U prepunoj sali Medjunarodnog pres centra Tanjuga u petak je predstavljena knjiga "Milanković u delima i slici", još jedno delo autora dr Vlada Milićevića posvećeno velikanu svetske naučne misli Milutinu Milankoviću.
Knjiga o naučniku svetskog glasa, čiji rad u Srbiji dugo nije bio primećen na isti način, obuhavta dva dela- životni put Milankovića i njegov besmrtni naučni rad, objasnio je autor.
Posebnost Milankovića, koga, po rečima Milićevića, Amerikanci svrstavaju u pet najvećih naučnika u svetu, je da se u okviru egzaktnih nauka bavio veoma različitim naučnim disciplinama.
Utemeljivač klimatologije, geofizičar, matematičar, naučnik koji je veliki doprinos dao i astronomiji, težio je da stvori sintezu, sliku koja sledi iz celokupnog razvoja egzaktnih nauka. Otuda i njegova knjiga iz tri dela "Doživljaji, uspomene i saznanja" koja ukazuje na metode saznavanja, kako one standardne, tako i nestrandardne. Zato, po rečima profesora dr Radomira Djordjevića, Milanković i slovi za prvog modernog istoričara nauke.
Autor knjige, koji od 2000. godine živi u Kanadi, smatra da je Milanković genije koji je shvatio sve što se u prošlosti dešavalo sa našom planetom, šta se dešava i šta će se dešavati. On smatra da Srbija i Srbi treba na pravi način da vrednuju veličinu Milankovića i da mu se oduže za ono što je dao našoj i svetskoj nauci.
Profesor dr Miroslav Starčević je podsetio da je Milanković rodjen 1879. godine u Dalju i da se po stečenom doktoratu u Beču u Beograd vratio 1939. godine kao prvi srpski doktor tehničkih nauka. Do svih saznanja i naučnih otkrića došao je radom u domovini, kao univerzitetski profesor. U Srbiji je i umro 1958. godine.
Do kraja sedamdesetih godina u svojoj sredini ostao je nepoznat. Po mišljenju profesora Djordjevića, uz poslovičnu srpsku nebrigu za one koji su je zadužili, razlog tome je i sticaj okolnosti.
Iako su Nikola Tesla i Milanković dva najveća srpska naučnika Tesla je poznatiji jer je iz male otišao u veliku sredinu, za raliku od Milanković koji se tada iz velikog Beča vratio u mali Beograd, smatra Djordjević.
Na nepoznavanje njegovog rada uticale su, po njegovom mišljenju i neke efemerne pojave- to što je objavljivao naučne radove i za vreme Drugog svetskog rata i okupacije, njegovo nezanimanje za marksizam i lenjinizam, kao i to što je zbog nepripadanja komunističkoj partiji bio pod stalnom policijskim nadzorom.
Nerazumevanju Milankovićeve veličine doprinelo je i to što je bio matematičar koji se bavio naukom čija dostignuća, poput onih Teslinih, nisu prepoznatljiva i prisutna u svakodnevnom životu najšireg gradjanstva, dodao je Starčević.
(Tanjug)
Knjiga o naučniku svetskog glasa, čiji rad u Srbiji dugo nije bio primećen na isti način, obuhavta dva dela- životni put Milankovića i njegov besmrtni naučni rad, objasnio je autor.
Posebnost Milankovića, koga, po rečima Milićevića, Amerikanci svrstavaju u pet najvećih naučnika u svetu, je da se u okviru egzaktnih nauka bavio veoma različitim naučnim disciplinama.
Utemeljivač klimatologije, geofizičar, matematičar, naučnik koji je veliki doprinos dao i astronomiji, težio je da stvori sintezu, sliku koja sledi iz celokupnog razvoja egzaktnih nauka. Otuda i njegova knjiga iz tri dela "Doživljaji, uspomene i saznanja" koja ukazuje na metode saznavanja, kako one standardne, tako i nestrandardne. Zato, po rečima profesora dr Radomira Djordjevića, Milanković i slovi za prvog modernog istoričara nauke.
Autor knjige, koji od 2000. godine živi u Kanadi, smatra da je Milanković genije koji je shvatio sve što se u prošlosti dešavalo sa našom planetom, šta se dešava i šta će se dešavati. On smatra da Srbija i Srbi treba na pravi način da vrednuju veličinu Milankovića i da mu se oduže za ono što je dao našoj i svetskoj nauci.
Profesor dr Miroslav Starčević je podsetio da je Milanković rodjen 1879. godine u Dalju i da se po stečenom doktoratu u Beču u Beograd vratio 1939. godine kao prvi srpski doktor tehničkih nauka. Do svih saznanja i naučnih otkrića došao je radom u domovini, kao univerzitetski profesor. U Srbiji je i umro 1958. godine.
Do kraja sedamdesetih godina u svojoj sredini ostao je nepoznat. Po mišljenju profesora Djordjevića, uz poslovičnu srpsku nebrigu za one koji su je zadužili, razlog tome je i sticaj okolnosti.
Iako su Nikola Tesla i Milanković dva najveća srpska naučnika Tesla je poznatiji jer je iz male otišao u veliku sredinu, za raliku od Milanković koji se tada iz velikog Beča vratio u mali Beograd, smatra Djordjević.
Na nepoznavanje njegovog rada uticale su, po njegovom mišljenju i neke efemerne pojave- to što je objavljivao naučne radove i za vreme Drugog svetskog rata i okupacije, njegovo nezanimanje za marksizam i lenjinizam, kao i to što je zbog nepripadanja komunističkoj partiji bio pod stalnom policijskim nadzorom.
Nerazumevanju Milankovićeve veličine doprinelo je i to što je bio matematičar koji se bavio naukom čija dostignuća, poput onih Teslinih, nisu prepoznatljiva i prisutna u svakodnevnom životu najšireg gradjanstva, dodao je Starčević.
(Tanjug)
