Besnilo je dijagnostifikovano kod leša lovačkog psa iz Srebrenice, prenosi portal Klix.
Besnilo je zarazna bolest zoonoza, koja može da se prenese sa životinje na čoveka, a iako je njeno lečenje nemoguće, postoje uspešne mere prevencije, poput vakcinacije životinja i njihovo testiranje.
Poslednji slučaj besnila u BiH zabeležen je 2014. godine.
Preporuke stručnjaka su da se vrše vakcinacije, kako bi se izbegla mogućnost širenja bolesti sa divljih na domaće životinje, a onda na ljude.
Prema podacima Svetske zdravstvene organizacije godišnje u svetu od besnila umire 59.000 ljudi, od čega 40 posto deca mlađa od 15 godina.
"Od besnila mogu oboleti svi sisari. Lisice, vukovi, rakuni, tvorovi, lisice, šišmiši, psi i mačke, kao i stoka i ljudi najčešće obolevaju od besnila. Životinje koje nisu sisari, poput ptica, zmija i riba, ne mogu dobiti besnilo. Životinja se zarazi virusom putem pljuvačke, najčešće tokom ujeda zaražene životinje", navode iz INZ-a.
Ujedom besne životinje (psa, lisice, vuka i dr.), oboleva i krupna stoka koja uključuje konje, goveda, ovce, koze, svinje i dr. One međusobno gotovo nikad ne prenose besnilo.
Besnilo kod ljudi pojavljuje se u onim zemljama u kojima je veterinarska kontrola pasa slaba, a silvatično besnilo, vezano je za šumske životinje (lisice, vukovi ali druge) i ono predstavlja stalni rezervoar infekcije.
Kod ljudi bolest se javlja u dva različita oblika, oba objašnjiva činjenicom da virus napada nervni sistem. Prvi znaci besnila kod čovjeka javljaju se obično pošto su rane od ujeda već zarasle.
Ako je rana bila na licu, znaci besnila mogu se javiti već četrnaestog dana posle ujeda, ali ako su rane na prstima noge, do pojave prvih znakova besnila može proći i dva meseca.