Nekada konjsko, danas Malo Ratno Ostrvo: Celo prekriveno vegetacijom, na njegovom pesku nikao Novi Beograd

Ova dunavska ada nastala je, isto kao i Veliko ratno ostrvo, taloženjem peska, granja i šljunka koje je reka nanela.

Malo ostrvo je bilo stabilnije od Velikog, na njemu su živeli konji beogradskih trgovaca i posednika koji nisu imali uslove da ih drže na svojim imanjima, a i za životinje je ovo bila bolja opcija zbog izobilja hrane i vode. Na ostrvu su se kretale slobodno, što je takođe, bila jedna od prednosti.

Naziv Ratno ostrvo duguje istoriji. Ono je bilo strateška tačka sa koje je Beograd i napadan i branjen.

Bilo je poznato kao Konjsko ostrvo, da bi naziv Ratno dobilo tokom Balkanskih ratova, kada su počeli da ga koriste srpski vojnici, a prema nekim izvorima Austrougarima u Prvom svetskom ratu je služio kao baza između leve i desne obale reke.

Prednost Malog ostrva je bila i ta što je ređe bilo poplavljeno od njegovog kako su ga neki zvali „pobratima", Velikog.

Kad je počela izgradnja Novog Beograda, na mestu današnjih blokova su se nalazile močvare, a pesak sa ostrva se koristio za njihovo pokrivanje i punjenje, da bi se stvorilo stabilno zemljište.

Celo je prekriveno vegetacijom, a zajedno sa Velikim ratnim ostrvom je zaštićeno kao prirodno dobro.

Zona zaštite prirode (režim I stepena) ima karakter specijalnog rezervata prirode i obuhvata Malo ratno ostrvo u celini.

Od samog centra Beograda udaljeno je samo dva kilometra vazdušnom linijom, a vidi se sa različitih gradskih lokacija, Zemunskog keja, platoa kod Pobednika, šetališta na Dunavskom keju na Dorćolu, kao i sa vidikovca na Gardoš kuli.

Ipak, najlepši utisak se stiče kad se krstari rekama, tada se pruža pogled na ovu prirodnu oazu između dva urbana jezgra prestonice, koja je sačuvana i kao takva predstavlja simbol Beograda.