Hrvatski fudbaler Luka Modrić, kapiten reprezentacije koja igra drugo polufinale Mundijala u nizu, ima srpsko poreklo i rođaka koji je bio major u ratu na prostoru bivše Jugoslavije!
Na Svetskom prvenstvu u Kataru reprezentacija Hrvatske ponovo će igrati polufinale - drugi put u nizu! Večeras od 20 časova će snage odmeriti sa Argentinom, a samo dva meča dele ih od titule svetskog šampiona i veličanstvenog oproštaja Luke Modrića (37) od dresa nacionalnog tima. Širom sveta će se pričati o njegovim impresivnim partijama na zalasku karijere, dok će na Balkanu kao jedna od tema biti i njegovo poreklo.
Kapiten reprezentacije Hrvatske, i rekorder po broju nastupa za "vatrene", inače je iz mešovitog braka. Mnogima je nepoznata činjenica da je Luka Modrić po očevoj strani Hrvat - dok je njegova majka Srpkinja.
Uz to treba napomenuti i da su članovi njegove familije sa majčine strane stradali u Drugom svetskom ratu, kao i da je jedan od zapovednika vojske Republike Srpske Krajine bio njegov blizak rođak. To je deo porodične istorije koju Luka Modrić u intervjuima i ne pominje tako često.
Luka je iz mešovitog braka
Poslednjih godina mnogo se priča i piše o poreklu Luke Modrića, najboljeg hrvatskog fudbalera svih vremena i jednom od najboljih igrača današnjice. Maestralni vezista madridskog Reala i kapiten reprezentacije Hrvatske već godinama nosi dres nacionalnog tima, ali on ima i srpsko poreklo. Lukina majka Radojka je Srpkinja iz sela Kruševo nadomak Obrovca. Ovo naselje, pretežno naseljeno Hrvatima, trenutno broji oko 1.100 ljudi, a Dopuđi su od davnina bili jedina srpska familija u njemu. Po popisu iz 1991. u mestu je živelo 107 Srba.
Sa druge strane loze Modrić je poreklom iz sela Zaton Obrovački, a Luka je do šeste godine živeo u rodnom mestu svog oca Stipeta. Zbog rata na prostoru današnje Hrvatske porodica se 1991. godine seli u Zadar, gde je Luka odrastao i napravio prve fudbalske korake.
Njegov talenat u ekipi Zadra brzo je primetio Dinamo koji ga je već sa 15 godina odveo u Zagreb. Od 2001. godine Modrić je član reprezentativnih selekcija Hrvatske, a polovično srpsko poreklo posebno je isplivalo u centar pažnje kada je slavio najveći uspeh u dresu reprezentacije.
Posle Svetskog prvenstva u Rusiji gde su Hrvati igrali finale, Luka Modrić je na dočeku u rodnoj zemlji pevao uz kontroverznog Marka Perkovića Tompsona, muzičara koji veliča ustaški pokret, Nezavisnu državu Hrvatsku i genocid nad Srbima koji je sproveden tokom Drugog svetskog rata. Njih dvojica su, uz još nekoliko fudbalera i selektora Zlatka Dalića, bili centralne figure proslave nakon poraza od Francuske u finalu Mundijala.
Dopuđi stradali u Jasenovcu
Proslava uz čoveka koji veliča ustaški pokret nikada nije prikladna, a posebno je zabrinjavajuće kada se ima u vidu da su navodno članovi Lukine familije stradali u logoru Jasenovac. Po podacima iz ovog logora, najmanje tri osobe sa prezimenom Dopuđ iz mesta Kruševo izgubile su život u zloglasnom logoru. Na spisku žrtava nalaze se Anica, Simica i Božo Dopuđ, a pretpostavlja se da žrtava ima još pošto dokumentacija o svim zločinima nije potpuna.
Takođe, pojedini izvori iz Hrvatske navodili su prethodnih godina da je tokom građanskog rata na prostoru bivše Jugoslavije do temelja spaljena porodična kuća Lukine majke. U jednom od napada u okolini Zadra, hrvatski vojnici uništavali su imovinu Srba i u selu Kruševo, gde je samo familija Dopuđ bila srpska. Nakon početka rata na prostoru današnje Hrvatske Luka Modrić i njegova porodica već su živeli u Zadru koji nije bio deo Republike Srpske Krajine. Sa druge strane, na teritoriji koju su Srbi proglasili za svoju držvu ratovao je njegov bliski rođak.
Ko je bio Jovo Dopuđ?
U pričama o srpskom poreklu Luke Modrića najčešće se kao njegov rođak pominje Jovo Dopuđ. Nekadašnji jugoslovenski i srpski ratni oficir, komandant 4. lake brigade 7. severnodalmatinskog korpusa Srpske vojske Krajine blizak je rođak Radojke Dopuđ, Lukine majke. On je svojevremeno bio major u vojsci Republike Srpske Krajine, a na svoj zahtev demobilisan je 1993. godine, nakon operacije "Maslenica". Pod ovim kodnim nazivom vodi se hrvatsko kršenje demarkacione linije koju je postavio UNPROFOR i napad na srpska sela u predelu Maslenice, Velebita i na pravcu Obrovac - Gračac.
Samo tokom ovog napada iz svojih domova proterano je preko 10.000 Srba, a preko 500 je izgubilo živote u udarima hrvatskih jedinica. Situacija na frontu bila je katastrofalna za jedinice Republike Srpske Krajine, pa su kao pomoć na ovaj deo teritorije stigle i pojedine jedinice iz Republike Srpske. "Vukovi sa Vučjaka" predvođeni komandantom Veljkom Milankovićem koji je od posledica ranjavanja izgubio život i "Srpska dobrovoljačka garda" Željka Ražnatovića Arkana bile su najveća pomoć srpskom stanovništvu. Tog perioda seća se i Mihajlo Ulemek, jedan od Arkanovih saradnika sa frontova tokom devedesetih godina prethodnog veka.
"Ja sam u Kninu saznao da je ustvari taj Jovo Dopuđ(a) koji je bio komandir obrovačke brigade, rezervni oficir, major po činu... Njega je komandant korpusa, pukovnik Đilas, nazvao i rekao da raspusti brigadu 20. januara 1993. godine. I on to odbije uz obrazloženje da ne sme bez papira. Ovaj mu za sat vremena pošalje papir sa pečatom, koji je kasnije meni dao, na kojem piše da se naređuje majoru Jovi Dopuđi raspuštanje obrovačke brigade. On je išao na to da će Jovo pijan raspustiti brigadu i baciti taj papir. Jovo je inače iz sela Kruševa gde su samo Dopuđi bili Srbi, a svi ostali Hrvati. Ovaj je raspustio brigadu koja broji 1.100 ljudi! Nemoj me sad držati za reč da li je 21. ili 22, imam to sve zapisano negde... On je u pet sati popodne raspustio brigadu, u 06:15 je već bio napad na Maslenicu! Onda smo mi došli, vraćali smo te teritorije, ostali smo tamo par meseci, pa je ispao konflikt između Martića i Željka jer sam ja dobio papir o raspuštanju brigade. Ja sam tražio sastanak u Obrovcu, gde je došao i Arkan i (Milan) Martić, koji se izlanuo i rekao 'Neće meni beogradski kriminalci voditi rat'. Željko je uzeo pištolj i nabio mu u usta uz 'Pi*ko policijska, nećeš ni ti voditi rat nego ćeš ići da vidiš ko vozi bicikl bez svetla umesto što mi tu glumiš ministra'. Ispao je taj konflikt i na kraju se sve završilo tako što je Željko ubijen, a ovom (Martiću) nabili 35 godina zatvora. Uglavnom, je*ali su nam mater", zaključio je Mihajlo Ulemek u gostovanju za kanal "Balkan Info".
Ujak Luke Modrića Jovo Dopuđ doselio se u Srbiju nakon pada Republike Srpske Krajine i ostatak života proveo je u Beogradu. Preminuo je 2017. u 70. godini, a sahranjen je na groblju Orlovača. Tokom suđenja u Hagu bio je svedok u postupku protiv hrvatskog generala Gotovine. Dopuđ je svedočio kako je Ante Gotovina izdao naređenje o granatiranju civilnih objekata poput doma zdravlja, gradske kafane, autobuske stanice i doma kulture, što je za posledicu imalo progon Srba iz Republike Srpske Krajine.