Odluku je doneo predsednik Haškog tribunala Teodor Meron, imajući u vidu da posle Babićeve smrti 2006. godine, nema razloga da se održi poverljivi status naloga.

Milan Babić je od avgusta 1991. do Februara 1992. godine bio premijer Srpske Autonomne Oblasti (SAO) Krajine, a zatim predsjednik Republike Srpske Krajine (RSK) u Hrvatskoj.

Optužnica protiv Babića objavljenja je u novembru 2003. godine, posle čega se on predao Tribunalu.

U julu 2005. godine, Babić je bio pravosnažno osuđen na 13 godina zatvora, nakon što se u januaru 2004. godine izjasnio krivim za progone na političkoj, rasnoj i verskoj osnovi.

Na izdržavanje kazne upućen je u septembru 2005. godine, ali iz bezbednosnih razloga nikada nije bilo saopšteno o kojoj je državi potpisnici sporazuma sa Tribunalom o izdržavanju kazni reč.

Babić je bio prvi haški optuženik koji se potvrdno izjasnio o krivici.

Na suđenju bivšem predsedniku Srbije i SR Jugoslavije Slobodanu Miloševiću, Babić je krajem 2002. godine najprije davao iskaz kao zaštićeni svedok optužbe, da bi se, posle 10 dana svedočenja, odrekao mera zaštite i nastavio da svedoči javno.

Babić je zatim svedočio na suđenju bivšem predsedniku Skupštine Republike Srpske Momčilu Krajišniku.

Samoubistvo je izvršio 5. marta 2006. godine u ćeliji pritvorske jedinice UN u Ševeningenu, u toku svedočenja na suđenju Milanu Martiću.

(Srna)