Samo pedesetak metara od jadranske obale, a oko trista metara od mesta Turnja, otkriveno je podmorsko arheološko nalazište staro približno 3.000 godina.
Naselje iz praistorije, kao na dlanu, nudi na hiljade artefakata za dalje istraživanje, a da je reč o naselju, vrlo velikom za praistorijsko razdoblje potvrđuju, među ostalim nalazima, i veliki drveni piloni zabijeni u dno.
"Pronašli smo veliku količinu drvenih pilona čvrsto zabijenih u dno, što znači da su nosili neku konstrukciju, vrlo verovatno sojenice", kaže rukovodilac istraživanja dr Mato Ilkić s Odeljenja za arheologiju Univerziteta u Zadru.
Ovaj podmorski lokalitet nalazi se u neposrednoj blizini Galešnjaka, poznatog “ostrva ljubavi” u Pašmanskom kanalu.
Ilkić kaže da je podsticaj istraživanju bio raniji nalaz zadarskog arheologa Zdenka Brusića, koji je na malom strvu Ričulu, pokraj Galešnjaka, naišao na praistorijske tragove.
"Pregledom satelitskih snimaka i fotografija iz vazduha uočili smo velike pravilne formacije, evidentno dela ljudskih ruku. To je bio dovoljan razlog da zaronimo na dno, gde smo odmah pronašli veliku količinu praistorijske keramike i drvenih ostataka iz prvog milenijuma pre Hrista, a moguće da ima i starijih delova. Radi se o jednom od najvažnijih praistorijskih podmorskih lokaliteta u Hrvatskoj, koji se sastoji od naselja i pripadajuće luke.
Ovo je jedini podmorski arheološki lokalitet uz obalu severne Dalmacije koji je očuvan i prebogat nalazima iz praistorije nije preslojen. Sve što se tamo nalazi pripada praistorijskom razdoblju", naveo je Ilkić.
U liburnskom gradu, na dubini od samo tri metra, arheolozi su pronašli na hiljade artefakata.
Na svetlo dana izvučeno je keramičko kuhinjsko posuđe, poneko čak ukrašeno plastičnim detaljima, igle izrađene od kostiju koje su služile za pletenje ribarskih mreža, ribarski alati koji su služili kao utezi za mreže, obrađivani predmeti od drva kao delovi opreme brodova, koštice maslina koje svedoče o njihovom uzgajanju pre 3.000 godina, kao i velika količina kostiju domaćih životinja, mahom koza i ovaca, što govori o prehrani tadašnjih stanovnika “potopljenog” liburnskoga grada.
"Sve to smo izvadili sa sondiranog dna veličine samo četiri kvadratna metra. Predmeti se sada desaliniziraju, to će potrajati do jeseni, kada ćemo ih detaljno analizirati i spajati. Od velikih drvenih pilona uzeli smo uzorke kako bismo ih datirali tzv. radiokarbonskom analizom C 14, kao i dendroanalizom koja će nam “izbrojati” godove na drvetu" kaže Mato Ilkić, piše Slobodna Dalmacija.
