Spomenik Švabama u Bačkoj Palanci
MONDO/Nataša Petrović 

"Otkrivanje spomen-ploče u znak sećanja na pripadnike nemačke zajednice koji su u tri opštine - Nova, Stara i Nemačka Palanka, živeli skoro dva veka, čin je koji ima za cilj da u čoveku koji stoji do nas vidimo ono što nam je zajedničko i što nas povezuje, jer jedino tako možemo svi zajedno graditi budućnost", rekao je Pastor na otkrivanju spomenika.

Kako se navodi u saopštenju iz Skupštine Vojvodine, on je istakao da se linija koja razdvaja dobro i zlo ne proteže između naroda, država i rasa, nego u savesti svakog ponaosob u kojoj se "bije bitka i donosi odluka jesmo li ljudi i ostajemo li i dalje pripadnici te vrste koja se zove ljudski rod".

"Naša je dužnost i čast da sačuvamo i prenesemo sećanje na Podunavske Švabe i na generaciju koja će doći posle nas, i sve one koji će doći i posle njih, za večnost. Neka ova spomen-ploča bude za večnost!", naglasio je Pastor.

Sećanje: Srpski koncentracioni logor za komšije Nemce

Spomenik "Sećanje i razumevanje", koji su, zajedno s predsednikom Pastorom, otkrili predsednik Saveznog udruženja Podunavskih Švaba u Nemačkoj Hans Supric i predsednik Opštine Bačka Palanka Branislav Šušnica, postavljen je na platou ispred rimokatoličke crkve u Bačkoj Palanci.

Sredstva za izgradnju ovog spomenika u celosti je obezbedio Savez udruženja Podunavskih Švaba Nemačke i Udruženja Nemaca iz Bačke Palanke u inostranstvu, a oni su i bili podnosioci zahteva za podizanje ovog spomen- obeležja.

Svečanosti je prisustvovao i predsednik Nacionalnog saveta nemačke nacionalne manjine Mihael Plac.

Odlukom AVNOJ-a od 21. novembra 1944. nemačkoj manjini u Jugoslaviji je određeno "zbog saradnje sa okupatorom" proterivanje, konfiskacija imovine i brisanje svakog traga njihovog prisustva na ovim prostorima.

Samo Nemcima je oduzeto i lokalnom stanovništvu i doseljenicima iz BiH i Hrvatske dodeljeno oko 600.000 hektara.

Domaćim Nemcima otkriven spomenik u Bačkom Jarku

Od jeseni 1944. nova vlast je deportovala civile, mahom žene, decu i starce, u logore po Vojvodini gde su mučeni i ubijani, ili puštani da umru od gladi i bolesti.

Logori su bili u Knićaninu, Gakovu, Bačkom Jarku, Mitrovici... Logori su radili do marta 1948, ali su neki ljudi ostali na prinudnom radu i tokom pedesetih godina.

Procenjuje se da je u njima život izgubilo između 65 hiljada i 95 hiljada nevinih ljudi, jer oni koji su sarađivali sa nacistima (Folksdojčeri) ili se aktivno borili u SS jedinicama kao što je zloglasna "Princ Eugen", povukli su se sa okupatorom pre dolaska Crvene armije i jugoslovenskih parizana.

Oni preživeli civili ubrzo su napustili vekovna ognjišta zbog nemogućnosti pristojonog života. Na teritoriji današnje Srbije prema popisu iz 1931. godine živeo je 328.631 Nemac, da bi 1948, taj broj bio svede na 28.869 a već 1961. ostalo ih je tek nešto više od 11.000.