Bivši francuski premijer Dominik de Vilpen optužen je za zaveru protiv bivšeg ministra unutrašnjih poslova, a danas predsednika republike Nikole Sarkozija, u aferi Klirstrim, saopštio je Vilpenov advokat u Parizu.
Bivši francuski premijer Dominik de Vilpen optužen je za zaveru protiv bivšeg ministra unutrašnjih poslova, a danas predsednika republike Nikole Sarkozija, u aferi Klirstrim, saopštio je Vilpenov advokat u Parizu.
Vilpen, koji je oko sat vremena proveo na saslušanju kod istražnog sudije, odbio je da odgovori na pitanja o slučaju koji datira od 2004. godine, u želji da dobije status materijalnog svedoka koji mu omogućava da ima uvid u čitav slučaj. Za razliku od običnog svedoka, što je Vilpen dosad bio u ovom slučaju, status materijalnog svedoka podrazumeva i optužbu za učešće u pomenutim dogadjajima.
Po izlasku sa saslušanja, Vilpen je saopštio medijima da ni u jednom trenutku nije učestvovao u bilo kakvoj političkoj manipulaciji.
Odluku da predje u status materijalnog svedoka Vilpen je najavio početkom jula, odmah pošto su u javnost izašli novi dokazi u istrazi, odnosno pošto su rekonstruisane beleške iz kompjutera Filipa Rondoa, iskusnog obaveštajca koji je pod Vilpenovim nalogom vodio istragu o listama s tajnim računima francuskih političara u švajcarskoj banci Klirstrim.
U Rondoovim beleškama navodi se da je bivši premijer po Širakovom nalogu dao instrukcije da liste, koje su se kasnije pokazale lažnim, budu predate sudijama i da se tako ukaže prstom na Sarkozija.
Vilpen, tada premijer, tvrdi da je reagovao u interesu države, proveravajući jednostavno istinitost optužbi prema kojima je jedan broj visokih francuskih političara, medju kojima i Sarkozi, imao tajne račune u Klirstrimu - a sve je u vezi sa ilegalnom prodajom francuskih fregata Tajvanu početkom devedesetih.
Vilpen, koga je Širak prozvao svojim najboljim komandatom, bio je od 1995. do 2002. godine generalni sekretar Jelisejske palate, da bi potom stupio na mesto ministra spoljnih poslova. Na tom položaju je zablistao na medjunarodnoj sceni, kada je februara 2003. godine održao čuveni govor u UN u kojem je osudio anglo-američki napad na Irak.
Diplomata od dugogodišnje karijere, Vilpen je potom stupio na mesto ministra unutrašnjih poslova (2004) da bi godinu dana kasnije zamenio Žana Pjera Rafarena na mestu premijera, nakon neuspeha referenduma o evropskom ustavu.
U to vreme postaje otvoren protivnik Sarkozija, nazvavši ga patuljkom (Sarkozi doista jeste niskog rasta), baš u vreme kada je on sve odlučnije krčio put unutar vladajuće partije UMP ka karijeri predsednika republike.
Afera Klirstrim, u kojoj je optužen da je, uz Širakov nalog, želeo da ukloni sadašnjeg šefa države sa političke scene, označava verovatno kraj Vilpenove političke karijere. Od trenutka kada je slučaj otvoren, u proleće 2006. godine, Vilpen je poricao optužbe i tvrdio da se radi o glasinama i klevetama.
Vilpen je potpuno nestao sa političke scene otkako je (u maju) njegov ljuti rival postao šef države - dogadjaj posle kojeg je Vilpen, posle 23 meseca, napustio položaj premijera.
Rodjen u Maroku 1953. godine, Vilpen je veći deo mladosti proveo u Venecueli. Poznat po književnim ambicijama, Vilpen je autor više knjiga. Neke od tih knjiga su posvećene Napoleonu, medju kojima i Sto dana, ili duh žrtvovanja.
(Tanjug)
Vilpen, koji je oko sat vremena proveo na saslušanju kod istražnog sudije, odbio je da odgovori na pitanja o slučaju koji datira od 2004. godine, u želji da dobije status materijalnog svedoka koji mu omogućava da ima uvid u čitav slučaj. Za razliku od običnog svedoka, što je Vilpen dosad bio u ovom slučaju, status materijalnog svedoka podrazumeva i optužbu za učešće u pomenutim dogadjajima.
Po izlasku sa saslušanja, Vilpen je saopštio medijima da ni u jednom trenutku nije učestvovao u bilo kakvoj političkoj manipulaciji.
Odluku da predje u status materijalnog svedoka Vilpen je najavio početkom jula, odmah pošto su u javnost izašli novi dokazi u istrazi, odnosno pošto su rekonstruisane beleške iz kompjutera Filipa Rondoa, iskusnog obaveštajca koji je pod Vilpenovim nalogom vodio istragu o listama s tajnim računima francuskih političara u švajcarskoj banci Klirstrim.
U Rondoovim beleškama navodi se da je bivši premijer po Širakovom nalogu dao instrukcije da liste, koje su se kasnije pokazale lažnim, budu predate sudijama i da se tako ukaže prstom na Sarkozija.
Vilpen, tada premijer, tvrdi da je reagovao u interesu države, proveravajući jednostavno istinitost optužbi prema kojima je jedan broj visokih francuskih političara, medju kojima i Sarkozi, imao tajne račune u Klirstrimu - a sve je u vezi sa ilegalnom prodajom francuskih fregata Tajvanu početkom devedesetih.
Treći francuski premijer pred sudom
Vilpen (53) je treći francuski premijer u novijoj istoriji koji je pred sudom, nakon Alena Žipea, premijera od 1995-1997, osudjenog u aferi ilegalnog finansiranja Širakove tadašnje partije, Edit Kresona, premijera od 1991-1992. godine, osudjene od Evropskog suda pravde zato što je zaposlila prijateljicu zubarku u svom kabinetu i Lorana Fabijusa, premijera od 1984-1986. godine, koji je 1999. godine oslobodjen optužbe u aferi o krvi zatrovanoj virusom side u francuskim bolnicama.Vilpen, koga je Širak prozvao svojim najboljim komandatom, bio je od 1995. do 2002. godine generalni sekretar Jelisejske palate, da bi potom stupio na mesto ministra spoljnih poslova. Na tom položaju je zablistao na medjunarodnoj sceni, kada je februara 2003. godine održao čuveni govor u UN u kojem je osudio anglo-američki napad na Irak.
Diplomata od dugogodišnje karijere, Vilpen je potom stupio na mesto ministra unutrašnjih poslova (2004) da bi godinu dana kasnije zamenio Žana Pjera Rafarena na mestu premijera, nakon neuspeha referenduma o evropskom ustavu.
U to vreme postaje otvoren protivnik Sarkozija, nazvavši ga patuljkom (Sarkozi doista jeste niskog rasta), baš u vreme kada je on sve odlučnije krčio put unutar vladajuće partije UMP ka karijeri predsednika republike.
Afera Klirstrim, u kojoj je optužen da je, uz Širakov nalog, želeo da ukloni sadašnjeg šefa države sa političke scene, označava verovatno kraj Vilpenove političke karijere. Od trenutka kada je slučaj otvoren, u proleće 2006. godine, Vilpen je poricao optužbe i tvrdio da se radi o glasinama i klevetama.
Vilpen je potpuno nestao sa političke scene otkako je (u maju) njegov ljuti rival postao šef države - dogadjaj posle kojeg je Vilpen, posle 23 meseca, napustio položaj premijera.
Rodjen u Maroku 1953. godine, Vilpen je veći deo mladosti proveo u Venecueli. Poznat po književnim ambicijama, Vilpen je autor više knjiga. Neke od tih knjiga su posvećene Napoleonu, medju kojima i Sto dana, ili duh žrtvovanja.
(Tanjug)
