Najopasniji virus na svetu je marburg virus. On je ime dobio po malom i idiličnom nemačkom gradu u kom su braća Grim sakupljala ideje za svoje bajke. Virus je tamo prvi put identifikovan 1967. godine, kada su zaposleni u jednoj laboratoriji zaraženi preko zelenih majmuna iz Ugande. Od marburške groznice je tada stradalo sedmoro ljudi. Virus Marburg izaziva hemoragična oboljenja i, kao i u slučaju ebole, prouzrokuje konvulzije i krvarenja sluzokože, kože i organa. Stopa smrtnosti kod inficiranih osoba je 90 odsto.

Kada je reč o virusu ebole, postoji pet vrsta ovog virusa, a svaka od njih je dobila ime po nekoj državi ili regiji u Africi: Zair, Sudan, Reston, Tai Forest, Bundibugio. Zairska ebola je najsmrtonosnija. Ona izaziva smrtnost u 90 odsto slučajeva, a širi se u Gvineji, Sijera Leoneu, Liberiji i šire. Naučnici kažu da su zairsku ebolu u gradove najverovatnije donele leteće lisice - vrsta slepih miševa koji se hrane voćem.

Hanta virus prouzrokuje različite vrste bolesti. Dobio je ime po reci između Severne i Južne Koreje, gde su se američki vojnici zarazili hanta virusom tokom Korejskog rata 1950. godine. Ovaj virus prouzrokuje plućna oboljenja, temperaturu i insuficijenciju bubrega.

Različite vrste ptičjih bolesti obično izazivaju paniku - što je možda i opravdano, jer je stopa smrtnosti u ovim slučajevima 70 odsto. Ali je rizik od dobijanja H5N1 virusa, koji je jedan od najpoznatijih, zapravo vrlo mali. Ovim virusom se možete zaraziti jedino putem direktnog kontakta sa živinom, što objašnjava zbog čega je najviše slučajeva evidentirano u Aziji, gde ljudi često žive u neposrednoj blizini kokošaka.

Medicinska sestra u Nigeriji je bila prva osoba koja se inficirala lasa virusom. Ovaj virus prenose glodari, a njegova pojava može biti vrlo endemskog karaktera, što znači da se virus javlja u određenom regionu, na primer u zapadnoj Africi, i može da se aktivira u bilo kom trenutku. Naučnici tvrde da 15 odsto glodara u zapadnoj Africi nose lasa virus.

Virus junin prouzrokuje argentinsku hemoragičnu groznicu. Ljudi koji su zaraženi ovim virusom pate od zapaljenja tkiva, kožnih krvarenja i sepse. Međutim, problem je u tome što su ovi simptomi toliko česti, da je bolest teško dijagnostikovati u prvi mah, piše "Dojče vele".

Viralna hemoragična groznica Krim-Kongo prenosi se preko krpelja. Po brzini napredovanja je slična eboli i marburgu. Tokom prvih nekoliko dana infekcije pojavljuju se igličasta krvarenja na licu, u ustima i ždrelu.

Virus mačupo prouzrokuje bolivijsku hemoragičnu groznicu. Takođe je poznat i kao crni tifus. Infekcija izaziva visoku temperaturu, praćenu obilnim krvarenjima. Napreduje slično kao i virus junin. Može se preneti sa čoveka na čoveka, ali su i glodari često nosioci zaraze.

Naučnici su otkrili i virus šume Kiasanur (KFD), koji je prvi put identifikovan u šumama na jugozapadnoj obali Indije 1955. godine. Prenosi se preko krpelja, ali naučnici kažu da je teško definisati ko su tačno nosioci ovog virusa. Pojedini tvrde da to mogu biti pacovi, ptice i veprovi. Zaraženi ovim virusom pate od visokih temperatura, jakih glavobolja i bola u mišićima koji prouzrokuje krvarenja.

Denga groznica, poznata i kao kostolomna groznica, je tropska bolest od koje postoji stalna pretnja. Ukoliko planirate godišnji odmor u tropskim predelima, obavezno se informišite o ovom virusu. Njega prenose komarci, a godišnje se na popularnim destinacijama, kao što su Tajland i Indija, ovim virusom zarazi od 50 do 100 miliona ljudi. Ipak, najugroženiji su svakako onih dve milijarde ljudi koji žive u oblastima u kojima obitava ovaj virus.