Veliki srpski košarkaš Radivoj Korać (1938-1969), jedan od najvećih u istoriji jugoslovenske i evropske košarke, primljen je u Kuću slavnih u Springfildu. Njegov prijem u društvo najboljih u istoriji igre pod obručima ozvaničen je u ponedeljak uveče i biće deo "Klase 2022".
U istoj klasi su i nekadašnji NBA plejmejker Tim Hardevej, argentinski velikan Emanuel Manu Đinobili, čuveni treneri Džordž Karl i Del Heris, as Atlanta Houksa iz šezdesetih i sedamdesetih Lu Hadson i drugi...
Pogibija kod Sarajeva zaustavila je životni i igrački put slavnog "Žućka" i to u naponu snage. Bio je tri puta član najboljeg tima Evrope, na utakmici Kupa šampiona za svoj OKK Beograd ubacio je 99 poena i umalo srušio rekord Vilta Čejmberlejna (od 100 poena), a bio je i najbolji strelac jugoslovenske lige čak sedam godina u nizu. Prosečno je postizao po 32,7 poena!
Poznat po svom karakterističnom izvođenju slobodnih bacanja, sa dve ruke, odozdo, Korać je privlačio pažnju i po tom detalju, iako je bio mnogo više od košarkaša. Urbana je legenda da je doneo prvu ploču Bitlsa u Beograd, studirao je na Elektrotehničkom fakultetu Univerziteta u Beogradu, a poginuo je u junu 1969. kod Sarajeva, posle utakmice reprezentacije SFR Jugoslavije i selekcije Bosne i Hercegovine. Bio je prvi sportista sahranjen u Aleji velikana na Novom groblju u Beogradu i o njegovom životu snimljeno je nekoliko filmova.
U njegovu čast, međunarodno takmičenje nosilo je ime Kup Radivoja Koraća, a od početka 21. veka njegova "Levica" i ime krase i trofej nacionalnog Kupa Srbije. Kao član reprezentacije bio je MVP Evropskog prvenstva 1961, na kojem je jugoslovenska košarkaša osvojila prvo evro-odličje. Dve godine kasnije, u Poljskoj, sa saigračima je bio treći u Evropi, a 1965. drugi, u Sovjetskom savezu.
Takođe, sa reprezentacijom je osvajao i srebro na Olimpijskim igrama 1968, kao i na svetskim prvenstvima u Brazilu 1963. i u Urugvaju 1967.