Povodom desetogodišnjice osnivanja pokreta Otpor u Skupštini grada Beograda u petak, 14. novembra biće otvorena izložba fotografija plakata, letaka i drugog propagandnog materijala Otpora sa kraja 90-tih godina.
Grupa beogradskih studenata osnovala je pre deset godina organizaciju Otpor, koja se nenasilnim metodima borila protiv vlasti Slobodana Miloševića.
Povodom desetogodišnjice osnivanja pokreta Otpor u Skupštini grada Beograda u petak, 14. novembra biće otvorena izložba fotografija plakata, letaka i drugog propagandnog materijala Otpora sa kraja 90-tih godina.
Otpor je osnovan krajem oktobra 1998. kao odgovor na nove zakone o univerzitetu i o informisanju, formiran je Studentski pokret Otpor. Neki od osnivača Otpora su Srđa Popović, Slobodan Homen, Slobodan Đinović, Nenad Konstantinović, Vukašin Petrović, Ivan Andrić, Jovan Ratković, Andreja Stamenković, Dejan Ranđić i Ivan Marović.
U tom periodu dizajner Nenad Petrović Duda kreira simbol Otpora - stisnutu pesnicu.
Ubrzo počinju kažnjavanja zbog iscrtavanja pesnice i parola Otpora, stavljanja na naslovne strane časopisa.
Naime, novembra 1998. četvoro studenata je uhapšeno zbog iscrtavanja pesnice i parola "Smrt fašizmu", "Otpor do slobode" - Teodora Tabački, Marina Glišić, Dragana Milinković i Nikola Vasiljević. Uhapšeni studenti kažnjeni su sa po deset dana zatvora zbog "građanskog otpora vlastima".
Takođe I list ”Dnevni telegraf” je kažnjen jer je na naslovnoj strain lista izašao letak l"Otpor je odgovor."
Tužbu protiv Dnevnog telegrafa podnela je u ime Saveza žena Jugoslavije Bratislava Morina. "Dnevni Telegraf" je zabranjen i od tada pa sve do bombardovanja se krijumčario iz Crne Gore, a njegovi kolporteri bili su hapšeni i maltretirani. Vlasnik "Dnevnog telegrafa" Slavko Ćuruvija ubijen je u Beogradu pola godine kasnije - 11. aprila 1999.
godine.
Kao reakcija na presudu Dnevnom telegrafu, 14. novembra nedeljnik "Vreme" pod nazivom "Tuži Buba", objavljuje lik Bube Morine, pesnicu i priču o kažnjavanju Telegrafa.
Zbog toga, Vreme je kažnjeno za kršenje Zakona o informisanju. Kao odgovor na kažnjavanje listova Vreme i Dnevni telegraf, nedeljnik "Blic njuz" štampa izdanje sa pesnicom Otpora preko cele naslovne strane, koje režim zaustavlja i pleni u štampariji.
Prvi veliki skup na Otpora desio se 15. novembra na beogradskom Elektrotehničkom fakultetu. Hiljadu studenata je marširalo do Filološkog fakulteta, gde su studenti po odluci Veća fakulteta bili zaključani da se ne bi pridružili protestu. Aktivista Otpora i član Demokratske stranke Srđa Popović uhapšen je i prebijen a zatim pušten nakon osam sati pritvora posle intervencije Amnesti internešenela.
U martu 1999. godine Otpor je zamrznuo rad zbog bombardovanja SR Jugoslavije.
U novembru iste godine se dogodio prvi sukob Otpora i policije se tokom velike protestne šetnje otporaša do Skupštine Srbije, u kojoj se raspravljalo o rekonstrukciji vlade. Policija je intervenisala protiv studenata, pri čemu je povređeno 30 demonstranata, među kojima 12 devojaka.
Državna televizija je te večeri po prvi put pomenula Otpor i to kao "rušilačku, nasilnu organizaciju".
Prve poruke vlasti otporaši su uputili 17. ferbruara 2000. godine na prvom kongresu "Otpora" u Domu omladine. Na njemu su prisustvovali svi predstavnici opozicionih stranaka, nevladinih organizacija, nezavisnih medija kao i predstavnici "Otpora" iz 70 gradova u Srbiji.
Na kongresu je organizacija preimenovana u Narodni pokret Otpor. Istog dana održan je kongres vladajuće Socijalističke partije Srbije.
Većina lidera opozicije, uključujući i Zorana Đinđića po prvi put se pojavljuje u majicama Otpora 9.maja 2000.godine kada je trebao da se održi miting DOS-a u Požarevcu, ali je policija sprečila okupljanje.
Akt o osnivanju Otpora je potpisan 22. maj 2000. u Medija Centru, a tri dana kasnije podnosi I zvaničnu prijavu za za registraciju u Ministarstvu pravde. Prijava je odbijena.
Početak rušenja vladavine Slobodana Miločevića je 27. jul 2000. godine kada je Milošević raspisao vanredne predsedničke izbore i najavio sopstvenu kandidaturu. Otpor je tada najavio kampanju "Gotov je".
Mesec dana kasnije Otpor i nevladine organizacije pokreću kampanju "Vreme je", pozivajući mlade ljude da izađu na izbore.
Policija sve češće hapsi aktiviste otpora, a mnogi su bili I pretučeni.
Prema evidenciji Komititeta pravnika za ljudska prava, kroz policijsku proceduru u periodu od maja do septembra 2000. godine prošlo je 2.400 članova Otpora širom Srbije.
Počto je Milošević izgubio na predsedničkim izborima 24. septembra Otpor zajedno sa opozicijom poziva narod na generalni štrajk i blokadu Beograda i drugih gradova u Srbiji. Nekolikao dana kasnije uhapšeno je 40 aktivista Otpora u Beogradu zbog blokade saobraćaja.
Otpor je prerastao u političku partiju 2003. godine, a mesec dana kasnije samostalno izašao na parlamentarne izbore, na kojima je osvojio oko 60.000 glasova. Nosilac liste je bio profesor Čedomir Čupić.
U septembru 2004. godine Otpor je zvanično pristupio Demokratskoj stranci, čime je sa političke scene Srbije nestao jedan od simbola otpora režimu Slobodana Miloševića.
(Beta/MONDO)
Povodom desetogodišnjice osnivanja pokreta Otpor u Skupštini grada Beograda u petak, 14. novembra biće otvorena izložba fotografija plakata, letaka i drugog propagandnog materijala Otpora sa kraja 90-tih godina.
Otpor je osnovan krajem oktobra 1998. kao odgovor na nove zakone o univerzitetu i o informisanju, formiran je Studentski pokret Otpor. Neki od osnivača Otpora su Srđa Popović, Slobodan Homen, Slobodan Đinović, Nenad Konstantinović, Vukašin Petrović, Ivan Andrić, Jovan Ratković, Andreja Stamenković, Dejan Ranđić i Ivan Marović.
U tom periodu dizajner Nenad Petrović Duda kreira simbol Otpora - stisnutu pesnicu.
Ubrzo počinju kažnjavanja zbog iscrtavanja pesnice i parola Otpora, stavljanja na naslovne strane časopisa.
Naime, novembra 1998. četvoro studenata je uhapšeno zbog iscrtavanja pesnice i parola "Smrt fašizmu", "Otpor do slobode" - Teodora Tabački, Marina Glišić, Dragana Milinković i Nikola Vasiljević. Uhapšeni studenti kažnjeni su sa po deset dana zatvora zbog "građanskog otpora vlastima".
Takođe I list ”Dnevni telegraf” je kažnjen jer je na naslovnoj strain lista izašao letak l"Otpor je odgovor."
Tužbu protiv Dnevnog telegrafa podnela je u ime Saveza žena Jugoslavije Bratislava Morina. "Dnevni Telegraf" je zabranjen i od tada pa sve do bombardovanja se krijumčario iz Crne Gore, a njegovi kolporteri bili su hapšeni i maltretirani. Vlasnik "Dnevnog telegrafa" Slavko Ćuruvija ubijen je u Beogradu pola godine kasnije - 11. aprila 1999.
godine.
Kao reakcija na presudu Dnevnom telegrafu, 14. novembra nedeljnik "Vreme" pod nazivom "Tuži Buba", objavljuje lik Bube Morine, pesnicu i priču o kažnjavanju Telegrafa.
Zbog toga, Vreme je kažnjeno za kršenje Zakona o informisanju. Kao odgovor na kažnjavanje listova Vreme i Dnevni telegraf, nedeljnik "Blic njuz" štampa izdanje sa pesnicom Otpora preko cele naslovne strane, koje režim zaustavlja i pleni u štampariji.
Prvi veliki skup na Otpora desio se 15. novembra na beogradskom Elektrotehničkom fakultetu. Hiljadu studenata je marširalo do Filološkog fakulteta, gde su studenti po odluci Veća fakulteta bili zaključani da se ne bi pridružili protestu. Aktivista Otpora i član Demokratske stranke Srđa Popović uhapšen je i prebijen a zatim pušten nakon osam sati pritvora posle intervencije Amnesti internešenela.
U martu 1999. godine Otpor je zamrznuo rad zbog bombardovanja SR Jugoslavije.
U novembru iste godine se dogodio prvi sukob Otpora i policije se tokom velike protestne šetnje otporaša do Skupštine Srbije, u kojoj se raspravljalo o rekonstrukciji vlade. Policija je intervenisala protiv studenata, pri čemu je povređeno 30 demonstranata, među kojima 12 devojaka.
Državna televizija je te večeri po prvi put pomenula Otpor i to kao "rušilačku, nasilnu organizaciju".
Prve poruke vlasti otporaši su uputili 17. ferbruara 2000. godine na prvom kongresu "Otpora" u Domu omladine. Na njemu su prisustvovali svi predstavnici opozicionih stranaka, nevladinih organizacija, nezavisnih medija kao i predstavnici "Otpora" iz 70 gradova u Srbiji.
Na kongresu je organizacija preimenovana u Narodni pokret Otpor. Istog dana održan je kongres vladajuće Socijalističke partije Srbije.
Većina lidera opozicije, uključujući i Zorana Đinđića po prvi put se pojavljuje u majicama Otpora 9.maja 2000.godine kada je trebao da se održi miting DOS-a u Požarevcu, ali je policija sprečila okupljanje.
Akt o osnivanju Otpora je potpisan 22. maj 2000. u Medija Centru, a tri dana kasnije podnosi I zvaničnu prijavu za za registraciju u Ministarstvu pravde. Prijava je odbijena.
Početak rušenja vladavine Slobodana Miločevića je 27. jul 2000. godine kada je Milošević raspisao vanredne predsedničke izbore i najavio sopstvenu kandidaturu. Otpor je tada najavio kampanju "Gotov je".
Mesec dana kasnije Otpor i nevladine organizacije pokreću kampanju "Vreme je", pozivajući mlade ljude da izađu na izbore.
Policija sve češće hapsi aktiviste otpora, a mnogi su bili I pretučeni.
Prema evidenciji Komititeta pravnika za ljudska prava, kroz policijsku proceduru u periodu od maja do septembra 2000. godine prošlo je 2.400 članova Otpora širom Srbije.
Počto je Milošević izgubio na predsedničkim izborima 24. septembra Otpor zajedno sa opozicijom poziva narod na generalni štrajk i blokadu Beograda i drugih gradova u Srbiji. Nekolikao dana kasnije uhapšeno je 40 aktivista Otpora u Beogradu zbog blokade saobraćaja.
Otpor je prerastao u političku partiju 2003. godine, a mesec dana kasnije samostalno izašao na parlamentarne izbore, na kojima je osvojio oko 60.000 glasova. Nosilac liste je bio profesor Čedomir Čupić.
U septembru 2004. godine Otpor je zvanično pristupio Demokratskoj stranci, čime je sa političke scene Srbije nestao jedan od simbola otpora režimu Slobodana Miloševića.
(Beta/MONDO)
