Danas se navršava 18 godina od takozvane “antibirokratske revolucije” i smene komunističke vlasti u Crnoj Gori.
Danas se navršava 18 godina od takozvane “antibirokratske revolucije” i smene komunističke vlasti u Crnoj Gori.Na završnom mitingu 11. januara 1989. godine, ispred Skupštine Crne Gore, zatražene su ostavke tadašnjeg državnog rukovodstva i predsedništva Saveza komunista Crne Gore, dok je ondašnje Izvršno veće ostavku podnelo ranije.
Mitinzi u Crnoj Gori koji su prethodili smeni vlasti počeli su 20. avgusta 1988. godine, skupom u Podgorici, u znak podrške Srbima i Crnogorcima na Kosovu. Takvi mitinzi kasnije su održani u još nekim mestima u Crnoj Gori, a od "mitinga gladnih" u Nikšiću, u septembru 1988. godine, populistički skupovi sve više su poprimali karakter socijalnih protesta.
Po odlasku prethodnika, vlast je preuzela garnitura veoma mladih političara, koji su nastupali sa obećanjima da je dovoljno da ode staro rukovodstvo i da će, samim tim, narodu biti bolje.
Novi lideri, medijski promovisani kao "mladi, lepi i pametni", bili su Momir Bulatović, Milo Djukanović i Svetozar Marović, Ljubiša Stanković, Srdjan Darmanović, Predrag Bulatović i drugi koji su se kasnije afirmisali kao političari ili na drugim poslovima.
Momir Bulatović povukao se pre nekoliko godina iz politike, a Djukanović i Marović prošle jeseni su saopštili da se povlače sa ključnih državnih funkcija.
Predrag Bulatović, takodje, od novembra 2006. godne više nije predsednik Socijalističke narodne partije, Stanković je sada rektor Univerziteta Crne Gore, a Darmanović dekan Fakulteta političkih nauka.
Prvi višestranački izbori u Crnoj Gori, posle smene komunističke vlasti, održani su u decembru 1990. godine. Na tim izborima učestvovao je Savez komunista Crne Gore, koji je 1991. godine promenio ime u Demokratska partija socijalista.
Ta partija je od tada do danas stalno na vlasti u Crnoj Gori, uglavnom samostalno, a samo u nekoliko navrata u koaliciji sa drugim političkim strankama.
Takozvana antibirokratska revolucija u Crnoj Gori počela je, a i vlast posle nje dugo se održavala na ideji očuvanja Jugoslavije, ali je glavni rezultat ipak bio izglasavanje državne samostalnosti Crne Gore, na referendumu 21. maja 2006. godine.
Sve do 1997. godine, glavna opozicija crnogorskoj vlasti bile su one stranke koje su se zalagale za nezavisnu Crnu Goru. Tada je došlo do rascepa u vladajućem DPS-u, a lideri te stranke Momir Bulatović i Milo Djukanović postali su medjuosbno nepomirljivi politički rivali.
(Beta)
