To je za Pobjedu saopštio rukovodilac istraživanja podmorja Crne Gore, profesor Rudarsko-geološkog fakulteta u Beogradu Tihomir Dragašević.

On je kazao da slatka laka nafta ima jeftiniju proizvodnju i preradu, budući da se nalazi na manjim dubinama.

Utvrđene su istraživanjima mnoge strukture na različitim nivoima stenskog kompleksa, mogu predstavljati skladišta, kako se to kaže zamke na naftu i gas. I odnosi različitih sedimentnih fakcija ukazuju na mogućnosti formiranja statigrafskih zamki koje bi mogle sadržavati naftu i gas.

Profesor Dragašević, rođeni Pljevljak, jedno je od najznačajnijih imena jugoslovenske geofizike, objavio je pet knjiga i više od 90 naučnih radova u stranim stručnim časopisima.

U svim naftno-geološkim radovima na području Crne Gore učestvovao je, kako kaže, još od studentskih dana i tome posvetio više od tri decenije rada, kao koordinator i kao savjtnik na projektu Naftnoistraživačke aktivnosti na području južnog Jadrana. Dr Dragašević je bio direktor Instituta geofizike u Beogradu, bio je prvi čovek posebnog preduzeća za istraživanje nafte u Titogradu, a onda duže vreme koordinator i savetnik u Jugopetrolu, sve do privatizacije te kotorske državne kompanije.

Arhiva koju je Dragašević iza sebe ostavio, radeći u državnoj kompaniji Jugopetrol, osnova je današnjeg novog interesovanja brojnih velikih kompanija za istraživanje nafte na Jadranu. Priča profesora Dragaševića otkriva da postoje veoma realni izgledi da se u akvatoriju Crne Gore otkriju veće zalihe "crnog zlata".

Sva dugogodišnja istraživanja nafte i gasa na području Crne Gore govore da je reč o vrlo interesantnom naftnogeološkom području, ističe profesor Dragašević.

"U istraživanja za naftu i gas sam bio uključen, kao koordinator i savetnik Jugopetrola Kotor, još od 1970.  Prva ozbiljnija ispitivanja su započela sklapanjem ugovora Jugopetrola Kotor i američke kompanije Buttes Gas & Oil Co. Ugovorom je obuhvaćen istražni prostor od graničnog područja sa Albanijom sve do rta Prevlaka. Posle izvedenih seizmičkih ispitivanja, njihovom interpretacijom, locirana je bušotina JJ-1 koja je na dubini od 3.600 metara ušla u oligocensku krečnjačko-peščarsku seriju koja je bila ispunjena gasom pod vrlo velikim pritiskom", priseća se Dragašević i napominje da strani partner zbog nepostojanja infrastrukture za prenos gasa nije bio zainteresovan za eksploataciju.

Ta prva istraživanja bila su ohrabrenje za nove partnere iz SAD: Jugopetrol Kotor je već krajem 1970. godine potpisao ugovor sa moćnom američkom kompanijom Chevron Co. iz San Franciska. Ta je kompanija potpisala ugovore i sa Crnom Gorom i sa Hrvatskom o istraživanju ugljovodonika u Jadranu.

"Nakon novih, opsežnih, seizmičkih istraživanja locirane su i izbušene dve bušotine: JJ-2 na području Ulcinja i JJ-3 u zoni između Kotora i Budve. Upravo je ova poslednja bušotina utvrdila naftu koja je testiranjem izašla na površinu! Analize su pokazale da se radi o takozvanoj lakoj nafti, sličnih karakteristika kao ona u Sjevernom moru", kaže dr Dragašević i kaže da su tada mislili da su na pragu velikog otkrića, od značaja za budućnost ne samo Crne Gore nego i tadašnje jugoslovenske ekonomije.

Da bi se utvrdile rezerve nafte, bilo je neophodno sprovesti još nekoliko bušenja. No, američkoj kompaniji je isticao ugovor i odlučili su se da istraživanja nastave u Hrvatskoj.