Ministar odbrane Dragan Šutanovac izjavio je da demokratska Srbija želi da gradi zajedničku budućnost sa susedima i evropskom porodicom naroda i da jedino tako može doprineti opštem boljitku svojih građana.
"Želimo da gradimo zajedničku budućnost sa svim susedima i evropskom porodicom naroda koja je zasnovana na ravnopravnosti i međusobnom razumevanju. Samo tako možemo doprineti opštem boljitku naših građana i bezbednosti u regionu", rekao Šutanovac na komemorativnom skupu u Spomen-kompleksu "Sremski front", povodom obeležavanja 64. godišnjice proboja Sremskog fronta.
Polaganju venaca u tom spomen-kompleksu, gde je odata pošta izginulim vojnicima Jugoslovenske armije i njenih saveznika, prisustvovala je i delegacija Socijalističke partije Srbije, koju su činili predsednik Ivica Dačić i potpredsednici Žarko Obradović i Dušan Bajatović.
"Današnji dan kada obeležavamo godišnjicu proboja Sremskog fronta je apel za mir, razumevanje i toleranciju među narodima, religijama i državama", kazao je ministar odbrane.
On je rekao da je pre 64 godine nakon šestomesečne bitke došlo do proboja Sremskog fronta, što je predstavljalo i kraj četvorogodišnjih borbi protiv okupatora i stradanja civila u Drugom svetskom ratu na području Srbije.
On je rekao da je savremena Srbija obavezna da neguje sećanje na nevine žrtve i borce za slobodu i da ih štiti od istorijskog zaborava, kao i da tako doprinese stvaranju uslova da se tragični događaji iz prošlosti više nikada ne ponavljaju.
"Vremenska distanca je pokazala da je odgovornost za izbijanje i tog rata i zločina koji su vršeni u njemu bila u domenu pojedinačne, a ne kolektivne", istakao je Šutanovac.
On je rekao da je borba protiv okupatora u Srbiji tokom Drugog svetskog rata bila opterecena podelama i građanskim ratom, kao i stradanjem nedužnog stanovništva, ali da to nije zasenilo slobodarski duh.
"Želimo da gradimo zajedničku budućnost sa svim susedima i evropskom porodicom naroda koja je zasnovana na ravnopravnosti i međusobnom razumevanju. Samo tako možemo doprineti opštem boljitku naših građana i bezbednosti u regionu", rekao Šutanovac na komemorativnom skupu u Spomen-kompleksu "Sremski front", povodom obeležavanja 64. godišnjice proboja Sremskog fronta.
Polaganju venaca u tom spomen-kompleksu, gde je odata pošta izginulim vojnicima Jugoslovenske armije i njenih saveznika, prisustvovala je i delegacija Socijalističke partije Srbije, koju su činili predsednik Ivica Dačić i potpredsednici Žarko Obradović i Dušan Bajatović.
"Današnji dan kada obeležavamo godišnjicu proboja Sremskog fronta je apel za mir, razumevanje i toleranciju među narodima, religijama i državama", kazao je ministar odbrane.
On je rekao da je pre 64 godine nakon šestomesečne bitke došlo do proboja Sremskog fronta, što je predstavljalo i kraj četvorogodišnjih borbi protiv okupatora i stradanja civila u Drugom svetskom ratu na području Srbije.
On je rekao da je savremena Srbija obavezna da neguje sećanje na nevine žrtve i borce za slobodu i da ih štiti od istorijskog zaborava, kao i da tako doprinese stvaranju uslova da se tragični događaji iz prošlosti više nikada ne ponavljaju.
"Vremenska distanca je pokazala da je odgovornost za izbijanje i tog rata i zločina koji su vršeni u njemu bila u domenu pojedinačne, a ne kolektivne", istakao je Šutanovac.
On je rekao da je borba protiv okupatora u Srbiji tokom Drugog svetskog rata bila opterecena podelama i građanskim ratom, kao i stradanjem nedužnog stanovništva, ali da to nije zasenilo slobodarski duh.
Slavni proboj ili klanica srpske mladeži...
Sremski front je jedno od najtežih, najdugotrajnijih i najtragičnijih srpskih, ali i bojišta Drugog svetskog rata, na kome je u rovovskoj borbi od oktobra 1944. do 13. aprila 1945. godine učestvovalo oko 250.000 vojnika na obe strane.
Sremski front je uspostavljen nakon što su otpočele završne borbe za ošlobođenje Beograda i cele zemlje kada je formirana borbena linija duž zapadnih granica Srema.
Teške borbe na Sremskom frontu trajale su 175 dana, jer se nemački okupator uporno branio, potpomognut hrvatskim ustašama i delovima belogardejskog Ruskog zaštitnog korpusa.
Proboj Sremskog fronta počeo je u zoru 12. aprila artiljerijskom pripremom od 15 minuta iz 120 oruđa i dejstvima iz po 50 aviona u dva naleta, a odmah zatim su krenule na juriš divizije prvog ešalona i za kratko vreme zauzele glavni odbrambeni pojas neprijatelja.
Nakon celodnevnih borbi, oslobođeni su Vinkovci i Županja, a Sremski front je probijen na celoj dubini i otvoren put prema Slavonskom brodu i Zagrebu.
U pripremnim borbama i samom proboju fronta Prva armija je izgubila 1.713 boraca, gotovo 6.000 je ranjeno i 53 nestalo, dok su nemačke snage imale više od 9.500 poginulih, oko 3.300 ranjenih i 5.427 zarobljenih vojnika, podoficira i oficira.
Tokom borbi na Sremskom frontu, koje su trajale 175 dana poginulo je 13.000 boraca NOVJ, ali tačan broj nikada nije utvrđen.
Sovjetska Crvena armija je izgubila 1.100 vojnika, bugarska Narodna armija 623 i brigada "Italija" 163 borca. Na strani neprijatelja poginulo je oko 30.000 vojnika.
Posle proboja Sremskog fronta, u sadejstvu sa savezničkom ofanzivom, jugoslovenske snage su za nepun mesec dana oslobodile celu teritoriju zemlje, Istru i Slovenačko primorje, dok je nekoliko jedinica dospelo do Trsta i Karavanki.
Istoričari se slažu da je Sremski front za saveznike imao veliki, a za partizanske jedinice presudan zančaj, ali ne i u ocenama da li je bilo neophodno da srpska mladež ostavi kosti u blatu sremske ravnice.
U Srbiji je javnost tek posle pada komunizma, mogla da čuje svedočenja preživelih po kojima je mobilizacija golobradih mladića često bila nasilna, kao i da su mnogi bez ikakve obuke poslati iz školskih klupa praktično u smrt.
Pojedini istoričari smatraju da na samom kraju rata, kada su savezničke snage bile u nadiranju, Sremski front Srbima nije bio potreban i da je "cvet srpske mladeži" smišljeno gurnut pravo u klanicu.
Potvrdu za to nalaze u činjenici da je kao i u Prvom svetskom ratu, srpski narod podnio najveće žrtve za račun saveznika, ali za razliku od drugih "malih naroda", koji su čekali kraj rata da bi se priklonili pobedniku, nije bio isto nagrađen.
Možda i u ovim činjenicama treba tražiti objašnjenje zašto je Memorijalni kompleks izginulima na jednom tako važnom ratištu, podignut skoro pola veka kasnije - tek 8. maja 1988. godine.
Ovo veličanstveno spomen obeležje podignuto je na mestu proboja fronta, uz levu obalu reke Bosut i autoput Beograd-Zagreb, pokraj sela Adaševci po zamisli akademskog vajara Jovana Soldatovića.
Na njegovim zidovima u Aleji časti, postavljene su bronzane pločice sa imenima poginulih pripadnika JA, kao i sovjetskih, italijanskih i bugarskih vojnika, razvrstanih po jedinicama kojima su pripadali.
Završna celina spomeničkog kompleksa predstavlja stilizovani bunker u kome se nalazi bogata muzejska postavka posvećena sremskom bojištu, a svake godine na dan proboja Sremskog fronta najviši predstavnici, države, Vojske Srbije i boračkih organizacija ovde odaju počast izginulima u borbi za oslobođenje zemlje i protiv fašizma.
(Tanjug)
Sremski front je uspostavljen nakon što su otpočele završne borbe za ošlobođenje Beograda i cele zemlje kada je formirana borbena linija duž zapadnih granica Srema.
Teške borbe na Sremskom frontu trajale su 175 dana, jer se nemački okupator uporno branio, potpomognut hrvatskim ustašama i delovima belogardejskog Ruskog zaštitnog korpusa.
Proboj Sremskog fronta počeo je u zoru 12. aprila artiljerijskom pripremom od 15 minuta iz 120 oruđa i dejstvima iz po 50 aviona u dva naleta, a odmah zatim su krenule na juriš divizije prvog ešalona i za kratko vreme zauzele glavni odbrambeni pojas neprijatelja.
Nakon celodnevnih borbi, oslobođeni su Vinkovci i Županja, a Sremski front je probijen na celoj dubini i otvoren put prema Slavonskom brodu i Zagrebu.
U pripremnim borbama i samom proboju fronta Prva armija je izgubila 1.713 boraca, gotovo 6.000 je ranjeno i 53 nestalo, dok su nemačke snage imale više od 9.500 poginulih, oko 3.300 ranjenih i 5.427 zarobljenih vojnika, podoficira i oficira.
Tokom borbi na Sremskom frontu, koje su trajale 175 dana poginulo je 13.000 boraca NOVJ, ali tačan broj nikada nije utvrđen.
Sovjetska Crvena armija je izgubila 1.100 vojnika, bugarska Narodna armija 623 i brigada "Italija" 163 borca. Na strani neprijatelja poginulo je oko 30.000 vojnika.
Posle proboja Sremskog fronta, u sadejstvu sa savezničkom ofanzivom, jugoslovenske snage su za nepun mesec dana oslobodile celu teritoriju zemlje, Istru i Slovenačko primorje, dok je nekoliko jedinica dospelo do Trsta i Karavanki.
Istoričari se slažu da je Sremski front za saveznike imao veliki, a za partizanske jedinice presudan zančaj, ali ne i u ocenama da li je bilo neophodno da srpska mladež ostavi kosti u blatu sremske ravnice.
U Srbiji je javnost tek posle pada komunizma, mogla da čuje svedočenja preživelih po kojima je mobilizacija golobradih mladića često bila nasilna, kao i da su mnogi bez ikakve obuke poslati iz školskih klupa praktično u smrt.
Pojedini istoričari smatraju da na samom kraju rata, kada su savezničke snage bile u nadiranju, Sremski front Srbima nije bio potreban i da je "cvet srpske mladeži" smišljeno gurnut pravo u klanicu.
Potvrdu za to nalaze u činjenici da je kao i u Prvom svetskom ratu, srpski narod podnio najveće žrtve za račun saveznika, ali za razliku od drugih "malih naroda", koji su čekali kraj rata da bi se priklonili pobedniku, nije bio isto nagrađen.
Možda i u ovim činjenicama treba tražiti objašnjenje zašto je Memorijalni kompleks izginulima na jednom tako važnom ratištu, podignut skoro pola veka kasnije - tek 8. maja 1988. godine.
Ovo veličanstveno spomen obeležje podignuto je na mestu proboja fronta, uz levu obalu reke Bosut i autoput Beograd-Zagreb, pokraj sela Adaševci po zamisli akademskog vajara Jovana Soldatovića.
Na njegovim zidovima u Aleji časti, postavljene su bronzane pločice sa imenima poginulih pripadnika JA, kao i sovjetskih, italijanskih i bugarskih vojnika, razvrstanih po jedinicama kojima su pripadali.
Završna celina spomeničkog kompleksa predstavlja stilizovani bunker u kome se nalazi bogata muzejska postavka posvećena sremskom bojištu, a svake godine na dan proboja Sremskog fronta najviši predstavnici, države, Vojske Srbije i boračkih organizacija ovde odaju počast izginulima u borbi za oslobođenje zemlje i protiv fašizma.
(Tanjug)
Pridruži se MONDO zajednici.
