Navršava se tačno 16 godina od martovskog pogroma Srba na Kosovu i Metohiji.

Tokom tri dana masovnog i organizovanog nasilja više desetina hiljada Albanaca nad Srbima, prema zvaničnim podacima OEBS-a, ubijeno 19 lica, od kojih osam Srba, a više od 900 lica je povređeno.


Sukobi su izbili 17. marta 2004. godine, nakon što je Unmik policija pronašla tela dvojice albanskih dečaka u reci Ibar u selu Čabar kod Zubinog Potoka, na severu Kosova, a Albanci za njihovu smrt optužili Srbe i krenuli u odmazdu.

Prve žrtve bili su Borivoje Spasojević (53) i Jana Tučev (36) iz severnog dela Kosovske Mitrovice, koje je ubio snajperista iz albanskog dela grada.

U neredima koji su usledili u naredna dva dana uništeno je ili oštećeno 800 kuća, kao i 35 pravoslavnih crkava i manastira, među kojima 18 spomenika kulture.

Do temelja su srušeni manastir Devič kod Srbice i konaci manastira Svetih Arhangela kod Prizrena.

U Prizrenu su izgorele i Crkva Bogorodice Ljeviške iz 14. veka, koja je kasnije stavljena na listu spomenika pod zaštitom Uneska, te Crkva Svetog Đorđa iz 16. veka na čijem je svodu ispisana preteća poruka "Smrt Srbima".

Porušeno je ili zapaljeno 10 srpskih škola, domova zdravlja, pošta i drugih objekata države Srbije.

U osvrtu na nasilje, OEBS je tada ocenio da je neodgovorno pisanje medija o smrti albanskih dečaka uslovilo da nasilje bude "tako intenzivno i brutalno".

Povodom toga NATO je na Kosmet uputio dodatne trupe, a komandant južnog krila Alijanse admiral Gregori Džonson nakon dolaska na Kosmet utvrdio je da je nasilje u pokrajini "organizovano i orkestrirano".

"Govoriti o međuetničkom konfliktu na Kosovu je velika licemerna laž. Ono što se dešava na Kosmetu bio je pogrom jednog naroda i njegove istorije", rekao je tada Džonson.

Nasilje na Kosovu osudili su Savjet bezbednosti UN i tadašnji generalni sekretar Kofi Anan, kao i sve značajnije međunarodne institucije i organizacije, vlade mnogih država, uključujući SAD i Rusiju.

U istražnom pritvoru bilo je više od 250 osumnjičenih za učešće u antisrpskom nasilju, a tek manjem broju njih izrečene su simbolične kazne.