Nivo Jadranskog mora trenutno je niži od godišnjeg proseka za oko osam centimetara, ali on godinama sve više raste.

Svake godine u martu more se spušta na najniži nivo zbog redovnih godišnjih oscilacija, koje ukupno iznose od 10 do 15 centimetara. Razlog je hlađenje mora u zimskom periodu i smanjenje gustine.

Od novembra do januara more, zbog akumulacije topline, dostiže najveći nivo i tih meseci beleže se najveća plavljenja obalnih područja.

Taj uticaj, zajedno sa plimom, jugom, niskim vazdušnim pritiskom, dotokom reka i obilnim kišama, akumulira morsku vodu u zalivima, naročito na severnom delu Jadrana koji je plići.

Tako su 1. decembra 2008. godine poplavljeni Pula, Rijeka, Rovinj, Umag i drugi gradovi.

Tokom novogodišnje noći 2010. godine poplavljene su rive brojnih jadranskih gradova, priobalne saobraćajnice i razne građevine, navode portali. 

Globalni nivo mora stalno raste i u poslednjih stotinu godina porast iznosi oko 20 centimetara.

U zavisnosti od količine "gasova iz staklenika", koje proizvodi čovečanstvo, do 2100. godine predviđeno je više scenarija rasta nivoa mora.

Za održivi razvoja čovečanstva nivo bi mogao da naraste u prosjeku oko 40 centimetara, a za scenario razvoja utemeljenog na fosilnim gorivima - u proseku oko 65 centimetara.

U svetskim okvirima najveće probleme imaće mala atolska ostrva – države na Pacifiku, čija nadmorska visina ne prelazi nekoliko metara, kao i gusto naseljena niska područja u siromašnim državama, na primer Bangladešu.