Odmah nakon demokratskih promena 5. oktobra 2000. godine i pada režima Slobodana Miloševića, tadašnji predsednik Milan Milutinović raspisao je za 23. decembra parlamentarne izbore.
Na tim izborima ubedljivu pobedu odneo je DOS (Demokratska opozicija Srbije), čiji je kandidat Vojislav Koštunica prethodno pobedio na predsedničkim izborima, čije rezultate nije priznao kandidat Socijalističke partije Srbije Slobodan Milošević, što je doveo do višednevnih protesta i 5. oktobra.
DOS je tada činila koalicija 18 stranaka, a najpoznatije među njima su Demokratska stranka, Demokratska stranka Srbije, G17 +, Socijaldemokratska unija, Demohrišćanska stranka Srbije, Građanski savez Srbije, Savez vojvođanskih Mađara i drugi).
Vlada Zorana Đinđića imala je 19 ministara i sedam potpredsednika.
Ta vlada u Srbiji ostala je upamćena kao tranziciona vlada, kada se započinje sa procesima ne samo demokratizacije, već i ekonomske tranzicije.
Vlada premijera Đinđića završena je na najbrutalniji način, 12. marta 2003. godine, premijer je ubijen na stepenicama Vlade.
Za ubistvo premijera optužena je kriminalna grupa Zemunski klan, pod vođstvom Milorada Ulemeka Legije, odnosno bivšim pripadnicima "Crvenih beretki".
Čelnici JSO i Zemunskog klana Milorad Ulemek Legija i Zvezdan Jovanović osuženi su na maksimalne zatvorske kazne u trajanju od 40 godina. Politička pozadina ubistva niakda nije otkrivena.
Zoran Đinđić bio je dobitnik nagrade "Bambi" za 2000. u oblasti politike i nagrade Fondacije "Polak" za 2002. za doprinos razvoju demokratije u Srbiji.
Nakon ubistva Đinđića, Zoran Živković je izabran za predsednika Vlade.
Među ministrima u Vladi Zorana Đinđića bili su Momčilo Perišić, Božidar Đelić, Dušan Mihajlović, Žarko Korać, Nebojša Čović, Vladimir Batić, Kori Udovički, Rodoljub Šabić, Branislav Lečić, Tomica Milosavljević, Dragan Veselinov i drugi.