Skupština Srbije izabrala je u ponedeljak uveče nove nosioce najvažnijih sudskih i tužilačkih funkcija.
Prva predsednica Vrhovnog kasacionog suda u Srbiji postala je Nata Mesarević, a Miljko Radisavljević ponovo je izabran za specijalnog tužioca za borbu protiv organizovanog kriminala.
Skupština je ponovo dala poverenje Vladimiru Vukčeviću na mestu republičkog tužioca za ratne zločine, ali je dosadašnji republički javni tužilac Slobodan Radovanović ostao bez posla, pa je na njegovo mesto izabrana Zagorka Dolovac, koja je do večeras vršila dužnost okružnog javnog tužioca u Beogradu.
Za Natu Mesarović, koja je do sada obavljala dužnost predsednika Vrhovnog suda Srbije, glasali su poslanici vladajuće većine i opozicione Liberalno-demokratske partije, dok poslanici drugih opozicionih stranaka nisu glasali.
U dugoj sudskoj karijeri, Mesarović je, između ostalog, bila stručni saradnik u Privrednom sudu u Beogradu, gradski sudija za prekršaje, sudija Četvrtog opštinskog suda u Beogradu, sudija Okružnog suda, a za sudiju Vrhovnog suda Srbije izabrana je 2003. godine.
Mesarović je predsedavala sudskom veću Posebnog odeljenja za organizovani kriminal Okružnog suda u Beogradu koje je u maju 2007. godine izreklo presudu optuženima za ubistvo premijera Zorana Đinđića.
Ona je iz Vrhovnog suda bila delegirana u tročlano veće koje je vodilo "suđenje veka". Bila je član veća do septembra 2006. godine, kada je dotadašnji predsedavajući Marko Kljajević zatražio razrešenje.
Sudija Mesarović je od tada, do maja 2007. godine, vodila proces i izrekla presudu kojom su dvojica prvooptuženih za ubistvo Đinđića osuđeni na kazne po 40 godina zatvora.
Pre nego što je izabrana za sudiju Vrhovnog suda Srbije, ona je nekoliko godina sudila u prvom stepenu krivice Okružnog suda u Beogradu.
U Okružnom sudu u Beogradu predsedavala je i veću koje je sudilo optuženima za ratne zločine.
Mesarović je, kako se navodi, postupala u najtežim i najsloženijim predmetima kao član veća, a u nekim predmetima i kao predsednik veća.
U Vrhovnom sudu Srbije raspoređena je u Veće za ratne zločine, kao član veća.
Na funkciju vršioca dužnosti predsednika Vrhovnog suda postavljena je 9. marta 2009. godine, a od aprila je predsednica Visokog saveta sudstva.
Rođena je 1950. godine. Pravni fakultet u Beogradu završila je 1974. godine, a pravosudni ispit položila je 1979. godine.
Visoki savet sudstva, koji je Mesarevićevu predložio za predsednika Vrhovnog kasacionog suda, istakao je da je ona radom dokazala stručnost, nepristrasnost u postupanju i visoke moralne kvalitete.
Miljko Radisavljević je prvi put na mesto specijalnog tužioca za borbu protiv organizovanog kriminala imenovan odlukom Visokog saveta pravosuđa 24.jula 2007. godine.
Radisavljević se profesionalno istakao radeći na razotkrivanju "Jotkine grupe", koja je pred Specijalnim sudom u Beogradu osuđena na dugogodišnje zatvorske kazne zbog zločinačkog udruživanja, više iznuda I otmica na području Kruševca.
U pravosuđu radi 25 godina i prošao je sve instance u kruševačkom opštinskom i okružnom tužilaštvu.
Rođen je u Varvarinu 1959. godine, a karijeru je započeo u rodnom mestu, gde je bio zamenik opštinskog tužioca.
Na mesto specijalnog tužioca za borbu protiv organizovanog kriminala Radisavljević je došao iz Okružnog tužilaštva u Kruševcu, gde je obavljao funkciju zamenika Okružnog tužioca.
Zagorka Dolovac je na mesto v.d. okružnog javnog tužioca postavljena 12. septembra 2007. godine, odlukom v.d. republičkog javnog tužioca Slobodana Radovanovića, a pre toga je bila zamenik javnog tužioca u Novom Sadu.
Rođena je 1966. godine u Novom Sadu, gde je i diplomirala na Pravnom fakultetu u 1989. godine i ubrzo postala zamenica opštinskog tužioca.
Nekoliko godina kasnije izabrana za zamenika novosadskog okružnog tužioca.
Tokom 2004. godine, kada je obavljen reizbor tužilaca, Dolovac nije bila izabrana, kao ni još nekoliko njenih kolega iz novosadskog tužilaštva.
Bivši ministar pravde Zoran Stojković tada je izjavio da je prilikom reizbora tužilaca napravljeno nekoliko propusta, a Novi Sad je naveo kao primer.
Dolovac je posle nekoliko meseci izabrana za zamenika okružnog javnog tužioca.
Radila je na slučajevima iz oblasti privrednog i klasičnog kriminala, a, između ostalog, zastupala je optužnicu protiv Jovana Kneževića iz Beočina kome je na teret bilo stavljeno ubistvo Ivana Babnika, Jovana Jovića i njegove ćerke Anje Jović.
Zbog trostrukog zločina, Knežević je osuđen na 40 godina zatvora.
Vladimir Vukčević je rođen 29. januara 1950. godine u Beogradu, gde je diplomirao na Pravnom fakultetu, a pravosudni ispit položio je 1976. godine.
Za zamenika javnog tužioca u Prvom opštinskom javnom tužilaštvu u Beogradu izabran je aprila 1978. godine, za zamenika Okružnog javnog tužioca u Beogradu 1994.godine, a za zamenika republičkog javnog tužioca 2002. godine.
Sa mesta prvog zamenika Okružnog javnog tužioca i šefa krivičnog odeljenja u Republičkom javnom tužilaštvu.
U julu 2003. godine Skupština Srbije izabrala ga je za tužioca za ratne zločine.
Skupština Srbije izabrala je i apelacione tužioce u Beogradu, Kragujevcu i Nišu, kao i tužioce koji će voditi osnovna tužilaštva na teritoriji Srbije, čime je završena peta sednica jesenjeg zasedanja.
Za Apelacionog javnog tužioca u Beogradu izabran je dosadašnji zamenik Republičkog javnog tužioca Nenad Ukropina.
Za Apelacionog tužioca u Kragujevcu izabran je dosadašnji šef Narodne kancelarije predsednika opštine Prokuplje Nebojša Budić, a u Nišu zamenik republičkog javnog tužioca Krsman Ilić.
(Tanjug)
Prva predsednica Vrhovnog kasacionog suda u Srbiji postala je Nata Mesarević, a Miljko Radisavljević ponovo je izabran za specijalnog tužioca za borbu protiv organizovanog kriminala.
Skupština je ponovo dala poverenje Vladimiru Vukčeviću na mestu republičkog tužioca za ratne zločine, ali je dosadašnji republički javni tužilac Slobodan Radovanović ostao bez posla, pa je na njegovo mesto izabrana Zagorka Dolovac, koja je do večeras vršila dužnost okružnog javnog tužioca u Beogradu.
Za Natu Mesarović, koja je do sada obavljala dužnost predsednika Vrhovnog suda Srbije, glasali su poslanici vladajuće većine i opozicione Liberalno-demokratske partije, dok poslanici drugih opozicionih stranaka nisu glasali.
U dugoj sudskoj karijeri, Mesarović je, između ostalog, bila stručni saradnik u Privrednom sudu u Beogradu, gradski sudija za prekršaje, sudija Četvrtog opštinskog suda u Beogradu, sudija Okružnog suda, a za sudiju Vrhovnog suda Srbije izabrana je 2003. godine.
Mesarović je predsedavala sudskom veću Posebnog odeljenja za organizovani kriminal Okružnog suda u Beogradu koje je u maju 2007. godine izreklo presudu optuženima za ubistvo premijera Zorana Đinđića.
Ona je iz Vrhovnog suda bila delegirana u tročlano veće koje je vodilo "suđenje veka". Bila je član veća do septembra 2006. godine, kada je dotadašnji predsedavajući Marko Kljajević zatražio razrešenje.
Sudija Mesarović je od tada, do maja 2007. godine, vodila proces i izrekla presudu kojom su dvojica prvooptuženih za ubistvo Đinđića osuđeni na kazne po 40 godina zatvora.
Pre nego što je izabrana za sudiju Vrhovnog suda Srbije, ona je nekoliko godina sudila u prvom stepenu krivice Okružnog suda u Beogradu.
U Okružnom sudu u Beogradu predsedavala je i veću koje je sudilo optuženima za ratne zločine.
Mesarović je, kako se navodi, postupala u najtežim i najsloženijim predmetima kao član veća, a u nekim predmetima i kao predsednik veća.
U Vrhovnom sudu Srbije raspoređena je u Veće za ratne zločine, kao član veća.
Na funkciju vršioca dužnosti predsednika Vrhovnog suda postavljena je 9. marta 2009. godine, a od aprila je predsednica Visokog saveta sudstva.
Rođena je 1950. godine. Pravni fakultet u Beogradu završila je 1974. godine, a pravosudni ispit položila je 1979. godine.
Visoki savet sudstva, koji je Mesarevićevu predložio za predsednika Vrhovnog kasacionog suda, istakao je da je ona radom dokazala stručnost, nepristrasnost u postupanju i visoke moralne kvalitete.
Miljko Radisavljević je prvi put na mesto specijalnog tužioca za borbu protiv organizovanog kriminala imenovan odlukom Visokog saveta pravosuđa 24.jula 2007. godine.
Radisavljević se profesionalno istakao radeći na razotkrivanju "Jotkine grupe", koja je pred Specijalnim sudom u Beogradu osuđena na dugogodišnje zatvorske kazne zbog zločinačkog udruživanja, više iznuda I otmica na području Kruševca.
U pravosuđu radi 25 godina i prošao je sve instance u kruševačkom opštinskom i okružnom tužilaštvu.
Rođen je u Varvarinu 1959. godine, a karijeru je započeo u rodnom mestu, gde je bio zamenik opštinskog tužioca.
Na mesto specijalnog tužioca za borbu protiv organizovanog kriminala Radisavljević je došao iz Okružnog tužilaštva u Kruševcu, gde je obavljao funkciju zamenika Okružnog tužioca.
Zagorka Dolovac je na mesto v.d. okružnog javnog tužioca postavljena 12. septembra 2007. godine, odlukom v.d. republičkog javnog tužioca Slobodana Radovanovića, a pre toga je bila zamenik javnog tužioca u Novom Sadu.
Rođena je 1966. godine u Novom Sadu, gde je i diplomirala na Pravnom fakultetu u 1989. godine i ubrzo postala zamenica opštinskog tužioca.
Nekoliko godina kasnije izabrana za zamenika novosadskog okružnog tužioca.
Tokom 2004. godine, kada je obavljen reizbor tužilaca, Dolovac nije bila izabrana, kao ni još nekoliko njenih kolega iz novosadskog tužilaštva.
Bivši ministar pravde Zoran Stojković tada je izjavio da je prilikom reizbora tužilaca napravljeno nekoliko propusta, a Novi Sad je naveo kao primer.
Dolovac je posle nekoliko meseci izabrana za zamenika okružnog javnog tužioca.
Radila je na slučajevima iz oblasti privrednog i klasičnog kriminala, a, između ostalog, zastupala je optužnicu protiv Jovana Kneževića iz Beočina kome je na teret bilo stavljeno ubistvo Ivana Babnika, Jovana Jovića i njegove ćerke Anje Jović.
Zbog trostrukog zločina, Knežević je osuđen na 40 godina zatvora.
Vladimir Vukčević je rođen 29. januara 1950. godine u Beogradu, gde je diplomirao na Pravnom fakultetu, a pravosudni ispit položio je 1976. godine.
Za zamenika javnog tužioca u Prvom opštinskom javnom tužilaštvu u Beogradu izabran je aprila 1978. godine, za zamenika Okružnog javnog tužioca u Beogradu 1994.godine, a za zamenika republičkog javnog tužioca 2002. godine.
Sa mesta prvog zamenika Okružnog javnog tužioca i šefa krivičnog odeljenja u Republičkom javnom tužilaštvu.
U julu 2003. godine Skupština Srbije izabrala ga je za tužioca za ratne zločine.
Skupština Srbije izabrala je i apelacione tužioce u Beogradu, Kragujevcu i Nišu, kao i tužioce koji će voditi osnovna tužilaštva na teritoriji Srbije, čime je završena peta sednica jesenjeg zasedanja.
Za Apelacionog javnog tužioca u Beogradu izabran je dosadašnji zamenik Republičkog javnog tužioca Nenad Ukropina.
Za Apelacionog tužioca u Kragujevcu izabran je dosadašnji šef Narodne kancelarije predsednika opštine Prokuplje Nebojša Budić, a u Nišu zamenik republičkog javnog tužioca Krsman Ilić.
(Tanjug)
Pridruži se MONDO zajednici.