Došli su da ga isprate studenti, kolege, prijatelji i ličnosti iz javnog i kulturnog života, među kojima i predsednik Srbije Boris Tadić i ministar kulture Nebojša Bradić koji je, u oroštajnom govoru od velikog glumca, kazao da je Marković postao besmrtan i pre smrti.
"Svoje darove je nesebično davao generacijama studenata koje je podučavao, ali i brojnim kolegama koji su sa njim išli putem kojim se ređe i teže ide. Ono što Marković jeste bio mogu da stavim u dve reči: nosilac vatre", kazao je ministar.
"Nosio je plamen u umetnosti, magiju u pozorištu", dodao je on i podsetio je da su različite inicijative Markovića proizišle iz njegovog velikog rada i posvećenosti glumi.
Cenjeni glumac Petar Kralj odao je poslednju počast Markoviću govoreći stihove pesme Laze Kostića "Međ' javom i međ' snom".
Opelo je služio prezviter Aleksandar Lukić uz učešnje hora Crkve Svetog Marka.
Na sahrani su bili Voja Brajović, Gorica Mojović, Svetlana Ceca Bojković, Milena Dravić, Petar Kralj, Gorčin Stojanović, Ružica Sokić, Ksenija Jovanović, Toma Kuruzović, Svetozar Cvetković, Predrag Vujičić Vujke, Zoran Hamović, Cile Marinković...
Rade Marković, rođen 1921. godine u Beogradu, studirao je Tehnički a potom Filozofski fakultet u Beogradu, ali se posvetio glumi, igrajući najpre u amaterskoj grupi na Kolarcu.
U Beogradskom dramskom pozorištu igrao je više od deceniju i po, često u predstavama sa svojom suprugom Oliverom Marković. Glumio je u blizu 100 filmova.
Posleratne generacije sećaju ga se i kao spikera prvih izdanja "Filmskih novosti", koje su u to vreme bile poseban vid javnog informisanja. Bio je spiker i u mnogim kratkometražnim filmovima.
Marković je režirao dva dokumentarna filma.
Na pozorišnim daskama, gde je ostvario blizu 200 uloga, igrao i posle odlaska u penziju. Na premijeri pozorišnog komada "Zlatno tele" u Narodnom pozorištu Beograd, na osnovu tekstova Iljfa i Petrova, trebalo je da igra 6. oktobra. Taj komad režira njegov sin, poznati filmski i pozorišni reditelj Goran Marković.
Rade Marković je bio i profesor glume na Akademiji pozorišne umetnosti u Novom Sadu.
(Tanjug)
"Svoje darove je nesebično davao generacijama studenata koje je podučavao, ali i brojnim kolegama koji su sa njim išli putem kojim se ređe i teže ide. Ono što Marković jeste bio mogu da stavim u dve reči: nosilac vatre", kazao je ministar.
"Nosio je plamen u umetnosti, magiju u pozorištu", dodao je on i podsetio je da su različite inicijative Markovića proizišle iz njegovog velikog rada i posvećenosti glumi.
Cenjeni glumac Petar Kralj odao je poslednju počast Markoviću govoreći stihove pesme Laze Kostića "Međ' javom i međ' snom".
Opelo je služio prezviter Aleksandar Lukić uz učešnje hora Crkve Svetog Marka.
Na sahrani su bili Voja Brajović, Gorica Mojović, Svetlana Ceca Bojković, Milena Dravić, Petar Kralj, Gorčin Stojanović, Ružica Sokić, Ksenija Jovanović, Toma Kuruzović, Svetozar Cvetković, Predrag Vujičić Vujke, Zoran Hamović, Cile Marinković...
Rade Marković, rođen 1921. godine u Beogradu, studirao je Tehnički a potom Filozofski fakultet u Beogradu, ali se posvetio glumi, igrajući najpre u amaterskoj grupi na Kolarcu.
U Beogradskom dramskom pozorištu igrao je više od deceniju i po, često u predstavama sa svojom suprugom Oliverom Marković. Glumio je u blizu 100 filmova.
Posleratne generacije sećaju ga se i kao spikera prvih izdanja "Filmskih novosti", koje su u to vreme bile poseban vid javnog informisanja. Bio je spiker i u mnogim kratkometražnim filmovima.
Marković je režirao dva dokumentarna filma.
Na pozorišnim daskama, gde je ostvario blizu 200 uloga, igrao i posle odlaska u penziju. Na premijeri pozorišnog komada "Zlatno tele" u Narodnom pozorištu Beograd, na osnovu tekstova Iljfa i Petrova, trebalo je da igra 6. oktobra. Taj komad režira njegov sin, poznati filmski i pozorišni reditelj Goran Marković.
Rade Marković je bio i profesor glume na Akademiji pozorišne umetnosti u Novom Sadu.
(Tanjug)
Pridruži se MONDO zajednici.