Priznanje da je u Medačkom džepu, zauzetom u istoimenoj akciji u septembru 1993. godine, bilo paljenja kuća i tvrdnja da je tom akcijom komandovao Mirko Norac, a ne Rahim Ademi, obeležili su u ponedeljak iskaz Mila Kosovića na sudjenju toj dvojici hrvatskih generala na županijskom sudu u Zagrebu.
Priznanje da je u Medačkom džepu, zauzetom u istoimenoj akciji u septembru 1993. godine, bilo paljenja kuća i tvrdnja da je tom akcijom komandovao Mirko Norac, a ne Rahim Ademi, obeležili su u ponedeljak iskaz Mila Kosovića na sudjenju toj dvojici hrvatskih generala na županijskom sudu u Zagrebu.U hrvatskoj vojno-policijskoj akciji Medački džep, od 9. do 17. septembra 1993. godine, u selima oko Gospića ubijeno je stotinak Srba.
Kosović je u vreme akcije bio komandant domobranskog bataljona - domobrani odgovaraju jedinicama teritorijalne odbrane - i svedočio umesto zaštićenog svedoka koga hrvatske vlasti nisu uspele da nadju.
Prema rečima Kosovića, akcijom u Medačkom džepu komandovao je Norac, koji je komandovao Devetom brigadom, a ne Ademi, koji je bio zamenik komandanta vojnog područja Gospić.
Ministarstvo odbrane izdavalo je naredjenja Norcu, koji je ignorisao komandu u Gospiću, izjavio je Kosović koji je nakon akcije zajedno s Ademijem smenjen kako bi se, kako je rekao, ublažili pritisci spolja.
O smeni ih je u Zagrebu informisao tadašnji načelnik Glavnog štaba Hrvatske vojske Janko Bobetko, rekavši da je "nešto trebalo preduzeti kako bi se zbog paljenja umirio svet i javnost".
Na tom sastanku su, uz Bobetka, bili i komandanti specijalne policije Mladen Markač i Željko Sačić, ministar odbrane Gojko Šušak i njegov zamenik.
Kao kompenzacija zbog smene, koju je teško primio, Kosoviću je ponudjen viši čin ili civilni posao i stan u Zagrebu, iz koga su ga, kako je rekao, pokušavali izbaciti svaki put kada je o ratnim zločinima u Medačkom džepu razgovarao s haškim ili hrvatskim istražiocima.
On je, uoči svedočenja u tom postupku, dobio i konačno rešenje po kome se mora iseliti, što je doživeo kao direktan pritisak.
Kosović je potvrdio da mu je Norac lično izdao naredjenje za akciju, rekavši mu da je odradi "pošteno, ljudski i da ne kiksa", ali da ga nije posebno upozorio kako se treba ponašati prema zarobljenim ili ranjenim vojnicima.
Ademi je, prema njegovim rečima, imao "ljudski pristup" jer je mobilisanim domobranima na obuci govorio da se čuvaju, objasnio akciju i rekao da se trebaju ponašati dolično i ne pucaju po civilima.
Po Kosovićevoj tvrdnji, u samoj akciji, jedinice kojima je komandovao nisu naišle ni na jednog ranjenog ili poginulog neprijateljskog vojnika, a nije bilo ni zarobljenih.
Odbacio je i tvrdnje o sukobu Hrvatske vojske s pripadnicima kanadskog bataljona UNPROFOR-a, a s još nekim komandirima obišli su skoro celo područje kako bi im pokazali početne položaje HV.
Obilazeći teren u nekim je mestima čuo detonacije i video dim, da bi mu oficir Željko Prpić preveo reči kanadskog komandanta koji je Hrvate nazvao "idiotima" i "stokom".
Norac je reagovao na Kosovićeve tvrdnje, rekavši da nije komandovao kompletnom akcijom, već samo jednim njenim delom.
Kosović je svedočio umesto prvog ugroženog svedoka, koji je trebalo da, uz prikriveno lice, izmenu glasa i skrivanje identiteta, putem video linka svedoči o akciji.
Pomenuti svedok trebalo je da bude prvi od 28 svedoka koji iskaze daju uz mere zaštite. Iz njihovih iskaza datih u istrazi vidi se da je reč o ljudima koji su za vreme akcije živeli na području Medačkog džepa.
Haški sud koji je vršio istragu i podigao optužnice protiv Ademija, Norca i Bobetka koji je u medjuvremenu umro, u septembru 2005. godine predmet je ustupio hrvatskom sudstvu.
Ademi se brani sa slobode, a Norac izdržava 12-godišnju kaznu zatvora na koju je 2003. godine osudjen u Rijeci zbog likvidacije više desetina srpskih civila u jesen 1991. godine na gospićkom području.
Ademi i Norac se terete za 27 ubijenih civila i dva ubijena i tri mučena zarobljenika, kao i za uništavanje više stotina objekata, tako da u selima od predratnih 600 Srba, sada živi manje od 10 stanovnika.
(Tanjug)
