Beogradsko dramsko pozorište obeležiće u ovoj sezoni značajan jubilej - 60 godina kontinuiranog rada, mada pod različitim imenima i u različitim organizacionim modelima.
Beogradsko dramsko pozorište obeležiće u ovoj sezoni značajan jubilej - 60 godina kontinuiranog rada, mada pod različitim imenima i u različitim organizacionim modelima.Prvo ime teatra sa Crvenog krsta bilo je Gradsko pozorište. Bilo je to prvo pozorište koje je formirano posle Drugog svetskog rata, a osnovao ga je u avgustu 1947. godine Narodni odbor Beograda.
Novi teatar u početku nije imao svoju zgradu pa je prvu premijeru izveo na sceni Narodnog pozorista, 20. februara 1948. godine. Bila je to drama "Mladost otaca" ruskog pisca Borisa Gorbatova u režiji Petra S. Petrovića, a igrali su Milivoj Popović Mavid, Tatjana Lukjanova, Predrag Tasovac, Milan Puzić...
Zgrada na Vračaru arhitekte Bogdana Ignjatovića otvorena je 20. marta 1949. godine Nušićevom komedijom "Sumnjivo lice" u režiji Salka Repaka.
Zlatno doba za ovaj teatar počinje sredinom pedesetih godina, a predstava koja je izazvala puno uzbudjenja u to vreme bila je "Mačka na usijanom limenom krovu" Tenesi Vilijamsa u režiji Minje Dedića. Likove Megi i Brika igrali su Olivera i Rade Marković.
U kratkom razmaku prikazani su i "Smrt trgovačkog putnika" Artura Milera i drugi novi američki komadi. Savremena svetska dramaturgija i moderan glumački izraz postali su zaštitni znak ovog teatra.
Medjutim, odlukom Narodnog odbora u leto 1959. godine, Gradsko pozorište spojeno je sa Humorističkim pozorištem (koje je formirano 1950. i izvodilo predstave u sali bioskopa "Beograd" na Terzijama). Novi teatar nazvan je Savremeno pozorište i imao je Scenu na Crvenom krstu i Scenu na Terazijama.
Prinudna fuzija uticala je na repertoarsku konfuziju i krizu ansambla, jer su teatar zbog forsiranja muzičkih predstava početkom šezdesetih napustili dramski umetnici Olivera i Rade Marković, Ljiljana Krstić, Ksenija Jovanovicih, Voja Mirić, Nikola Milić, Minja Dedić, Milenko Maričić.
Ime je sedamdesetih godina promenjeno u Beogradsko pozorište, a novu etapu sredinom te decenije najavila je predstava "Maksim Crnojević" po tekstu Laze Kostića u režiji Branislava Mićunovića.
Osamdesete su na Crvenom krstu dobro započele sa popularnom predstavom "Amadeus" Pitera Šefera u režiji Paola Madjelija, sa Lazarom Ristovskim u naslovnoj ulozi.
Od 1989. godine umetnički rukovodilac Beogradskog dramskog pozorišta bila je Borka Pavićević, a nova koncepcija podrazumevala je teme koje se bave temeljnim pitanjima modernog sveta. Beketovu dramu "Čekajući Godoa" režirao je Haris Pašović, a igrali su Miki Manojlović, Žarko Laušević, Miodrag Krivokapić i Slavko Štimac.
Opšta kriza devedesetih godina izuzetno se loše odrazila na BDP, pa je velika scena čak jedno vreme bila zatvorena. Sa početkom novog veka i dolaskom sadašnjeg upravnika Nebojše Bradića počeo je i period konsolidacije.
BDP je u 2006. godini izveo devet premijera, a ukupno 420 predstava, koje je gledalo više od 90.000 ljudi.
(Tanjug)
