U noći između 31. oktobra i 1. novembra 1944. Sremska Mitrovica je bila veliko bojište, gde su oslobodilačke snage potiskivale ustaše i naciste ulicu i po ulicu i oslobađali kuću po kuću u ovom gradu, a popis nakon ove operacije pokazao je da je grad izgubio polovinu stanovništa. Konačno u zoru 1. novembra Sremska Mitrovica, koja je u Drugom svetskom ratu mnogo propatila, bila je oslobođena. Zato je i ove godine, gradonačelnica Sremske Mitrovice sa članovima tima položila cveće na spomen-obeležja ovog događaja u čast oslobodilaca i nevino palih u oba svetska rata, jer je ovaj grad u Velikom ratu oslobođen 5. novembra.
“Skoro svaki deo grada je nemi svedok događaja iz naše prošlosti. Skoro da nije bilo rata u Evropi, a da se nije odrazio i na naš grad i zemlju. Istorija je ta od koje treba da učimo na koji način treba da stvaramo budućnost. Cveće polažemo ovde na spomeniku kod Železničke stanice, jer se baš ovde desila najteža i odlučujuća borba, čiji je ishod bio sloboda za Sremsku Mitrovicu. Položićemo cveće i na Spomen-groblju gde su ostale pohranjene žrtve terora iz Drugog svetskog rata, kao i na Pravoslavnom groblju u čast oslobođenja našeg grada i u Prvom svetskom ratu, koje se desilo 5. novembra 1918. godine”, rekla je gradonačelnica Svetlana Milovanović.
Gotovo svi važni događaji za Sremsku Mitrovicu desili su se u novembru, od oslobođenja, preko dobijanja statusa grada i izbora prvog gradonačelnika Ćire Milekića, dobijanja pečata i gradske slave Svetog Dimitrija. Zanimljivo, prva obnovljena zgrada, koja je iz pepela podignuta, u celoj tadašnjoj Jugoslaviji, jeste sremskomitrovačka Železnička stanica ispred koje je podignut Spomenik slobode. Ovaj kompleks sa pripadajućim platoom rekonstruisan je 2019. povodom 75 godina od oslobođenja, a bivši gradonačelnik Branislav Nedimović, tom prilikom je istakao:
“Ovaj naš grad, prelep, najlepši, vekovima je išao iz ruke u ruku, otimali su se oko njega, žudeli za njim, palili ga, osvajali ga, uništavali i nekad do temelja spaljivali. To je naš usud, da živimo na sred puta. Gotovo da nema par decenija u nizu da neka vojska ovde nije bila. Zamislite stotine hiljada građana Sirmijuma, da bi 1720. godine nakon požarevačkog mira Mitrovica imala svega par stotina stanovnika, ali svaki put je imala snagu da se podigne i uzdigne i da broj stanovnika, 50 godina nakon rata, poraste osam puta. Svi mi treba da se pogledamo među sobom i da budemo svesni mira u kome živimo. Smrt fašizmu - sloboda narodu!”, rekao je Nedimović tom prilikom.