počinioce.
Sudjenje je počelo 2. decembra 2003. godine. Hadžihasanović i Kubura dobrovoljno su se predali Tribunalu 2. avgusta 2001, a na privremenoj slobodi bili su od 13. decembra iste godine do 27.
novembra 2003.
(Beta)
Pridruži se MONDO zajednici.