Tako je pravoslavni hram u centru Dubrovnika nazvan "Crkva Svjetog blagovještenja", a crkva i groblje u Boninovu ostali su bez oznake da su srpski.

"Ne treba se čuditi falsifikovanju pravoslavnih i srpskih naziva, jer je u toku proces prohrvaćenja Srba u Dubrovniku", rekao je vernik Dragan Drakulić koga su "Novosti" zatekle u porti Crkve Svetog blagoveštenja.

On nije znao da odgovori koliko Srba ima u Dubrovniku, navodeći da zvanično po popisu ima svega 1.164, a nezvanično oko 3.000, istakavši da se boje da se izjasne kao Srbi.

List navodi da su i dalje prisutne neprestane pretnje i napadi na Srbe u Dubrovniku.

Srbi su u Dubrovniku i njegovom hercegovačkom zaleđu u Srednjem veku činili većinu, a u tadašnjoj Republici Raguzi i Dubrovniku govorilo se srpskim jezikom, ali je nova hrvatska država tu činjenicu pretvorila u tvrdnju da se govorilo latinskim.

Prema popisu austrijskih vlasti iz 1890. godine, od 9.713 stanovnika Dubrovnika, 5.283 je navelo da govori srpskim jezikom, dok nije bilo nijednog građanina koji je govorio hrvatskim.

Srpska pravoslavna Crkva Svetog blagoveštenja, kao glavna srpska ustanova i mesto okupljanja dubrovačkih Srba, izgrađena je 1877. godine.

Hrvatska država je posednjih godina renovirala Srpsku pravoslavnu crkvu u Ulici od puča broj 8, ali je nastavila da izbegava da naznači da su hram i Muzej ikona vlasništvo Srpske pravoslavne crkve.

Vlast je ugasila i dve pravoslavne kapele koje su postojale u dubrovačkom zatvoru i bolnici.